Ik wil het zo graag

Lichtelijk teleurgesteld pak ik een maandverbandje uit de badkamerkast. Ronde twee is definitief voorbij en er staan geen streepjes op een zwangerschapstest. Sowieso heb ik nog niet getest en met het doorbreken van het rood is het ook niet meer nodig. Vanavond een verjaardag van een vriend van ons. Beetje afleiding. En zonder twijfel een wijntje pakken. Ik probeer er maar het positieve van in te zien. Deze ronde was het gewoon nog niet onze tijd en nu hoef ik vanavond geen smoesjes te bedenken.

Ik denk terug aan de week van de eisprong. Helaas leek deze tweede ronde ook al bij voorbaat te mislukken. Bij ronde 1 waren manlief en ik geveld door een fikse buikgriep en deze tweede ronde werd ik precies rond de eisprong getroffen door een flinke verkoudheid en verhoging. Toch had ik nog wel een klein sprankje hoop. Je lees zo nu en dan verhalen van vrouwen die zelfs tijdens een zware griep zwanger zijn geworden.

De dag na de verjaardag breken de dijken echt door en breken er toch ook wat meer emoties door. Waarom hebben wij niet de mazzel van in 1 (of 2) keer raak? We hebben seks gehad op de goede momenten, waarom lukt het dan niet? En meteen daarna borrelt die angst weer op. De angst dat het weer heel lang duurt. Of misschien nog wel langer.

Ik verdruk de negatieve gedachten en probeer goede moed te verzamelen voor ronde drie. Heel even twijfel ik om ovulatietesten aan te schaffen, maar ik besluit dit toch nog niet te doen. Ik wil niet te veel druk op het zwanger worden leggen en vorige keer gebeurde dat zeker wel met de ovulatietesten. Daarbij is tot nu toe mijn cyclus redelijk regelmatig, hooguit 1 of 2 dagen eerder of later. Dus ik moet gewoon vertrouwen hebben op mijn lijf.

Zwanger worden: het lijkt soms zo makkelijk. Ik hoor en lees heel vaak verhalen van stellen die na 1, 2 of 3 keer proberen zwanger zijn geworden. Sommige vrouwen zijn zelfs al zwanger van 1 keer per ongeluk onbeschermde seks en dan soms dagen voor of na de eisprong. Het lijkt zoiets simpels. Vrijen op de juiste dagen en poef! Raak! Besluiten om de maand maart en april over te slaan omdat je geen december-kindje wil. En dan gewoon in mei zwanger raken. Geen stress over spotting, bruinverlies, witte testen. Een kindje kunnen plannen.

Zwanger worden: het lijkt soms zo moeilijk. Wanneer ik nadenk over de gemiddelde kans van 20% per cyclus bij gezonde stellen. Wanneer ik nadenk over de hoeveelheid spermacellen die vrijkomen bij een zaadlozing en hoe weinig (gemiddeld iets van 12) er over blijven in de eileiders. Je lichaam die er klaar voor moet zijn. Toegankelijke eileiders, goede eicellen, perfect baarmoederslijmvlies. En een auto immuunziekte, hoeveel invloed zal het hebben? Je lichaam is immers veel heftiger en vaker aan het vechten tegen indringers. Je man moet goede zwemmers hebben. En dan de timing. Op de juiste dagen vrijen terwijl je lichaam geen robot of computer is en die verwachte of voorspelde eisprong rustig een paar dagen eerder of later kan komen zonder dat je dat weet. En dan hopen dat er een spermacel en een eicel samensmelten. Dat de deling goed gaat en dat de cellen aankomen in de baarmoeder en goed innestelen. En dat het dan een gezond kindje mag worden. 

Zwanger worden: ik wil het zo graag…

Liefs,