De perfecte wereld op tv

Ik zit net lekker op het toilet als ik, zoals zovelen met mij, een nieuws-app open op mijn telefoon. Op de een of andere manier brengt het lezen op het toilet mij altijd net dat beetje extra ontspanning. En daarbij is het toiletmoment nu nog echt even een momentje voor mijzelf zonder aandacht vragende man of baby. De onderwerpen Sport en Economie sla ik standaard over. Ik scroll naar beneden en net wanneer ik mijn telefoon weg wil leggen, valt mijn oog op een titel.

Barbie en Michael, je weet wel, dat koppel uit Scheveningen, bekend geworden door ‘reality-shows’, krijgen een vervolg op hun eerdere programma. Nu is dat feit op zich niet eens zo schokkend, er moet immers weer geld in het laadje komen en blijkbaar is er voldoende publiek voor zulke tv- programma’s. Maar de titel van het programma deed mijn maag even omdraaien. Hou je vast, hier komt ‘ie: Barbie en Michael nemen er nog eentje.

Ik lees de titel nog een keer: Barbie en Michael NEMEN er nog eentje. Nu begrijp ik best dat een titel pakkend moet zijn, een beetje creatief of origineel en een dubbele betekenis in de titel is vaak favoriet bij RTL5, denk bijvoorbeeld aan een ander tv programma Kerels met een kleintje. In dit programma gaat het om mannen die vader worden en niet over mannen met een klein geslachtsdeel. Maar serieus, in mijn beleving is het gewoon not done om te spreken over kinderen ‘nemen’. Naast het feit dat je kinderen helemaal niet kunt ‘nemen’,  is het ook onnodig kwetsend voor een heleboel mensen met een sterke kinderwens waarbij het zwanger worden niet makkelijk gaat.

Geïrriteerd klik ik dan ook het artikel weg. Ik weet natuurlijk niet hoe het programma verder vorm gegeven gaat worden, en of de titel überhaupt wel zo blijft aangezien het nogal eens verandert in showbizz-land. Toch blijft de vieze nasmaak nog even nazingen in mijn mond. Ik denk terug aan de tijd dat Babyboom nog op tv was. Een programma wat veel meer de werkelijkheid weergeeft rondom zwanger worden. Je zag de pijn en het verdriet van stellen die in de MMM liepen. Je zag het intense geluk als er een gezond kindje geboren werd. Je zag de leegte in de ogen na een miskraam. Helaas, er moest bezuinigd worden en vaak delven zulke, voor mij zo waardevolle programma’s het onderspit. Er is nog wel ruimte voor Ranking the stars, dat wel.

En dat zegt volgens mij alles. De wereld van nu op tv draait niet meer om echte verhalen, om pijn, hoop en wanhoop, angst en teleurstellingen. De wereld van nu op tv draait alleen nog maar om status, geld, kleding, hip-zijn, selfies, instagram en gadgets. O, en natuurlijk superfoods en sporten en dan bij voorkeur hardlopen. En dit via een app op je Facebook-tijdlijn plaatsen. Iedereen in je virtuele vriendenlijst moest weten hoe perfect jouw wereld is en op tv is het niet anders.

In reality- shows zien wij ook weinig reality. We zien de mooie kanten van BN’er zijn. We zien de dure huizen en glimmende auto’s, gillende fans en gebleekte tanden. En als er dan iets van angst of verdriet wordt getoond, is het al zo ingestudeerd dat het bij mij niet eens meer binnenkomt. Waar zijn de echte verhalen, de taboedoorbrekende verhalen?

Volgens mij worden in de huidige maatschappij en met de huidige tv-programma’s de taboes alleen nog maar in stand gehouden. Je mag in deze wereld niet meer imperfect zijn, tenzij je er een geweldig levensverhaal over hebt geschreven wat ruim 1 miljoen keer is verkocht. Je moet gestudeerd hebben, een geweldige baan hebben waar je helemaal je ei in kwijt kan, veel geld verdienen, een mooi huis hebben. Als je kinderen wil, dan neem je die toch gewoon? Alsof je die gratis krijgt bij twee pakken Pampers bij je online AH- bestelling.

Ik hoop dat de meeste mensen zich realiseren dat de wereld niet zo in elkaar steekt. Ik wil zoonlief in ieder geval meegeven dat het leven niet is zoals op tv.

Over zoonlief gesproken… hij is wakker, dus ik ga hem uit bed halen. Terug naar het echte leven.

Liefs,

Pluisje