Wachtweek, week 2

Inmiddels zitten we dan in de tweede week van de bekende wachtweken.
De eerste week ging opzich wel goed hier en daar afentoe een kwaal.
Gelukkig ook goeie afleiding gehad, 2x wezen winkelen, gelunched met n oud collegatje, lekker uiteten geweest met manlief en genoten van heerlijke tappa's en Dorus, Luna en Bram veel aandacht gegeven (onze honden en onze kat).

Maar nu week 2.
Ik vind het zn enge week.
Manlief is a.s dinsdag jarig maar we vieren het een keertje niet.
De dag dat ik kan gaan menstrueren komt dichterbij en die wil ik niet beleven in een huis vol visite.
Ik heb het gevoel alsof ik mij een beetje wil afzonderen.
Eind deze week staat mijn leven hoe dan ook gigantisch op zijn kop.

Gisteren liep ik in de V & D op de afdeling Prenatal.
Ik zag een truitje Opa's trots.
Oh wat zou ik die graag willen kopen want oh wat zou mijn vader trots zijn in de hemel!!
Mochten we zwanger zijn dan gaan we als eerste naar het uitstrooiveld waar mijn vader is uit gestrooid.
Ik hoop het zo dat ik mag mee maken wat hij heeft mee gemaakt..
Na vele jaren ongewens kinderloosheid een kindje mogen krijgen..

Gisteren avond was ik ineens weer zo moe.
Het leek wel alsof ik weer aan de Decapeptyl zat.
Vanochtend was ik helaas niet misselijk..
Ik weet de kwaaltjes zeggen helemaal niets maar ergens snak ik er zo naar.
Ik voelde mij al weer onzeker omdat mijn borsten niets deden..
Ik voelde geen gekriebel of wat dan ook.
Gelukkig voelde ik net weer het een en ander jeuken maar het kan ook verbeelding zijn..

De puistjes beginnen sinds eergisteren toe te nemen.
Wel hele rare, hele kleintjes.
Eentje pcies onder mijn kin, na het vele uitkknijpen (sorry voor de uitleg) deed ie nog pijn.
Alsof er een stukje glas in mn kin stak.
Steeds wanneer het dekbed er langs ging vannacht, en dat gebeurde vaker dan dat ik bewust was, deed het pijn.

Vanochtend maar lekker uitgebreid gedouched.
En mijn gezichtje gescrubt, hopelijk werkt het een beetje.
 

Verder geen rare dingentjes opgemerkt.
Ik eet en drink alles nou ja met de juiste beperkingen dan maar niets smaakt anders dan anders.
Over mijn borsten ben ik niet zeker, ik dacht ze te kennen maar ik betwijfel het of ze gegroeid ofzo zijn.
Zo is het eigenlijk met van alles..
Ken ik mezelf wel??

Ik ga maar is seizoen 2 van moordvrouw afkijken, morgen begint seizoen 3:D.
Ff lekker afleiding...

Verder durf ik niet zo veel de plannen komende week..