Wat een zielig hoopje mens

Vandaag was de dag dat Lilian haar eerste prikjes kreeg bij het CB. Wat een rotdag werd dat zeg!!!

Het begon al slecht doordat ze vreselijk had liggen spoken vannacht. Om het uur kon ik ongeveer haar speentje terug gaan geven. Ik had hem wel vast willen ductapen!!! Tis dat het zo lullig staat met die plakbandsporen rond haar mond bij het CB, maar anders......... Al met al waren we wel op tijd bij het CB, zo ook manlief. Eerst wegen en meten. Wat een reuze-baby! Ze weegt al 5490gr bij 58 cm. Echt, wat een kanjer van een dochter! Daarna het gesprek met de verpleegkundige.......spruw, weer terug, al 3 keer nystatine, in de gaten houden, bla bla bla...........niet vaak ontlasting, geen last van, in de gaten houden, bla bla bla.........hoeveel voeding? zelf laten reguleren, bla bla bla...........voorkeurshouding naar rechts, iets afgeplat hoofd, oefenen met haar, in de gaten houden, bla bla bla............: kortom, het gaat prima. Ga zo door!

Daarna de gewraakte prikjes. Ik heb Lilian nog nooit, nee nooit zo hard horen brullen. Ze liep knalrood aan en kwam bijna niet meer op adem. Zelf had ik de tranen in mn ogen staan, wat een ellende zeg!! Gelukkig kon ik haar goed troosten en lachte ze al weer naar me tijdens het aankleden.

Thuisgekomen snel een flesje gegeven en naar bed gebracht. Ze sliep lekker in en werd 4 uur later wakker. Super tot zover. Toen begon de ellende: huilen, huilen en nog eens huilen (ook wel te omschrijven als krijsen!). Natuurlijk hebben we snel een paracetamolletje 60mg ingebracht, maar dat hielp ook maar gedeeltelijk. Ze was kokend warm. Ik had, zeg maar, geen thermometer nodig om haar koorts te meten. Gelukkig viel ze na een uur van vermoeidheid in slaap, maar zelfs in haar slaap bleef ze nog geregeld krijsen. Wat een zielig hoopje mens. En heet dat ze het had! Bij mijn foto's heb ik een fotootje geplaatst dat ze uitgeteld op mijn borst ligt te slapen. Helaas werd ze direct na deze foto weer wakker en begon ze weer te huilen. Na de fles van 19.00 uur heeft ze weer een paracetamolletje gekregen en nu ligt ze gelukkig al even te slapen. Straks als ze wakker wordt, ga ik haar heerlijk in badje doen en de pleisters afhalen. Nog een paracetamolletje voor de nacht en dan snel hopen dat deze dag weer over gaat in een betere.

Kortom......op naar de ellende op 24 juni, dan krijgt ze namelijk haar 2e dosis.

Liefs van Enitam en een-in-bijna-coma-liggende Lilian