Voorzichtig genieten

Deze keer een kortere blog. Ik ben wat minder te vinden hier op BB, mede door allerlei verhalen bij de week tot week en bij de blogs van anderen, waardoor ik onzeker word.

Momenteel 9 weken en 6 dagen zwanger, bijna 10 weken dus! Aan de ene kant gaat de tijd heel snel. Alweer 10 weken. Nog maar 2 tot 3 weken en we zitten eindelijk in de ‘veilige zone’. Tussen haakjes, want 100% veilig is het natuurlijk nooit. Aan de andere kant gaat het ook heel langzaam, want het lijkt al weer een eeuwigheid geleden, die eerste echo!

Qua kwaaltjes is het sinds week 7/8 behoorlijk toegenomen. Daarvoor had ik last van gevoelige tepels, steken en krampen in mijn onderbuik, een weeïg gevoel en af en toe misselijk. Ook had ik wat minder eetlust. Sinds de dag van de eerste echo, toen was ik 7 weken en 2 dagen zwanger, kan ik zeggen dat de misselijkheid zeer is toegenomen. Hoesten staat garant voor kokhalzen. Tandenpoetsen trouwens ook. En eigenlijk alles, gedurende de ochtend en middag. Een vieze geur, een restje eten op het aanrecht. Zelfs de heerlijke geur van afgebakken brood en pizza’s in de V&D staan garant voor een kokhalzneiging.

Vorige week ben ik begonnen met een kuurtje Emesafene van 5 pilletjes tegen de misselijkheid. Het hielp redelijk en nadat een vriendin, die apotheker is in het ziekenhuis, mij verzekerde dat naar Emesafene zoveel onderzoek gedaan is en dat het echt geen kwaad kan, voelde ik me meer gerust om de pilletjes ook daadwerkelijk in te nemen. Deze week heb ik weer een kuurtje van 5 tabletten gekregen en daarna wil de huisarts dat ik het weer zonder probeer.

Verder begint mijn buik al echt uit te zetten. Ondanks dat het darmen zijn, ben ik toch heel trots! Wauw, een mini- babybuik! Ieder weekend maakt vriendlief een buikfoto en je begint al echt een andere vorm te zien in mijn buik. Daarnaast beginnen mijn BH’s ook strak te zitten en ik voel ook dat mijn borsten zwaarder zijn geworden. Spijkerbroeken knellen trouwens ook, dus ik draag al een week jurkjes. Ik wil graag een positiebroek kopen, maar ik ervaar nog een drempel.

Die drempel zorgt er ook voor dat ik geniet met mate. Want, stel dat… Toch voelt de zwangerschap heel goed en ik geloof echt erin dat je aanvoelt of iets goed zit of niet. Maar dan lees je weer een verhaal hier op BB.… Ik weet niet, ik word er onzeker door en ik word bang. Bang om dit zó intens gewenste en geliefde kindje weer te moeten afgeven. Ik hoop dat met het bereiken van de 12- wekengrens, of met de volgende echo (dan ben ik als het goed is 10 weken en 6 dagen), een stuk van die drempel af gaat. En dat ik echt volledig durf te genieten! Nu sta ik stiekem te snuffelen tussen de gekregen babyspulletjes, maar ik wil uitbundig kunnen zeggen dat we zwanger zijn. Ik wil in de H&M ongestoord tussen de babykleding kunnen kijken, zonder het gevoel te hebben dat ik iets stiekems doe.

Nog even tot die 12 weken. Maar voor nu ga ik toch echt proberen om al volledig te genieten van onze zwangerschap! Ik geef mijzelf bij deze een schop onder mijn kont! Een klein, voorzichtig schopje dan, want … ik ben zwanger!