34

Op 21 februari (om 18u om precies te zijn...hehe) werd ik 34. Een leeftijd die op zich niet veel speciaals is maar die ik dit keer echt wel heel erg bewust heb gevierd. Vooral omdat, zoals ik rond nieuwjaar al zei, ik echt het gevoel heb dat dit mijn jaar word... op verschillende vlakken. Maar natuurlijk hoop ik dat dit het jaar mag worden dat ik mama mag worden of toch dat ik er op zijn minst aan mag beginnen. We zien wel wat mijn 35ste levensjaar zal brengen voor mij...

Op zaterdag kwamen 5 van mijn beste vrienden langs en hebben we er samen een gezellige avond van gemaakt. Eerst lekker een aperitiefje gedronken met wat hapjes en daarna frietjes van de frituur gaan halen. Ik had mijn huis opgeruimd, ballonnen opgeblazen en slingers gehangen. Wat zijn mijn vrienden stipte mensen zeg! We spraken om 17u af en tussen 17u en 17u05 kwamen alle 3 de wagens aan. We hebben aan de hand van foto's super fijne herinneringen aan vroeger opgehaald, onze 'verdachten' in 'The masked singer' besproken en ook gepraat over wat serieuzere onderwerpen. Onder andere... kindjes... Hoe kan het ook anders? Eén koppel kiest bewust om geen kinderen op deze wereld te zetten en het andere koppel kan jammer genoeg geen kindjes krijgen doordat zij na het nemen van bepaalde medicatie een heel heftige vorm van endometriose heeft ontwikkeld waardoor zij nu in haar menopauze zit (hopelijk tijdelijk). Ze werd geopereerd en een maand later was alles al terug jammer genoeg. Ze hebben zich er bij neergelegd dat er geen kindjes komen. Ik voel echt zo hard mee met hen, ik voelde hun pijn echt bij mij binnenkomen toen ze hun verhaal deden. Vooral omdat ik weet hoe het voelt als je word gezegd dat je geen mama kan/mag worden (volgens de eerste fertiliteitskliniek in mijn geval). Alle 5 waren ze geïnteresseerd in wanneer ik een nieuwe poging wil gaan wagen maar na dat nieuws van die vrienden heb ik het daar bewust niet te lang over gehad. Wel erg fijn die steun te ervaren van mensen die mij door en door kennen! Ik had ook nog taart voorzien maar iedereen had zoveel frietjes gegeten dat niemand er nog een stuk bij kreeg. Gelukkig is het een ijstaart en kan die in de diepvries nog even mee ;) Rond 22u zijn ze dan allemaal naar huis gegaan. 

Op mijn verjaardag zelf ben ik dan gaan eten bij mijn ouders op hun uitnodiging. Hoogtepunt was een filmpje die ik kreeg van mijn metekindje om mij een gelukkige verjaardag te wensen. Ik heb zo veel fantastische mensen in mijn leven en daar ben ik zo dankbaar voor!

Nu lig ik in het ziekenhuis na mijn baxter gisteren en morgen mag ik alweer naar huis. Zoals iedere keer als ik in het ziekenhuis lig heb ik opnieuw mijn maandstonden. En hoewel ik niet bezig ben met zwanger worden is dit toch telkens een klein beetje pijnlijk... weer een ronde kwijt... Ik ben nu al van 4 medicamenten af (8 pillen in totaal) en krijg morgen een nieuw schema mee naar huis om nu andere medicatie af te bouwen. Mijn lichaam is wel wat onrustig, wat normaal is na zo lang onder al die medicatie, maar ik heb veel meer energie dus dat zit allemaal goed. Op woensdag (1 maart) heb ik eindelijk ook een afspraak bij de dienst fysische geneeskunde voor de toestemming voor een elektrische scooter.

Zo ik ga me klaar maken om opnieuw te speuren tijdens een nieuwe aflevering van 'The masked singer'...

Tot later dames!