Flashbacks over december

December... Ik heb het altijd een prachtige maand gevonden en sinds 2015 is het nóg een beetje mooier geworden.
Elk jaar rond deze tijd is voor mij inmiddels de tijd om alles te herdenken.. letterlijk. Terug denken aan het moment waarop het eigenlijk allemaal begon.
Na een immens zwaar jaar, ik kan met recht zeggen dat 2015 het zwaarste jaar ooit uit mijn leven is geweest, was het 'ineens' zo.

Ik schreef dit precies 3 jaar geleden... Op 5 december hadden we de punctie gehad.

*Toen werd het maandag 7 december..
Ik mocht in de ochtend om 09.30 bellen om te vragen of er bevruchting had plaatsgevonden en wanneer dan de eventuele terugplaatsing zou zijn.
‘Goedemorgen mevrouw, we gaan nog geen terugplaatsing met u afspreken op dit moment. Er heeft wel bevruchting plaatsgevonden maar de celdeling vordert niet snel genoeg. Belt u ons morgen om 09.30 nog eens om te kijken hoe het er dan voorstaat. Houdt u er wel rekening mee dat wanneer dit niet goed is gegaan de poging afgebroken wordt. Sterkte vandaag.’
WAT?! Dit kan toch niet ? Hoezo? Het is toch bevrucht? Zijn mijn eitjes dan niet goed genoeg? Als het mis gaat, wat dan verder? Het heeft geen zin meer, zie je nou wel.
Niks, maar dan ook niks is gegaan zoals het moest gaan en dan dit nieuws.
Toen het nieuws ingedaald was zei ik tegen mezelf; Maar cin, er is iets bevrucht! Dus het kan wel.. Geef de hoop nog niet op, ook al is het er maar eentje, 1 is genoeg!
Van links naar rechts, van boven naar beneden… Wat een stomme achtbaan. Met dit scenario hadden we ook geen rekening gehouden en wat was manlief boos zeg! Die was woest.. Op wat precies geen idee, maar hij was er echt niet blij mee.
Gisteravond heel erg op tijd gaan slapen, zodat het sneller vanmorgen zou worden.. Nou, vroeg naar bed is vroeg wakker en van de spanning zat ik vanmorgen om 05.45 beneden.. Nou, dan duurt 09.30 nog heel lang hoor, haha !
Het werd heel langzaam uiteindelijk half 10 en toen ik stotterend vertelde wie ik was, mijn geboortedatum opnoemde en me al vasthield voor slecht nieuws zei de mevrouw aan de andere kant van de lijn; Nou, het is goed gegaan hoor! We gaan voor vanmiddag een terugplaatsing afspreken..!
Ik begon van alle zenuwen te huilen en zei dat ook tegen haar en ze zei dat het voor ons niet makkelijk geweest moest zijn de afgelopen 24 uur. Huilend heb ik manlief wakker gemaakt met de kreet; Het is gelukt! We mogen vanmiddag komen voor de terugplaatsing! Hij was er ook helemaal ondersteboven van.
Ik vind het zo fijn dat we het er over kunnen hebben samen, soms ook kunnen zeggen tegen elkaar dat het nu wel genoeg is en zo fijn dat we de hoop niet opgeven als alles tegen lijkt te zitten.. 1 sprankje hoop is genoeg.
We mochten om 14.30 komen om ons vechtertje op te gaan halen.*

Ons vechtertje. Hoe bizar is die woordkeuze nu eraan terugdenkend. Als ik deze alinea lees vind ik het knap van ons dat we na het semi teleurstellende nieuws ons zo snel hebben herpakt.
In het Engels zeg je geloof ik resiliance.. De kracht om te buigen en mee te varen met wat is.
En wat hebben we dat toen gedaan. Na élke teleurstelling de verschillende rouwfases door..
Ontkennen, woede, relativatie en acceptatie. Dat waren voor mij destijds de stappen die zich telkens weer stap voor stap lieten zien.

En dan morgen... morgen is het 3 jaar geleden dat we ons vechtertje teruggeplaatst kregen.
Veilig, warm en geborgen in mij. Een deel van mij, voor altijd. En ik ben dankbaar. Idioot dankbaar.
Soms denk ik dat mensen het maar raar vinden dat ik zo over haar denk en dat zo voel.
Voor veel mensen is het geslaagd als je dan eenmaal zwanger bent. Ik heb dat destijds gemerkt aan de ineens aanwezige interesse en of desinteresse.
Bijzonder en pijnlijk. Verdrietig en mooi. En nog, nog voelt het als gisteren. Dat gevoel van de overtuiging van zie je nou wel... Dít is de reden van waarom we hebben gevochten.

