Even van me afschrijven

Het is zaterdagavond, en zit beetje te janken op de bank. Bah wat voel ik me vreselijk rot na gisteren. Het heeft zo enorm veel impact deze keer. Toch meer dan de vorige keer. Ik ben bang voor de komende week wat me weer te wachten staat. Ik heb geen zin in pijn, in bloed, in gedoe aan mijn lijf. Maar ik heb het niet voor het kiezen. En ook al besef ik dat er echt vele ergere dingen zijn op deze soms zo gemene wereld, ben ik ook zo boos in mezelf. 

 



Ik probeer maar sterk te zijn, en merk echt weinig medeleven van mijn naaste omgeving. Wat kunnen ze ook doen dan alleen maar sterkte te wensen. Hoe weet je hoe het voelt, als je t niet kent.. ergens begrijp ik het wel. Voor mijn zoontjes probeer ik een vrolijke mama te zijn, maar als ik even verdrietig ben en mjin zoontje troost me, breek ik. Ik heb ook genoeg redenen om dankbaar te zijn. Ik ben gezegend met twee kindjes. Ik heb kinderen, Maar mijn hart is groot, en een derde kind is zo gewenst. En daarom voel ik pijn.



Ben er nog steeds niet overuit, ik google me rot, Pillen.. curretage. Ben bang voor een curretage. Heb er al 1 gehad en straks is dat niet bevordelijk voor mijn volgende zwangerschap als ik weer durf. En pillen.. doet het pijn?.. komt het wel los.. Bah allemaal vragen.



Ik meot eerst volgende week naar de gyneacoloog. Misschien kan ze mij advies geven.



En dan cirkelt de vraag nog in mijn hoofd. Hoe kan het dat het na twee goede zwangerschappen nu toch twee keer mis gaat? Toch domme pech. Of is er iets niet goed met mij... Allemaal vragen. Ik weet het, ik moet het loslaten. Mijn verstand weet alles wel, maar mijn gevoel zegt zoveel anders. Het heeft tijd nodig, Als ik het maar achter de rug weer heb, dan kan ik verder. Nu sta ik er nog zo midden voor. Zal blij zijn als we weer een weekend verder zijn.



Lieve groetjes, Lissa

1282 x gelezen, 0

In Zwangerschap

reacties (0)


  • Mama27jr

    Veel sterkte! Ik heb ook 1x een miskraam gehad en opgewekt met medicatie en ik vond het absoluut geen pretje. Bij mij duurde het vrij lang voordat de pillen zn werk gingen doen en ik had echt ontzettende buikpijn (weeën) en veel bloedverlies. Heb de halve nacht op het toilet gezeten en onder de douche gestaan zoveel pijn. Volgende dag ging het iets beter maar avonds weer het zelfde verhaal..later bleek in het ziekenhuis niet alles eruit te zijn en konden ze gelukkig met een eendenbek de restjes eruit halen waardoor ik geen curretage meer hoefde..als ik zoiets ooit nog eens moest ondergaan zou ik denk ik kiezen voor curretage. Maar bij vele andere vrouwen hebben de pillen goed hun werk gegaan en hebben weinig pijn gehad dus het is bij iedereen weer anders.

    Ik heb daarna nog weer een miskraam gehad (bbz en operatie) maar nu gelukkig weer zwanger. Het hoeft dus niets te zeggen dat het 2x mis is gegaan. Bij mij zeiden ze ook pure pech...

    Veel sterkte de komende tijd!!

  • lissa

    O gatsie! dat is ook mijn angst. Maar het blijft kiezen tussen twee kwaden. Ik ga gewoon pijnstilling innemen dat heb ik al wel besloten. Ga niet lijden voor iets wat niet meer wat is. Hoop dat ik morgen meteen mag beginnen. En dat het ergste er in iedergeval uitgaat. Zie er vreselijk tegen op. En zal blij zijn als deze week voorbij is. Heftig hoor, ook een bbz.. vreselijk. maar goed om te lezen dat je nu zwanger bent! ik hoop dat het goed mag gaan en je een gezond kindje mag vast houden. Bedankt voor je berichtje!

  • Mama27jr

    Veel sterkte alvast en ik hoop dat het allemaal goed verloopt en dat je weinig pijn zal hebben. Hopelijk ben je snel van dit hele gedoe af!! Doe maar lekker rustig aan.

  • seonsyain

    Ja, vreselijk. Ik heb er helaas wel ervaring mee en voelde me ook erg verdrietig. Ik heb alvast een gedicht geschreven toen ik het wist. En verder heb ik toen allerlei liedjes die hierover gingen opgezocht en beluisterd. Ik heb ze gebundeld in een blog. Dat deed me erg goed ook al had ik daardoor veel tranen. Sterkte.

  • lissa

    Bedankt voor je berichtje, fijn dat het bij jouw hielp. Ik merk dat hier van me afschrijven me oplucht. En verder heb ik af en toe huilbuien maar gaat het best goed. Ik heb een lieve man die me gezin ook beetje opvangt. Het heeft even tijd nodig maar ik weet zeker dat we hier ook wel weer bovenop komen. En vol goede moed gaan naar een volgende zwangerschap, Al moet ik daar nu nog even niet aandenken.

  • seonsyain

    Dat afschrijven heb ik ook gedaan inderdaad. Ook in een blog. Dat helpt zeer zeker. En het is ook fijn om zo'n site als deze herkenning en troost te vinden. Nogmaals veel sterkte. Hopelijk mag het voorspoedig verlopen.

