Ongewenst kinderrijk
Ongewenst kinderloos, wat is daar eigenlijk het tegenovergestelde van? Ongewenst kinderrijk?
Alweer zeven maanden zitten mijn man en ik in de medische molen. Nu wij zo graag een kindje willen, krijgt ongewenste kinderrijkheid een grote rol in ons leven. Aangezien ik veel met jongeren werk, waarvan meiden meerdere malen een abortus hebben ondergaan of al een kindje op deze aardbol hebben rondlopen waar ze geen gezag meer over hebben. En dan niet gesproken over de net samenwonende stellen, al dan niet getrouwd, die liever 2 jaren ‘gewacht’ hadden. Spijt hebben van wat er in hun moederschoot groeit.
Het lijkt net of degene die alleen al denkt aan een zwangerschap ook daadwerkelijk zwanger raakt.
Ik kreeg vorige week nog uitgelegd van een pas getrouwde kennis: ‘Ik werd maar niet ongesteld en ik deed een test en….’
Ik werd wel ongesteld. Een keer of 17 en toen vond ik het tijd om een huisarts te raadplegen. Een verwijsbrief werd snel afgegeven en een aantal dagen later zat ik al tegenover een gynaecoloog. Onderzoeken volgde. Bij het eerste onderzoek van mijn man werden er geen levendige zaadcellen gevonden. Dat was erg schrikken. Andere onderzoeken gaven gelukkig wel levende spermacellen als uitslag, maar het bleef aan de fors lagende kant.
Intussen werd er in mijn priveomgeving een baby geboren, in mijn werkomgeving de zoveelste abortus gedaan en kinderen uit huis geplaatst.
Ik was bezig met IUI. Inmiddels bij de laatste keer beland daarna zal onze weg het bordje ‘IVF’ gaan volgen.
Waarom wordt iedereen zwanger, zelfs ongepland? Hoezo zijn mensen niet blij met het grote wonder dat in hen groeit? Hoezo laten mensen kindje aborteren? Het idee dat er bij vele moeders een kindje ‘weggehaald’ wordt waar wij zó graag naar verlangen doet me een enorme pijn.
Blijkt een vierde op een rij ook weer een jongen? Haal het maar weg!
Zwanger terwijl het nog niet past in je huidige levenswijze? Skip het uit je leven!
Wij gaan richting IVF. Het klinkt als laatste redmiddel en zo voelt het ook. Cyclus stilleggen, eitje volgen, punctie, terugplaatsing, wachtweken…
Er zijn vele verdrietige en zelfs hopeloze wens’ouders’. Ze hebben alles voor elkaar; hun huis, hun leven staat ervoor open, maar vooral hun hart voor een kindje dat maar niet komt.
En morgen ontdekt er weer iemand dat ze ongewenst kinderrijk is...
reacties (0)