Daar gaat de volgende voeding

Het was vanaf vandaag tijd om de volgende borstvoeding weg te laten. De afgelopen 2 weken heb ik de ochtendvoeding rustig afgebouwd. En nu was het dan tijd voor de middagvoeding. Wat heb ik getwijfeld. Zal ik het gewoon niet doen? Zal ik het volgende week pas doen? Maarja en dan? Dan is het net zo moeilijk als nu. Maar wat was deze voeding altijd fijn. Heerlijk samen op bed. Mijn schatje tegen me aan. Drinken en slapen.

Nu heb ik met tranen in mijn ogen toe gekeken hoe hij een koekje en wat komkommer wegsmikkelde. Wat slokjes water er achter aan. En nu naar bed. Niet tegen mama aan, maar zelf in zijn eigen bedje.

Wat ben ik verdrietig 😭😢. Het voelt zó als een rouwproces. Het voelt ook zo alsof ik hem in de steek laat. Alsof ik hem laat stikken. Ik ben bang dat hij denkt dat ik minder van hem hou.

(Liever geen opmerkingen als: waarom stop je dan en dan stop je toch niet? Want het is al zo moeilijk. En ik heb deze keuze moeten maken om verschillende redenen)