Het is een tijdje geleden dat ik hier nog ben geweest. Bewust! Na mijn ziekenhuisopname, breuk met mijn vriend, verhuis... had ik even geen zin om 'geconfronteerd' te worden met alles wat met het moederschap te maken heeft. Het heeft me wel wat rust en inzicht gebracht hier even niet te komen. Maar ik kan er niet omheen... hier is het een echte babyboom! Iets meer dan 5 weken geleden is een vriendin van me bevallen van een zoontje, vorige week vrijdag een andere vriendin ook van een zoontje, een pennenvriendin van me werd onlang mama van een dochtertje, binnen 1 à 2 weken moet er nog een vriendin bevallen en dan volgt er nog een vriendin binnen een 5-tal weken. Verder worden nog 2 zoontjes verwachten bij 2 vriendinnen van me maar dan begin oktober en begin november.
En mijn kinderwens? Ja, die zit even in de diepvries vrees ik. Ik ben alleen en fysiek ben ik er (denk ik) niet toe in staat. Ik wacht sowieso nu nog af wat de resultaten van de tests zullen zijn, die weet ik pas op 17 juli. Nog even geduld dus!
Onlangs sprak er mij iemand aan op het feit of ik er al aan gedacht had om BAM-moeder te worden. En ja ik moest toegeven dat die gedachte al meermaals de voorgrond in mijn gedachten genomen had. Zo veel vragen komen dan naar boven bij mij... niet abnormaal denk ik dan want het is een belangrijke beslissing en er komt heel wat bij kijken. Daarom heb ik me ook voorgenomen om mij er meer in te gaan verdiepen. Want ik wil er zeker meer over te weten komen. Ik zal er sowieso ook met mijn psychologe, mijn neuroloog en gyneacoloog over spreken. En natuurlijk wil ik het ook zeker voorleggen aan enkele van mijn beste vrienden.
reacties (0)