Angst wordt werkelijkheid

Na mijn vorige blog over angst kan ik nu zeggen dat mijn angst werkelijkheid werd. Vanmiddag onze afspraak bij de vk. Gierende zenuwen en lood in de schoenen aangezien het dus een jaar geleden mis is gegaan. Missed abortion. 



Doordat ik de afgelopen weken al wat (weinig bruine afscheiding verloor) was ik extra nerveus. Met in mijn hoofd de gedachte het zal toch wel niet weer niet goed zijn.



9 weken zou ik zijn. Mooi moment voor de echo. Expres even meegewacht zodat er zeker een hartaktie zou moeten te zien zijn. Met mijn ogen dicht lag ik op de tafel. Ik was zo gespannen als of ik mijn vonnis zou horen daar. Misschien moeten we het inwendig even proberen. Uitwendig krijg ik niet zo heel veel te zien zei de vk. Ik keek naar het scherm en ik zag al dat ik niet zag wat ik wilde zien.



Inwendig was het even zoeken en daar vonden ze de vruchtzak. De grote naar mijn zwangerschap maar geen mooi kloppend hartje. Geen witte vlek. Geen kloppend hartje... Niets.. Ik wist genoeg. Stop maar zei ik. Het is niks!! ik weet het! Nee zeiden ze we hebben geen goed nieuws voor je.  Even zakt de grond onder me vandaan. Ik kijk naar mn man. En hij kijkt verbeteren. Verdorie toch niet weer!!? Na twee gezonde kinderen nu de tweede missed abortion. En nu ik zit te typen ben ik vooral erg boos. Boos vooral om dat stomme lijf. Waarom stoot mijn lichaam een zwangerschap niet af??! 



Nu maar afwachten op het verdere beloop. Ik kan kiezen weer voor een curretage of medicijnen. Iemand ervaring met medicijnen? Afgelopen keer curretage gehad en die verliep best pijnlijk na die tijd. Mijn droom valt even in duigen. Zal er wel een groot gezin komen? of zou ik genoegen moeten nemen met deze prachtige kindjes die ik al heb. 



En ligt het aan mij...? is het domme pech.. of is er iets niet goed in mijn lijf dat dit nu twee keer me overkomt.



Allemaal vragen die door me hoofd spoken. Met een zakje chips op de bank ben ik de teleurstelling even aan het verwerken. Wat een stom gedoe weer. 




Groetjes Lissa



1296 x gelezen, 0

reacties (0)


  • MamaNoor2011

    Wat naar zeg! Ik na 2 gezonde kinderen ook een miskraam gehad, daarna weer een gezonde dochter. Het is heel naar, maar hoeft verder niets te betekenden over een volgende zwangerschap!

  • Ram2012

    Weet je, ik kan daar vrij hard in zijn. Misschien niet wat je wilt horen maar toch; het is natuurlijk echt klote dat het niet goed is gegaan maar dat is de natuur! Dan was er dus iets mis waardoor de natuur het afbreekt. Jammer dat het niet vanzelf op gang komt, maar je bent er gelukkig vroeg bij. Ik heb 3,5 week geleden onze dochter na bijna 22 weken zwangerschap op de wereld gezet nadat op de 20-weken echo bleek dat het niet goed was met haar. Dan moet je volledig bevallen. Mijn lichaam heeft het ook niet gezien, normaal gesproken 'ruimt' de natuur zijn fouten op. Waarschijnlijk is het ook bij jullie kleintje ergens niet goed gegaan waardoor je lichaam het afstoot. Sterkte met jullie verlies!

