Uitslagen na doodgeboorte dochter met 20 weken

Afgelopen vrijdag zouden we de laatste uitslagen krijgen van de onderzoeken die we hebben laten doen na het overlijden van Julia* in mijn buik.

Zoals al bleek uit metingen met de echo is ze overleden met 16/17 weken. Aangezien we 16+5 nog een echo hebben gehad, is het dus vlak erna gebeurd.
Uit alle onderzoeken bleek eigenlijk niks bijzonders. Ze hebben wel dingen gezien, maar dat zijn vaak dingen die ze zien met dit termijn en de dingen die niet horen,
waren zo klein dat het niet tot de dood van onze Julia* zullen hebben geleid. Het was dus eigenlijk gewoon pech hebben dat ze is overleden.
Want ook de andere uitslagen waren allemaal goed in de zin dat er niks uit is gekomen.

Het is misschien niet de leukste uitslag die je krijgt te horen, je wilt toch graag een oorzaak weten. Maar toch ben ik best opgelucht dat er niks uit is gekomen.
Het stelt me gerust voor als ons nog een kleine is gegund. We zijn er nu dan ook een stuk rustiger in. Mijn ongesteldheid had zich, ten tijde van deze afspraak nog niet herpakt.
En ze gaf aan dat als dat eind januari nog niet zo was, we weer een afspraak moesten maken. Maar je raad het vast, vanmiddag wat rozige afscheiding, dus de ongesteldheid komt er aan.
Verder moet ik eind december nog wel bloed laten prikken omdat 1 waarde veelte hoog was. Dit moet minimaal 3 maanden na de bevalling zodat alle hormonen die er invloed op hebben, uit je lichaam zijn.
Dat deze te hoog is, heeft echter niks te maken met Julia's overlijden, maar is eigenlijk gewoon puur toeval dat ze daarop zijn gestuit. Dus dat zit er nog wel aan te komen.

Wij hebben inmiddels onze levens weer aardig opgepakt. We willen wel graag nog een kindje, maar dat moet ons gegunt zijn. Vanaf morgen heb ik ook werk, dus dat zal ook wennen zijn voor iedereen want de kidneren gaan dan naar de kinderopvang en dat zijn ze niet gewend.
We hebben het nog veel over Julia en dat zal waarschijnlijk ook zo blijven. Ze zal altijd deel van ons uit maken, ook al is ze fysiek niet aanwezig.

3645 x gelezen, 11

reacties (0)


  • Regenboogmama*

    Heel veel sterkte met het verwerken van het verlies van jullie vlindermeisje. Hier vorig jaar mijn zoontje verloren. Ik heb een aantal onderzoeken gedaan (ook de placenta maar door een fout hebben ze die niet opgestuurd waar ik megaboos en verdrietig om was)

    De testen die ze in Nederland doen is maar een fractie bij wat er verricht wordt in België. Ook hebben ze mij verteld dat in 99% geen oorzaak gevonden wordt.

    Na mijn zoontje nog een zwangerschap gehad maar afgekomen op 11 weken. Ben terug zwanger maar hechten durf ik nog niet. Wel heb ik 3 gezonde kinderen. Probeer te genieten waar het kan maar goh wat moeilijk..

    Elke vrouw kijkt uit naar een echo en ik.. Ik durf niet eens te kijke en zit met kloppend hart in wachtkamer, zwaar misselijk, puur angst voor het beeld dat er geen kloppend hartje meer te zien zou zijn

  • Suusar

    Allereerst heel veel sterkte met dit verlies!

    Zelf ook meegemaakt met 24 weken. Nu zijn we bezig met een 2e kindje. De wens word alleen maar groter. Ik heb het boek ' altijd een kind te kort' gelezen. Dit heeft mij enorm geholpen. Misschien kan het jouw ook helpen.

    Liefs😘

  • Dazielle13

    Dankjewel.

    Hier word de wens inderdaad ook alleen maar groter en we zitten eigenlijk best ongeduldig te wachten op de eerste ongesteldheid. Tot nu toe zet het niet door ondanks dat alles erop wijst(paar keer wat bloed bij afvegen, vanmorgen buikpijn/kramp, hoofdpijn enz.) Maar we wachten maar af.

    Bedankt voor de tip. Ik zal eens kijken naar het boek. Lijkt me erg interessant. Hopelijk lukt het jullie snel om ene tweede kindje te krijgen

  • Pluisje1983

    Vreselijk voor jullie zeg, wij hebben in juni onze dochter verloren met 22 weken. Bij mij was de baby vitaal maar begonnen bij mij onverwachts de weeen. Helaas hebben ze geen reden gevonden. Nu inmiddels 6 weken zwanger. Ik vind het allemaal zo spannend. Sterkte komende tijd en hopen dat jullie alles weer snel op de rit krijgen

  • Dazielle13

    Bedankt. Wat erg dat jullie ook jullie dochter hebben verloren. Het is heel dubbel als ze geen reden vinden, tenminste dat vinden wij.

