Onze eeuwige droom
Op 7 januari om 21.25 uur is na een toch wel langdurige inleiding ons zoontje Pascal stil, heel stil geboren na een zwangerschap van 18wkn. We hadden het zó graag anders gezien, maar blijkbaar was hij niet gemaakt voor het leven.
Vandaag hebben we met wederzijdse ouders en onze meiden de kleine man begraven. We hebben geknuffeld, gehuild en gejammerd, maar alles deden we samen en zo zullen we ook doorgaan hierna.
Lieve Pascal,
Wij denken aan jou als,
Verlangen dat gekoesterd werd;
Hoop die gedragen werd;
Toekomst die verwacht werd;
Vreugde die droefheid werd;
Leven dat nooit leven werd:
Maar droom zal zijn in eeuwigheid
Voor eeuwig in ons hart...
reacties (0)