Komkommertijd...

Dag lieve jongen,

Vandaag ben ik al 36 weken en 2 dagen zwanger van jou! En inmiddels heb ik al 3 weken verlof erop zitten. Eind december, toen wij jouw komst ontdekten, leek augustus nog zo ver weg. En ineens is het dan 1 augustus. De eerste dag van de maand waarin jij wordt verwacht. Of kom je toch nog begin september? Jij bepaalt wanneer je komt, wanneer je klaar bent om de wereld te zien. Maar toch heb ik een gevoel dat je ons wellicht gaat verrassen. Dat je misschien wat eerder komt. Maar wie weet hebben alle zwangere vrouwen dat wel aan het einde, een soort van hoop dat je kindje wat eerder komt zodat je niet zo lang meer hoeft te wachten.

Mijn lichaam is in ieder geval lekker druk met allerlei voorbereidingen, heb ik het idee. Elke dag heb ik wel een paar momenten waarop ik pijnlijke steken daar beneden voel. Volgens de boekjes zijn dit signalen van indalen, of wanneer je al ingedaald bent dat je je hoofdje even draait. Vorige keer bij de verloskundige was al geconstateerd dat je een stukje ingedaald was, dus het zou maar zo kunnen dat je wat verder zakt. Het is wel vrij pijnlijk trouwens, het gevoel alsof iemand plots met een breinaald in je doos prikt. Ik kan een reactie dan ook niet altijd tegenhouden, waardoor manlief soms grinnikend en ietswat meelijdend naar me kijkt.

Daarbij heb ik ook al sinds twee weken dat ik af en aan wat kleine propjes slijm verlies. Misschien stukjes van de slijmprop? En ook zijn de harde buiken tegenwoordig erg onprettig. Sommigen doen echt zeer, dan kan ik even niet praten. Is dat dan een voorwee? Ik heb geen flauw idee. Iedereen roept dat je weeën direct herkent, en ik weet dat dit geen echte weeën zijn omdat er geen regelmaat in zit. Maar die 'krampen' kunnen echt gemeen zeer doen in mijn onderbuik en -rug. Dan sta ik echt even te puffen. Soms benauwt me dat wel. Dan denk ik: dit is nog niet eens het echte werk, maar ik vind het nu al vrij pijnlijk.. -slik-..

Gisteravond na een gezellig moment met manlief had ik ook ineens bloedverlies. Een paar flinke druppels en daarna hield het op. Inmiddels af en toe wat bruinverlies. Oud bloed dus. Wat ik zoal lees, is dit vrij normaal tijdens een zwangerschap, dit kan gebeuren na het vrijen en als het maar bij een paar druppels blijft, is er niets aan de hand. Dit omdat je baarmoeder zeer goed doorbloed is tijdens een zwangerschap en vooral aan het einde van een zwangerschap kan je af en toe wat bloedverlies hebben. Ik heb dus ook de verloskundige niet gebeld (want ik ga er vanmiddag heen en ik vond de hoeveelheid bloed te weinig voor een belletje naar het spoednummer). Toch schrok ik wel en manlief ook. Hij heeft gelijk het onderstel voor de maxi cosi naar beneden gehaald en gaat deze dit weekend in de auto zetten, de schat! Ik kan merken dat hij het nu ook wel spannend begint te vinden. Het komt ook zo dichtbij!

Toch mag je nog wel even blijven zitten, lieveschat. Ik moet nog al je beddengoed wassen, je kamertje nog een keer goed uitsoppen en we willen ook nog een gipsafdruk maken van mijn buik. Het bed moet nog verhoogd worden en de vluchttas is nog maar gedeeltelijk ingepakt. Ook zijn je vader en ik nog op zoek naar een leuk vestje/jasje die je aan mag wanneer wij het ziekenhuis gaan verlaten na de bevalling. En dat jasje moet natuurlijk ook nog gewassen worden! Beneden in huis is het ook nog niet naar mijn zin en de zolder is ook nog een rommeltje. Zoals je hoort, ik heb nesteldrang en ik voel lichte spanning omdat mijn lichaam zoveel signalen afgeeft (wat niets hoeft te zeggen, frustrerend), maar in mijn hoofd is het 'to- do-lijstje' nog niet volledig afgestreept!

Vanmiddag dus weer naar de verloskundige. Ben erg benieuwd, we krijgen een liggingsecho en ze gaan ook nog kijken naar jouw groei. Verder de gebruikelijke controles. Ik ben erg nieuwsgierig. Hoe zie je er nu uit? Ben je groot, klein, gemiddeld? En lig je goed? Dat laatste volgens mij wel, want ik voel nog altijd voetjes en knietjes bovenin mijn buik. En verliefd streel ik die uitsteeksels.. Wat hou ik al van jou!

Liefs,

Pluisje