We zijn stom geweest vandaag, echt stom...
We weten al sinds zijn 1 maand, dat Baby R koemelkallergie heeft. Hij krijgt daarvoor speciale voeding. Een maand of 2 geleden, mochten we voor het eerst proberen, om 1 schepje van 1 flesje Nutramigen te vervangen door 1 schepje gewone voeding. Dat ging goed, dus een week later mochten we een 2de schepje vervangen. En toen brak de hel los... Alweer die ontzettende krampen en diarree. Terug naar af dan maar...
Nu 2 maand later, zitten we met z’n allen op een terrasje, en de twins eet een pannenkoek. Baby R keek het zowat uit hun mondjes... Dus dom als we waren, hebben we hem laten proeven. Want hey, wat kan zo 1 klein stukje pannenkoek nu doen? Hij heeft het met veel smaak verorberd, en kreeg toen van ML nog een stukje. Ik verwijt hem helemaal niks, want ik zat erbij en keek ernaar...
Nu nog eens 8 uur later, zit ik eindelijk met een uitgeput, slapend kindje in mijn armen. Een uur geleden liep ik met hem rond, worstelend om dat spartelend en krijsend kindje toch maar te kunnen vasthouden en hem toch enigszins te laten voelen dat ik er voor hem wil zijn. Maar ik kon niks anders doen, niks anders dan hem vasthouden, ik kon zijn pijn niet wegnemen. En dat alles omdat wij stom geweest waren. Het is wel duidelijk dat hij er nog niet overheen is.
Stom, zo ontzettend stom...
reacties (0)