Confrontatie.

Een jaloerse vrouw ben ik niet, nooit geweest. Wel kan ik mij ergeren of mij geconfronteerd voelen met mijn leegte. De carnevals foto's op fb van kindertjes raken mij zo af en toe maar ik heb daar een foefje voor, ik heb gewoon heel veel paginas aangevinkt met vind ik leuk. Zo ontvang ik op mijn strartpagina de nodige spam van allerlei merken zoals nespresso, pickwick, hema en noem maar op. Hier en daar een leuke mop of iets van informatie over een leuk tv programma. Maar ik ben ook lid van een groep met vrouwen die een vruchtbaarheidsbehandeling krijgen via het Radboud en eigenlijk merk ik steeds meer dat de pijn die ik voel bij zwangere vrouwen of vrouwen met n kindje mij minder aangrijpt dan de pijn die ik voel bij lotgenootjes waar bij het weer niet gelukt is. Sinds mijn 2de poging leef ik veel meer mee met anderen. Ik haal geregeld een traantje weg na het lezen van blogs hier van andere vrouwen waar het niet wilt lukken. Ik ben echt zo oprecht blij als het wel lukt bij mensen die een ivf of icsi poging gedaan hebben. Dat geeft mij hoop. Het klinkt misschien gek maar als ik lees dat iemand zwanger is via de mmm dan straal ik heel de dag. Als het bij iemand mislukt dan weet ik inmiddels hoe het voelt en nu al helemaal nu mijn lijf nog steeds maar niet wilt snappen dat ik weer leeg ben. De confrontatie dat het ook zo vaak niet lukt raakt mij intens. Dat doet mij zo veel meer dan n zwangere buik zien. Soms vraag ik mij ook wel is af of mensen die zonder de mmm zwanger zijn geworden het zelfde gevoel hebben als dat ik denk te hebben als wij eindelijk een positieve test in handen zullen hebben. Volgend jaar oktober is het al weer 10 jaar geleden dat ik stopte met de pil. Wij hebben zo veel mee gemaakt in die jaren. Helaas heel veel nare en slechte dingen dus ik hoop zo dat wij de 10 jaren heel mooi kunnen afsluiten. Oh wat zullen wij bewust rijk zijn!!!!