ICSI 2: de punctie

Zucht, zucht en nog eens *zucht*...

De punctie is prima verlopen. Hoewel ik wel kon merken dat deze man het niet alle dagen doet, was het soms iets pijnlijker. Gelukkig is de pijn daarna altijd snel weer weg, en vandaag (dag 2 na de punctie) heb ik eigenlijk vrijwel nergens meer last van.

Vandaag moesten we het VU bellen. Dit is immers de standaard procedure, ondanks dat we een tp op dag 5 willen. Lief belde en gaf de dame aan de telefoon dit ook aan. De administratrice gaf aan dat we hierover dan contact op moesten nemen met ons eigen ziekenhuis. Zucht één...

Dus gebeld naar de poli: eigen gynaecoloog natuurlijk in spreekuur, specialistisch verpleegkundige ook bezig, maar het bleek dat onze gynaecoloog echt net contact had gehad met het VU. Dus toch maar weer het VU bellen. Zucht twee...

Dit keer verbond de administratrice door naar een embryoloog. Tja, het was gebruikelijk op dag 3, beter om in het lichaam te zijn ipv een petra schaaltje in een bloedstroom, risico, bla-die-bla-die bla... Alles wat we al weten en eerder hebben gehoord. En alles waarvan we weten dat Gent (waar wij onze second opinion hebben gehaald) er anders naar kijkt. Mijn stresslevel was inmiddels natuurlijk al aardig gestegen. Uiteindelijk gebaarde Lief naar mij: 3 of 5? We mochten dus uiteindelijk toch kiezen. Ik heb maar 3 gezegd. Ik wist het niet meer...

Lief gaf na het gesprek aan dat de embryoloog heeft aangegeven dat de twee geselecteerde embryo's ruim op schema lopen en dat geeft me dan wel weer moed, positiviteit en een goed gevoel.

Uiteindelijk zullen we morgen om 15.00 onze kindjes mee naar huis gaan nemen. Maar jeetje... Zucht!