Inmiddels hebben we een heel wijs, eigenwijs, lief, slim en belachelijk knap meisje in huis die ons elke dag weer dat fijne gevoel geeft.
Die ik elke dag vertel hoe blij ik met haar ben, die ik elke dag vertel dat ik zolang op haar heb gewacht en dat ik het fijn vind om haar mama te mogen zijn.

Elke dag word ik bedolven met knuffels en kusjes en zegt ze, ook al ben ik 2 minuten weg geweest, 'mama, mist. Jou mist.'
Ook als ik thuis kom van werken, als ze net dr oogjes open heeft en wanneer ze maar wil. Een mama's kindje, soms tot vervelendst aan toen voor papa.

Dankbaar en gelukkig.
GELUKKIG hebben we nooit opgegeven en dankbaar dat ze ons gevonden heeft.

*Allerliefste lieverd, mama is trots op jou. Ik zal denk ik in woorden nooit kunnen uitdrukken hoeveel dat is.
We kunnen al hele gesprekjes voeren en als we naar de winkel gaan voor een boodschap blijf je al heel goed bij mama.
De kinderwagen staat al maanden te verstoffen in de gang, want we doen alles op de fiets en of lopend. Je gaat met héél veel plezier naar school,
naar je allerliefste juffen en het moment dat we je ophalen is magisch. Je oogjes geven dan licht en die knuffel die je dan geeft is heel fijn.
Vergeet nooit hoe bijzonder je bent, je kan al zoveel meer dan je zou moeten kunnen dus soms moet mama je eventjes afremmen.
Er is tijd genoeg om groot te zijn, blijf nog maat eventjes klein. Ik hou van jou, het allermeest <3*

1518 x gelezen, 10

reacties (0)


  • OliviaB

    Jij bent mijn BB kracht geweest. Door het lezen van jou verhaal toentertijd heeft het mij de juiste kracht gegeven te vechten tot waar ik nu sta. Ik ben je zó dankbaar en je bent een prachtmens. Hele dikke kus en geniet van je kleine meisje.. voor je het weet is ze écht groot. X

  • Xciinndy

    Wat ontzettend lief dat je dit zegt. Voelt nederig. En jij, net als ik, weet als geen ander dat je áltijd maar dan ook áltijd moet opstaan. Ik ben jou dankbaar dat je dit zegt.

    Ik geniet intens van onze dame en wat geweldig dat er nu ook zo'n prachtig meisje in jou groeit. Ik hoop dat ze héél snel aan je laat voelen dat ze er is. Die magie gun ik je zo Dikke knuffel voor jou lieverd xx

  • OliviaB

    Wat denk je.. vanmorgen heeft ze eens goed laten weten dat ze er is. Niks geen fladderende vlindertjes of "rommelende darmen" al dat heb ik denk ik niet gevoeld of gewoon overgeslagen.. mevrouw liet gewoon heel duidelijk merken dat ze wat te "vertellen" had. Dat ze dit maar vaak mag laten voelen aan me! :)

    Hele fijne feestdagen en een goed uiteinde en prachtig nieuw begin.

    Liefs! X

  • Si78

    Prachtig lieverd! Ik ben zo blij voor je dat je haar hebt mogen krijgen! En ik weet precies hoe het voelt, hier zit ook zo'n ontzettend dankbare vrouw. Genieten zou ik zeggen!!

  • Xciinndy

    Ik weet het, voor jou net zo. Geweldig dat we dit mogen ervaren. Te lang op gewacht en alle tijd met ze zal tekort zijn, genieten tot de max

  • Si78

    Absoluut genieten tot de max lieverd!

  • ~luna

    Prachtig Cin! Een mooie meid met een fantastisch karakter. 💗

  • Xciinndy

    Thank you, net als de jouwe

  • Mamamadelief

    Wat een prachtige tekst! Wat een welkom prinsesje! 💕

  • Xciinndy

    Dank je wel. Zo zo welkom

  • Happylife87

    Wat mooi om te lezen, blijft inderdaad dan heel speciaal. Zelf helaas nog geen ervaring. Maar hoop het ooit ook te kunnen meemaken

  • Xciinndy

    Dat hoop ik ook voor je.. Je kan door mijn blogs gaan lezen hoe onze weg was. Misschien haal je , ondanks alle teleurstellingen en tegenslagen, een klein beetje kracht uit. Ondanks dat het járen geduurd heeft zou ik het met de wetenschap van nu zo weer over doen. Heel veel sterkte en succes. Liefs x