`Mama, daa! Coco!`

Wat word je al groot. Wat ben je al wijs. Dit zijn zinnen die vaak door mijn gedachten gaan als ik naar je kijk. En af en toe ben je ook nog een beetje mijn kleine baby.

Inmiddels ben je ruim 20 maanden oud en je begint af en toe al echt lekker te ‘peuter-puberen’. Als ik je in bad wil doen, ren je gauw voor me weg en begint dan keihard te lachen of gillen. Of als ik zeg dat iets niet mag, dan gooi je gauw je speelgoed op de grond en kijk je mij uitdagend aan. Ook begin je al aardig door te krijgen hoe je je zin door kan drijven. Je blijft net zo lang herhalen wat je wil, ook al is dat voor mij onverstaanbaar, wat weer leidt tot frustraties en een huilbui.

Ja, kleine man, je wordt groot. Je kan zo heerlijk spelen. Er wordt druk gestofzuigd met jouw speelgoedstofzuiger en ook de bezem komt er aan te pas. Je leest zelf boekjes voor in je eigen taal en je kan zo een half uur rustig en geconcentreerd spelen met je autootje. Je begint ook al een beetje te praten. Dierengeluiden kan je heel goed nadoen en ik zie je regelmatig geconcentreerd luisteren naar papa en mama om vervolgens zelf het woord eens uit te spreken, of in ieder geval te proberen. Koe, schaap, paardje. Dat soort woorden gaan helemaal goed. En voor auto, stofzuiger, vogel en vrachtwagen heb je gewoon 1 woord bedacht. Waarom moeilijk doen als het makkelijk kan, niet waar? Dus bij iedere auto of vrachtwagen die voorbij rijdt en bij elke vogel in de lucht, spring je enthousiast op, begeleid met: “Mama, daa coco! DAA COCO!”

Met je kleine vingertje wijs je naar ‘coco’ en verzucht vervolgens: “wooooow.”

Mijn lieve zoon, wat wordt je toch groot. Ik geniet van elke stap die je zet, van elke ontwikkeling die je doormaakt. Ook als je soms je mindere dagen hebt en je dwars doet. Zelfs dan. Want ik zie ook je pretoogjes als je iets ondeugends doet. Ik hoor je gegiechel, en zie je schattige wiebelkontje als je snel voor mij wegrent. En uiteindelijk, na een lange dag waarin je heerlijk hebt gespeeld, kruip je nog even lekker bij mama of papa op schoot. Je drinkt nog wat, knuffelt en laat je met een diepe zucht tegen de borst van papa aanvallen. Daarna brengt hij je naar boven. Maar niet voordat je mama een dikke zoen hebt gegeven, inclusief een ‘mwoaah’-kus geluid. En niet voordat je je speelgoed gedag hebt gezegd. “Daa- Daa”, zeg je, terwijl je zwaait met je schattige mollige handje.

“Daa coco”, hoor ik, als jij de stofzuiger passeert. En mijn hart stroomt over van liefde. Liefde voor jou, mijn kleine boef!