Er niet mee bezig zijn!! HOE??

Vanichtend stind ik onder de douche. Dat is mijn momentje dat ik vaakbover van alles even na denk. De handelingen onder de douch gaan al jaren automatisch, t lijkt wel mijn ritueeltje. Ik ontspan door water. Ik hoef de zee maar te zien of een warme druppl maar te voelen. Maar vaak k o men dan ook allerlei gedachtens. Soms fijn om even dicht bij je zelf te staan en even de rust te ervaren om over dingen na te denken.. Nu we weer echt vol op bezig gaan met de icsi ben ik net een vergiet. Ik vergeet van alles om mij heen denk alleen maar aan onze wens. Op eerste kerstdag mogen we gaan aftellen.. Niet denkend volgendeweek is het 2014 nee nieuwjaarsdag is decapeptyl dag. Maar ineens dacht ik ook op 2de kerstdag denkenwij aan de volgende dag en dan nog n maand... 27 januari is de bedoeling dat ons kindje gemaakt wordt. Dat het voor het eerst op de wereld is. De dag dat we misschien wel de mama en papa mogen worden en blijven van iets prachtigs van ons. Vandaag ga ik de kerstboodschappen doen.. Maar kerst t is zo raar. Het verdriet dat ik geen babytje in mijn buik heb, mijn vader is er voor de 10x niet bij en de confrontatie van de geboorte van kindje Jezus doet mij pijn.. Een geboortedag vieren terwijl wat ons dierbaar is dood is?? Maar naast alles zal ik alleen maar bezig zijn met aftellen. 1ste kerst dag zal ik denken nog 1 week. 2de kerst dag en ik zal denken aan morgen over een maand. Nieuwjaar en ik zal denken aan het moment dat ik mag gaan spuiten met de decapeptyl. De kerstboom staat het lekkere eten vuld straks de koelkast en de vriezer maar echt kerst zal het niet gaan worden. Het is dubbel want natuurlijk hebben we verdriet om de leegte maar ook we kunnen bezig zijn met alles rond de geboorte van onze embryo volgende maand. Oh ik hoop het zo dat er een embryotje komt. Al is het maar 1tje zolang hij of zij maar mag groeien in mijn buik en ik ons kindje mag voldragen.