Punctie onder verdoving.

Na lang wikken en wege toch maar om kwart over 5 mijn huispak aan getrokken met smurfenblauwe crocs pantoffels en geen make up op mn niet uitgeslapen snoet. Ik was nog erg duf door de pammetjes en door het kansloze vroege tijdstip van de dag. Om 06:23 kwamen wij al aan in de parkeergarage van het Radboud. De weg er naar toe had mij nie veel wakkerder gemaakt had namelijk heerlijk de stoelverwarming aangedaan. Manlief pakte een rolstoel mee en gepakt en gezakt liepen wij door de lange gang van het zieke huis. Ik moest een toilet tas en nachtartiekelen mee nemen en man lief een loszittende broek voor het geval dat hij een spoed Tese zou krijgen. Heel toevallig raakte we even aan de praat met iemand die vroeg op ik geopereerd moest worden. Ik: Ja zoiets en ik misschien nie alleen. De man zei meteen: Oh een kinderwens misschien? Wij volmondig :'Ja', in koor. Wat bleek? Hij had een kindje door een Tese Icsi behandeling. Voor het eerst iemand in levende lijfe gesproken die een kindje op die manier heeft gekregen! Afijn we vervolgde ons weg en kwamen mooi optijd aan op de afdeling waar we ons moesten melden. Al gouw kwam ik er nog fraaier uit te zien. Ik moest een operatie jurk aan wat er nou nie bepaald modieus uit ziet. Om het algeheel nog charmanter te maken moest ik gemarkeerd worden voor de operatie. Ja stel je voor de gynaecologe zou bij mijn kleine teen een operatie uit voeren.. Dus er kwam een pijl op mn doos te staan. Later op de O.K waar zowat 10 man aanwezig was voelde ik me toch gênant. Om de boel af te maken kreeg ik ook nog een douche look a like badmuts op mn hoofd. Maar ondanks hoe ik er bij lag was er een hele lieve anesthesist mederwerker. Ik bleef handjes schudden daar met al die mensen die om mij heen zouden staan maar Sven maakte een diepe indruk, hij was zo lief voor me! Vast en zeker hardstikke homo. Ik zei nog dat ie in de oudere zorg moest gaan werken omdat ie zo lief was.. Oh ech wat zal ik een indruk hebben achter gelaten haha. Heel lief steunde hij mij en maakte me rustig want oh wat was ik gespannen ookal had ik een lage bloed druk . Gelukkig is alles goed gegaan en heb ik niets gevoeld. Ik ben gelukkig lekker gaan slapen. Om 8 uur had ik de punctie en om half 10 werd ik naar de afdeling gebracht waar man lief mij vertelde dat we 7top eitjes hebben en dat ze die allemaal gaan bevruchten!! We zijn over 4en pas naar huis gegaan. Ik was namelijk ziek geworden na de narcose. Mijn middag lunche had ik er helaas uit gegooid. Ben verder erg moe geweest door de narcose, pammetjes en de morfine die ik na mijn charmante vertoning ook nog had geïnjecteerd gekregen. Donderdag om half 2 hebben we de telefonisch afspraak. We horen dat of er embryo's zijn. We hopen het zo!!!