Dat klinkt als een heerlijk moment samen zo’n dutje 🥰. Ik hoop dat het voor mij straks ook zonder borstvoeding zo fijn kan voelen ❤️
Ik herken zeker dat het best lastig kan zijn om te stoppen met de bv. Dat is zo fijn samen, zo alleen van jullie. Ik vond die momenten ook heerlijk, en heb de laatste keer gefilmd. Daarop zie je haar ook echt even mij aankijken en lachen en dan weer verder drinken. 🥰 als je het geleidelijk doet, is het voor jullie allebei fijn denk ik. Rouw vind ik zelf wel een groot begrip hierbij, misschien is dat iets om uit te zoeken waarom dat zo voelt bij jou.
Mijn dochter is een enorme knuffelkont gebleven, dus dat ga je gewoon op andere momenten creëren hoor! Dat stopt niet met de bv stoppen, gelukkig maar 🥰
Dat is een mooi idee inderdaad om de laatste keer te filmen. Ik heb vanaf het begin tot nu al wel regelmatig foto’s en filmpjes gemaakt 🥰.
Rouw klinkt heel heftig. Maar rouw is breed. Het heeft niet alleen met de dood te maken. Het is een gevoel en proces van verlies. Iets verliezen. Zo voelt het nu een beetje voor mij.
Mijn zoontje is niet zo knuffelig buiten bv om. Hij is heel druk en altijd bezig dus kan moeilijk stilzitten op schoot.
Ik vond het afbouwen met flessen ook jammer hoor. Gewoon die knuffelmomentjes. Kijk naar de momentjes die je wel hebt en geniet daarvan. Dikke knuffel
Herkenbaar❤️ mijn tip is vooral om nieuwe mama-momentjes te ontdekken en in te bouwen. Op schoot 2 liedjes zingen voor het slapen gaan. Of een boekje lezen op de tijd dat je eerst een voeding gaf. Niet elke voeding hoef je te vervangen door een nieuw ritueel natuurlijk. Maar als je 1 of 2x per dag een momentje samen inbouwt, heb je misschien minder last van het schuldgevoel. En juist om daar nu mee te beginnen en iets nieuws op te bouwen maakt de overgang misschien makkelijker.
Het is inderdaad wennen. Ik vond het ook wel een verademing als er weer een voeding af was. Interessant om te zien dat je heel anders afbouwt dan ik. Ik heb juist de ochtendvoeding het langste gegeven.
Oh ik bedoelde eigenlijk de tweede ochtendvoeding 😅. De voeding die ik om 10.30 altijd gaf. De vroege ochtendvoeding van 6.30/7.00 die gaat er inderdaad als laatste af 😊
Oh ja, die gaat er eerst af. Ben het allemaal alweer een beetje vergeten.
Ik kan me heel goed voorstellen dat het moeilijk is om af te (moeten) bouwen. Ook ik heb de nodige tranen laten lopen toen ik de borstvoeding af moest bouwen om aan mezelf te kunnen werken. Het is een keuze die je eigenlijk niet wil maken, maar uiteindelijk wel de beste is voor zowel jou als je zoon. Een blije mama is uiteindelijk ook een blij kind. Wel zou ik je adviseren om die knuffelmomentjes er in te houden. Lekker even knuffelen met mama voor het slapen gaan (dat kan ook zonder de borst).
En even inhakend op een eerder bericht van je. Mijn oudste wilde ook niks weten van de kunstvoeding, in overleg met het cb ben ik toen over gegaan op koemelk (dat wilde hij wel, maar hij was wel al 11 maanden toen).
Ik hoop zeker dat deze beslissing uiteindelijk ook positief voor mijn zoontje gaat uitpakken.
Hij wil de fles nog steeds niet. Drinkt wel uit een beker een paar slokjes kunstvoeding. Ik maak er nu elke keer maar pap van. Dat eet hij heel graag! Dus ik hoop dat dat ook goed is.
Er werd mij toen eerst geadviseerd om er pap van te maken (maar dat wilde meneer ook niet hebben), dus dat lijkt mij zeker een goed alternatief. Hij krijgt dan toch de voedingstoffen binnen!
Ja precies! Hij eet er elke dag weer een beetje meer van. En daarnaast krijgt hij ook brood (eet hij ook niet heel veel van), fruit, groente, tussendoortje, water.
Als je de juiste psychische hulp gaat krijgen (of hopelijk inmiddels hebt), dan zul je zien dat je je kind echt niet in de steek laat door geen bv meer te geven. Misschien is het goed na te gaan waarom het zo voelt. Ook voor straks in de therapie. Ik heb zelf bv gegeven en ik zag het gewoon als een praktisch iets, dus ik herken die rouw totaal niet
Ik hoop dat ik het ook zo kan zien! Ik maak het mezelf altijd heel moeilijk. Dat weet ik 😅. Maar ik kan het niet zo even veranderen.
Kijk, ik heb nooit bv gegeven dus herken deze gevoelens totaaaaal niet. Ik zie voeden ook gewoon als iets praktisch, en mis zeg maar een soort gen ofzo dat het iets moois vind en er een bepaald gevoel bij heb. #nuchter?