    Gefeliciteerd met deze zwangerschap. Snap dat het spannend is. Je stapt er nooit meer zo onschuldig in. Hopelijk worden jullie goed begeleid en kan je toch een beetje genieten, hoe lastig dat ook is.

  • Rainbowafterstorm

    Verdrietig en zó oneerlijk. Hier vorig jaar met 18 weken bevallen. Achteraf blijkt dat Storm al overleden was met 15-16 weken. Met 15 weken precies heb ik nog controle gehad en zijn hartje gehoord.

    Verder domme pech werd het genoemd :(

    Heel veel sterkte en liefde!

    Onze zwangerschap erna werd/word heel goed in de gaten gehouden. Laagdrempelig ook 🍀

  • Dazielle13

    Wat erg dat jullie dit ook mee hebben gemaakt. Het is ook zo dubbel. Aan de ene kant fijn dat er niks uit komt zodat een kans op herhaling echt heel klein is. Maar aan de andere kant wil je wel graag een verklaring hebben.

    Onze eigen verloskundige heeft inderdaad ook al aangegeven dat we met een eventuele volgende zwangerschap alles aan mochten geven, gerust vaker mochten komen, vaker echo mochten enz. Gyneacoloog gaf aan dat in overleg met onze verloskundige (de verloskundigepraktijk werkt samen met het ziekenhuis, iedere intake vindt plaats bij de verloskundige en vanuit daar word met het ziekenhuis overlegt of de zwangerschap via de verloskundige gaat of dat het via het ziekenhuis gaat om bijv. Bepaalde risico's of zoals in onze situatie als wij dat zelf zouden aangeven). Maar we zullen zien. Eerst maar kijken hoe alles nu gaat en de eerste ongesteldheid afwachten(het wil nog niet doorzetten tot nu toe🙄).

    Gelukkig word je zwangerschap nu goed in de gaten gehouden. Dat geeft denk ik wel een prettig gevoel.

  • Zeldawarrior

    Wat ontzettend verdrietig. Heel veel sterkte en liefde toegewenst. ❤

  • Dazielle13

    Dankjewel🥰

  • AshleyJessy

    💔 Heel veel sterkte gewenst!

    Liefs

  • Dazielle13

    Dank je wel🥰

  • NoaEdenJunaGyenNevaRean

    Dag Meis,

    Onze dochter Noa is ook overleden in mijn buik zonder enige oorzaak. Je wil idd iemand de schuld geven of weten waarom..

    Maar voor de toekomst is het ‘beter’ zo. Wij kregen 5 regenbogen na het verlies van Noa & heb altijd goed gecontroleerde zwangerschappen gehad. Omdat Noa overleed na 39 wk zwangerschap zijn de andere kindjes ingeleid met 37 wk. Ander verhaal andere termijn maar wel zelfde rede ( geen )

  • Dazielle13

    Dat is het ook. Zeker in het begin wil je dat. Dat hadden wij ook. Maar had nu toch wel zo iets van als er wel wat uit was gekomen, was ik misschien wel angstiger geweest voor een nieuwe zwangerschap en hadden we ook nog wel gesprekken gehad of we het wel of niet zouden willen. Maar blijft gevoelsmatig heel dubbel om te moeten horen dat ze dus eigenlijk helemaal gezond was.

    Wat erg dat jullie hetzelfde hebben meegemaakt, zeker na een voldragen zwangerschap. Het lijkt me nog lastiger en heftiger. Wel fijn dat jullie na jullie na Noa nog wel kinderen hebben kunnen krijgen. Gelukkig houden ze je nu goed in de gaten in de zwangerschappen. Dat geeft denk ik ook wel een fijn gevoel.

  • NoaEdenJunaGyenNevaRean

    Je zwangerschap blijft helaas spannend & onbezorgde is er vanaf. Je komt nu naast het verlies ook in een wereld met lotgenoten ( allemaal verhalen van verlies )

    Ik gun jullie een mooie regenboog. Met een zwangerschap waar je ook hebt mogen genieten van de kleine dingen.

    Voor nu geef het tijd. Nu 6 jaar later blijft het verdrietig onbegrijpelijk, maar we zijn wel doorgegaan & intens gelukkig.

    Ik was na de eerste x ongesteld na Noa gelijk zwanger. Dus wie weet begint 2020 heel mooi en bijzonder.

    Geluk en verdriet gaan samen( zei een lotgenootje mij ooit & ze heeft gelijk gehad ♥️)