  • mamsie27

    O wat kan ik jouw verdriet en onzekerheid goed begrijpen. Ik had na 1 gezonde zoon ook 2 miskramen achter elkaar en dacht ook waarom laat mijn lijf me nu zo in de steek? Voelde ook geen echt begrip van mijn omgeving, alsof een vroege miskraam niet zo heel erg is. De eerste keer hadden ik een curettage en de tweede keer pillen. Ik vond die pillen veel prettiger. Vroeg in de avond ingebracht en kwam er 2 uur later zonder veel pijn gewoon uit op het toilet . Ik vond het een veel prettiger manier om de miskraam te krijgen dan door middel van curettage. Maar dat zal vast voor iedereen anders zijn. Het goede nieuws is wel dat ik daarna een goede zwangerschap heb gehad en nu dus moeder ben van 2 gezonde zoontjes. Het kan dus echt gewoon 'stom toeval' zijn dat het je meerdere malen overkomt, zonder dat er iets mis is met je lichaam. Veel sterkte met het verwerken van dit verdriet. Want o wat hecht je je al snel aan zo'n wezentje in je buik en wat is het naar om het zo vroeg al weer te moeten verliezen. Dikke knuffel!

  • lissa

    Bedankt voor je opbeurende berichtje dat doet me goed! Ik ben erover uit en ga eerst de pillen proberen. Fijn om te lezen dat je na twee miskramen een zoontje nog mocht krijgen. Geeft me weer wat moed!

  • Ik-ben-weer-anoniem

    Sterkte en dikke knuffel meid. Neem de tijd voor de verwerking. Ik begrijp zo je gevoel en onzekerheden. Ik heb het ook meegemaakt en zit nog middenin de onderzoeken. Ik leef met je mee x.

  • lissa

    Dankjewel, ook jij sterkte! wat voor onderzoeken doen ze precies bij jouw?

  • Ik-ben-weer-anoniem

    Dankje, ik voel gewoon dat het wel goed komt. Ik heb nu net bloedonderzoek gehad vanuit de huisarts. Getest op schildklierwaarden, allerlei vitamines tekorten, calcium, kalium enzovoort. Hier kwam alleen een ijzertekort uit waarvoor ik pillen voorgeschreven heb gekregen. Met vitamine b12 tekort ben ik al bekend en zal ik mijn leven lang moeten blijven injecteren. Verder ben ik doorverwezen naar de gynaecoloog vanwege dat het steeds misgaat in de eerste weken. Hier kan ik terecht op 17 november. Ik verwacht dat ze dan nog wat waardes willen weten en dat ze een inwendige echo gaan maken. Misschien nog een chromosoomonderzoek. Maar dat moet ik afwachten wat ze gaan doen. De afspraak staat nu iig. Ik ben al blij dat de huisarts mij nu heeft doorgestuurd, ik ben nog geen jaar bezig en heb ook al twee kids uit een vorige relatie (11 en bijna 13). Maar omdat het nu met een andere man is en het nu al drie keer niet goed gegaan is en ik inmiddels ook al 11 jaar ouder ben (nu 33) zal het wel sneller kunnen denk ik. Ze zag hoe erg ik ermee zat en dat ik er even doorheen zat daar bij de huisarts, dus nu doorverwijzing.

  • lissa

    Oke! heel fijn dat je nu bij de gynaecoloog terecht kan. Misschien komt er iets uit wat je kunt behandelen bij een volgende zwangerschap. Want drie.. dat hakt er wel even in. Hoop gauw voor je een gezonde plakbaby!

  • hadassa

    Hey lisa

    Voelde me ook zo na drie kinderen een miskraam en daarna nog een paar en toen ik dacht dat goed ging kreeg ook nog een buiten baarmoederlijke zwangerschap en verloor mijn eileiders snapte niet wat er mis was met.mijn lichaam was het helemaal zat kwam in een depressie

    Het ligt niet aan jouw echt en het komt goed denk goed over na welke keuze je nu gaat maken en geef het daarna een plaats

    Heel veel sterkte lisa leef met je mee

  • lissa

    Bedankt voor je berichtje. Maar wat heftig! ik hoop dat het met jou wat beter gaat nu!

  • stama

    Meid ik snap je. Echt. En dit doet hartstikke veel pijn.

    Toch een klein beetje goed nieuws: ik vond de pijn en hoeveelheid bloed na die pillen zo meevallen. Alleen de eerste keer kwam er een mega grote zak uit. Heel raar, maar deed geen pijn. Niet echt. Ik heb ook gelijk bij de pillen flinke pijn medicatie gevraagd omdat ik het alles bij elkaar ook slecht trok. En die hebben hun werk gedaan. Ik vond het nu zo zinloos om veel pijn te hebben.

    Ik heb ze 's avonds in gebracht en het kwam 's nachts. Netjes op de wc. Zo hebben mijn kids er niets van gemerkt.

    De curretage was een domper, maar je kunt geluk hebben met die pillen! Ik zou het zo weer doen. Als het moest......

    Zet hem op!

  • lissa

    Bedankt, fijn om een positief verhaal erover te lezen!

  • Ram2012

    Och schat, je mag er zeker verdrietig om zijn! Het doet ook pijn, je wilt zo graag maar het is je nu voor de 2e keer niet gegund. Kun je niet eerst pillen proberen en als laatste redmiddel een curretage? Bespreek of dat mogelijk is.

    En inderdaad, kijkend naar de bright side of life; gelukkig zijn die 2 knullen je wel gegund!

    Sterkte!!!

  • lissa

    Bedankt voor je reactie. Nou idd ik mag in mn handen knijpen. Een kind krijgen is niet zo vanzelfsprekend. Dat besef ik al te goed! ik denk dat ik eerst voor pillen ga. Deze week ga ik het bespreken met de gyn.