Maar; ik heb dus nooit bv gegeven. Volgens jouw 'theorie' heb ik mijn kinderen laten stikken, in de steek gelaten, en houden mijn kinderen minder van mij. Klinkt dat logisch als je dat van de andere kant leest? Nee he ;) Want een mama is zoveel meer voor een kind dan de borstvoeding. En maar goed ook :)
Absoluut niet!! Maar dan begrijp je mij verkeerd denk ik. Ik heb totaaaaal geen oordeel, voordeel of wat dan ook over moeders die geen bv geven. Het is voor MIJ heel belangrijk. Ook omdat ik bang ben dat ik anders geen goede band opbouw (heeft ook met mijzelf te maken en niet met dat ik dat zo zie bij andere moeders die geen bv geven). En ook het laten stikken en in de steek laten heeft echt betrekking op mijzelf. Hij is gewend aan bv bij mij. En ineens neem ik hem dat af. Vandaar mijn gevoelens.
ik snap je post heel goed, en ben gelukkig alles behalve gevoelig voor andere meningen omtrent bv/kv. Maar ik probeer je een spiegel voor te houden. Bij een ander zou je dat helemaal niet raar/erg/veroordelend vinden. Zou je het 'onzin' vinden dat je zonder bv geen goede band opbouwt. Tegen een ander zou je kunnen zeggen: troosten en knuffelen is er toch altijd gewoon nog, JIJ bent niet compleet van de aardbodem verdwemen. Maar naar je zelf toe? Overtreffende trap zo ongeveer van hard. Ik weet dat je in een heel traject zit. Maar probeer van anderen aan te nemen dat je best wat liever naar je zelf mag kijken :) En dat die kleine man jou niet veroordeelt op basis van wel of geen bv meer krijgen.
Trek je niks ervan aan van die reactie .
Voordeel is nu wel dat je iets meer tijd heb voor jezelf hihi.
Uiteindelijk worden ze allemaal groot , nu lekker genieten om te zien hoe die steeds zelfstandiger word 
Zullen nog zat momenten komen dat die lekker tegen je aan kruipt en knuffels geef.
Trek je niks ervan aan van die reactie .
Voordeel is nu wel dat je iets meer tijd heb voor jezelf hihi.
Uiteindelijk worden ze allemaal groot , nu lekker genieten om te zien hoe die steeds zelfstandiger word
Klopt wat je zegt. Naar een ander toe kan ik mild zijn, maar naar mezelf? Absoluut niet. Ik weet dat ik kei en keihard ben naar en voor mezelf. Ik hoop dat het me uiteindelijk lukt dat wat minder te doen.
Ik snap wat je bedoeld. Dat je mild kunt zijn naar een ander maar niet naar jezelf toe, ik herken dat gevoel heel erg goed! Ik denk dat het ook door de hormonen komt. ♥️
Je doet het supergoed.
Je kindje boft met jou. Hij heeft niet alleen een mama die hem troost, knuffelt, koestert, veiligheid biedt (dat kan allemaal even goed zonder borstvoeding!) maar ook een mama die heel moeilijke besluiten durft te nemen. Dat is een heel mooi voorbeeld voor hem!
Je hebt het goed gedaan.
Schuldgevoel heb je ook na ruim 2 jaar hoor.
Geniet van zijn gesmikkel en zelfstandigheid.
Je doet het super lieverd! 
11 maanden borstvoeding gegeven. Petje af hoor!
Dankjewel ❤️.Planning is om rond zijn eerste verjaardag helemaal gestopt te zijn.
Oh meis niet doen hoor. Niet jezelf zoveel schuldgevoelens aanpraten. Dat verteert je. Natuurlijk houdt je kind niet minder van jou omdat je geen borstvoeding meer gaat geven. Je laat hem echt niet in de steek en je laat hem ook echt niet stikken. Maak de emotie niet groter dan het is (en eventueel sneller afbouwen kan he).
Ja ik weet dat het sneller kan 😊. Ik doe het bewust wat langzamer zodat we er beide aan kunnen wennen. Ik hoop dat het snel went…
of, andere kant, wordt de marteling juist niet groter als je juist de tijd er voor neemt?
Ik snap je reactie hoor en had die ergens ook wel verwacht 😅. Ik heb nogal moeite met verandering dus het is voor mij wel fijn dat ik iets langer de tijd heb om te wennen. En het streven was om rond zijn eerste verjaardag gestopt te zijn. En dat gaat dan lukken.
Gelukkig beteken jij voor je kind veel meer dan alleen borstvoeding. Je doet hem niets tekort zonder borst en hij vindt je echt nog steeds even lief. Je bent er nog altijd om hem te knuffelen, troosten, verzorgen, aan het lachen te maken en hem eten en drinken te geven. Hij krijgt alles wat hij nodig heeft van je, ook zonder de borstvoeding.
Hij is al 10 maanden, het is écht oke om te stoppen. Probeer positief terug te kijken, 10 maanden is een hele mooie periode, wees daar blij mee, trots op en koester het als een mooie herinnering. En als je vooruit kijkt, kijk naar wat het je oplevert. Want je doet het niet voor niets. Natuurlijk is het even een fase, even wennen, even afsluiten. Maar hij doet het zo goed, en jij ook. Een prachtige lange periode gevoed, nu gaat het stoppen goed en je krijgt hierna de ruimte voor jezelf die hard nodig is. Je zou het bijna kunnen vieren, ipv er om rouwen 😉
Dankjewel voor je lieve reactie ❤️. Morgen is hij zelfs al 11 maanden. En eer dat alle voedingen eraf zijn is hij zo’n beetje een jaar.
Kleintjes worden groot en elke fase heeft mooie momenten.
Ik ben dan weer echt tegenovergestelde van jou, ik vind borstvoeding geven iets heel moois, maar was rond de 9 maanden altijd blij al het klaar was. Een 'eindelijk mijn lijf weer terug'-gevoel 😉
Ergens vind ik het ook fijn om mijn lijf weer terug te hebben zoals jij dat omschrijft. Maar op de een of andere manier mag ik dat van mezelf niet zo ervaren…
reacties (40)