Plotseling afscheid
Vandaag is, toch nog vrij plotseling, palliatieve sedatie ingezet bij mijn vader.
Hij was er klaar mee, klote kanker, en dat betekent nu dat ik nooit meer mijn vader zal spreken, dat mijn broodnodige vakantie waarschijnlijk niet doorgaat en dat ik mijn peuter moet gaan leren over de dood.
Ook betekent het dat mijn vader en het kindje in mijn buik elkaar nooit zullen kennen.
We hadden het niet zo snel verwacht, pas na de geboorte van dit kindje.
Dit kindje gaat dan ook de naam van zijn opa dragen, zo is er toch nog die band.
Voor nu is het wachten tot het daadwerkelijke overlijden...zo onwerkelijk.
reacties (0)