  • lissa

    Vreselijk voor jullie, om dan nog je kleintje te verliezen. Ik kan heel goed realistisch denken. Maar bij mij slaat de twijfel wel toe hoor. Of het wel echt om een foutje van de vrucht gaat of dat het misschien iets niet in orde bij mij is. Omdat dit nu twee keer achter elkaar gebeurt snap je. Ik wil je nog veel sterkte wensen de komende periode. Denk goed aan jezelf

  • TinkaTonka

    Ik heb ook pillen gehad. Werkte prima. Scheelt een curettage doe toch niet risicoloos is (zeldzaam maar je kunt er asherman van krijgen)

  • lissa

    bedankt voor je reactie. Ja dat is mn angst ook dat ik verklevingen ga krijgen omdat het de tweede keer is. Maar ik lees ook veel negatieve verhalen over de pillen dat het dan nog niet genoeg helpt. Etc. Twijfel twijfel.. tis allebei niet leuk

  • vijfjes

    Ook helaas 2 x meegemaakt. Ik herken die angst voor de echo heel goed, verschrikkelijk! Heel veel sterkte de aankomende tijd en met de keuze die je gaat maken voor pillen of curettage. Knuffel!

  • lissa

    Dankjewel!!

  • Ik-ben-weer-anoniem

    Och meid wat naar. En dan weer moeten kiezen voor een curretage of pillen. Ik hoop voor je dat het misschien toch nog vanzelf loslaat. Ik moest bij mijn MA ook even wachten en daarna kreeg ik nog een echo en kon ik kiezen voor curretage of pillen. Mijn gyn raadde mij overigens een curretage aan, ook omdat het met pillen ook vaak nog uitdraaid op een curretage. Ik kan je dus niet helpen met de vraag over ervaring met medicijnen. Ik weet wel hoe je je voelt na een MA en welke vragen dan door je hoofd kunnen spoken. Ik heb zelf ook een MA gehad en twee keer een vroege miskraam. Het spookt ook steeds door mijn hoofd of er misschien wat mis is met mijn lijf waardoor het steeds misgaat in de eerste weken. Ik herken mezelf dus wel erin. En idd boos op mijn lijf dat het mij weer in de steek heeft gelaten. Een soort gevoel van falen. Ik kan deze maand terecht bij de gyn.

    Ik wil jullie heel veel sterkte wensen meid. Een dikke knuffel van mij.

  • lissa

    Bedankt voor je lieve berichtje. Ik hoop het ook, maar geen enkel teken dat het er aankomt helaas. Waar eerst de angst is om bloed te zien bij elk toilletbezoek zit ik nu te hopen. Ik lees dat vaak van die pillen, dat is ook mijn angst. Maar ik ben ook bang voor verklevingen aangezien dat wel een beetje in de familie zit. Ik wil niet een volgende zwangerschap bemoeilijken. ik ben benieuwd of er wat bij jouw uitkomt. Ik lees overal dat er maar een kleine kans is. Het maakt je zo onzeker. En overal lijkt het goed te gaan.. Jij ook sterkte!

  • Wensje4

    Bij mijn eerste missed abortion had ik de keuze gemaakt voor de pillen. Het duurde 1 dag voordat alles loskwam, maar heb het niet ervaren als iets ernstigs. Ik kreeg wel krampen en veel stolsels die ik verloor, maar goed het heeft mij een curettage gespaard. Bij de tweede miskraam, kwam alles spontaan van zelf los dus daar hoefde ik verder niks mee te doen. Ik begrijp volkomen hoe jij je voelt na twee goede zwangerschappen, nu twee niet goede zwangerschappen. Het is mij ook overkomen en ja hier baalde ik ook enorm van. Nu weer zwanger na twee miskramen, en de zorgen zijn niet weg. Gelukkig lijkt het tot nu toe goed te gaan, maar de zekerheid hebben wij niet. Sterkte met het verlies!

  • lissa

    Bedankt voor je berichtje. Fijn om te lezen dat je nu weer zwanger bent. Dat geeft dan toch een beetje hoop. Ik wens je en goede zorgeloze zwangerschap toe.

  • 4dewondertje2*

    Ach neem jezelf niks kwalijk je kan dr niks aan doen het is de natuur

    Ik snap wel heel goed hoe je je voelt het voelt als falen in je lichaam en zeker omdat je lichaam het zelf niet afstoot. Ik heb in december een miskraam gehad en heb daar pillen voor ingebracht. Ik zou als ik jou was daar mee beginnen. Je krijgt daarna een echo om te kijken of alles weg is. Ik wil je veel sterkte wensen

  • lissa

    bedankt voor je berichtje. Ik neig ook naar pillen