En de kat legde een ei

Planken gevuld met puzzels en spelletjes; een mand vol met klein speelgoed en grote oude kussens waar we naar hartelust op rond konden schuiven door de sèrre.
Lang leve het parket waarvan één plankje los zat zodat we een perfect knikkerpotje hadden.
Heerlijk, dat zelfcorrigerende speelgoed als Electro en Loco. De stiekeme zenuwen bij de controle of het wel goed was gegaan.
Mijn favoriete paddestoelpuzzel waar je de kabouters binnen bezig kon zien als de puzzelstukjes eruit waren.
Memory: kikkers, vlinders, hagedissen en torretjes zoeken en natuurlijk keer op keer winnen van de volwassenen.

Maar de grote favoriet: 'En de kat legde een ei'. Op de voorkant van de doos een paarse kat.
Met een ei.
Een simpel kaartspel met onderwerpkaarten, werkwoorden en lijdend voorwerp.
Nooit bij stilgestaan als kind dat het extreem nuttig was voor de taalontwikkeling. Het was gewoon zo ontzettend leuk: van elke stapel een kaart pakken en huppa: je had weer een zinnetje dat de fantasie prikkelde.

Er zijn veel spelletjes die hun weg naar ons huisje hebben gevonden via de schatkamer van mijn ouders of verguisde speel van vrienden. Electro ligt al te wachten, miniloco wordt al gespeeld. De kabouterpuzzel - geloof het of niet- heb ik via Marktplaats teruggevonden en 'de kat legde een ei' speel ik op school in een eigengemaakte versie.

Vooralsnog ziet Thorben het zelfcorrigerende niet als voordeel: hij wenst zijn mama er naast te hebben want het is toch zo ontzettend leuk om de goeie antwoorden te vinden en elkaar tevreden aan te kunnen kijken.
Toch vermoed ik dat het niet lang gaat duren voordat hij zijn eigen spel gaat spelen: rent hij net nog rond met mijn das om zijn hoofd ('Kijk mama: ik ben Rapunzel!'), nu heeft hij mijn pasgekochte emmers gestolen en zingt eerst knoerthard van de emmertjes water, vertelt me dan dat er melk in moet en even later zit hij met zijn voeten in de ene emmer en zijn hoofd in de andere.

'Mama! Wat zit er in het ei?'
*onaardse geluiden*
'Een walrus!'

'Goh, zitten walrussen in een ei?' Eventjes komt de juf in me naar boven en wil ik hem vertellen dat dat ietsje anders gaat.
Maar nee.
Blij koppie.
Straaloogjes.
'Ja mama! De walrus zitte in het ei! En nu een giraf!'

Ik houd wijselijk mijn mond en speel giechelend mee.

De kat legde immers ook een ei.