Ziekenhuisopname

Ik lig sinds gisterenavond in het ziekenhuis. Tussen mijn vriend en mij gaat het enkel moeilijker door heel mijn fysieke situatie en hij is terug naar zijn ouders. Ik kan niet alleen thuis zitten en ben daarom ook opgenomen. Morgen zie ik de neuroloog (ipv woensdag) en iemand van de sociale dienst. En ze zouden kijken om mijn laatste scan ook te vervroegen. Uit de bloedtest en de eerdere scan van mijn hoofd is niets gekomen, alles lijkt normaal. Pfff ik hoop dat de neuroloog nog 'trukjes' achter de hand heeft om mij toch nog verder te onderzoeken. Mijn ouders en vriend wouden me laten opnemen in psychiatrie en zijn nu teleurgesteld dat ze op spoed hebben beslist om mij op neurologie te leggen. Ik ben echt zo kwaad op hen, het geeft mij het gevoel dat ik in hun weg zit en ze mij dus liever binnen steken. Ik ben 24 en wil mijn eigen keuzes kunnen maken want nu voel ik me zo machteloos! Ze hadden gewoon achter mijn rug om samengezeten om te bespreken wat ik moest doen :s Maar ik heb hier in het ziekenhuis nu wel een zekere rust gevonden en dat is het belangrijkste nu. Ik moet nu gewoon voor mezelf zorgen en ik weet dat ik genoeg vrienden heb die mij steunen. Vandaag zelf 5 vrienden op bezoek gehad.

Mijn kinderwens is nu dus echt helemaal aan de kant geschoven op dit moment. Pijnlijk vooral omdat een goeie vriendin net bevallen is. Maar ik ben blij voor haar, dat wel.