Opvoedcoach Annelies: 'Stop maar met opvoeden'
- Annelies---WOW
- in Opvoeding
- 1
- 1401
- 23/02/2023
Opvoeden is niet altijd even makkelijk, dus hoe fijn is het als je advies kunt krijgen van een deskundige! Opvoedcoach Annelies Bobeldijk van WOW! Opvoedcoaching geeft tips & tricks over opvoeden. Dit is haar allereerste blog voor BabyBytes: 'Stop maar met opvoeden'
Verantwoordelijke taak
Poeh… Opvoeden is een behoorlijk verantwoordelijke taak. Ik bedoel maar; het is jouw taak om ervoor te zorgen dat je kind zich 'normaal' gedraagt. Dat hij vriendelijk is voor andere kinderen, zich netjes gedraagt ten opzichte van volwassenen, zijn best doet in de klas, niet zo snel boos wordt, etc.
Ik kan dit lijstje nog wel tot in het oneindige aanvullen, maar laten we dat maar niet doen. Ik denk dat je de boodschap wel snapt.
Opvoeden = mooi
En opvoeden is iets moois, hè. Jij mag je kind zien ontwikkelen en begeleiden tot het worden van een volwassen persoon. Maar heel eerlijk: het is soms ook best heftig en zwaar. Want die verantwoordelijkheid drukt ook wel op je.
Want hoe doe je dat dan? Hoe zorg je er nou voor dat je kind ook daadwerkelijk uitgroeit tot een verantwoordelijk en zelfstandig persoon? En dat hij iemand wordt waar de wereld ook nog wat aan heeft.
Als je nu soms naar het gedrag van je kind kijkt, is dat nog wel ver te zoeken. Hij slaat zijn broertje, luistert voor geen meter en doet waar hij zelf zin in heeft. Hmm… ook dit lijstje kan ik nog wel aanvullen tot in het oneindige, maar hé, dat doe ik maar niet. Ik heb tenslotte een max aantal woorden meegekregen...
Tip: maak jezelf niet belangrijk
Wat ik je mee wil geven is --> Maak jezelf niet te belangrijk. Een van de redenen waardoor het ouderschap soms zo pittig is en zwaar is, is dat je er te zwaar aan tilt.
Ja, het ís een ongelooflijk verantwoordelijke taak en er is een heleboel waar je aan moet denken, maar er is één ding waar veel ouders te weinig bij stilstaan en laat dat nou net een heel belangrijk ding zijn.
Opvoeden is ook een natuurlijk proces
Opgroeien is iets natuurlijks. Wat ik daarmee bedoel? Heel simpel. Dat betekent dat opgroeien en ontwikkelen voor een groot deel vanzelf gaat. En dat betekent dus ook dat veel dingen uiteindelijk wel goed komen.
Let that sink in…
Dat betekent namelijk dat je niet iedere 'fout' van je kind hoeft recht te zetten. Je hoeft niet iedere keer dat je kind zich niet 'OK' gedraagt dat uitgebreid te bespreken in een opvoedkundig gesprek. Niet iedere boze bui hoeft geëvalueerd te worden. Niet iedere foutje hoeft geanalyseerd te worden. Het betekent dat je het soms ook gewoon even kan laten.
Je mag best wat luier worden in het ouderschap en wat meer achteroverleunen.
Toen jij kind was
Ken je de uitdrukking 'Als je wil dat je kind omhoogklimt, moet je er vooral niet bovenop gaan zitten'. En als je het lastig vindt om los te laten, helpt het altijd om even de koppeling te maken naar jezelf.
Denk even terug aan toen jij een kind was. Ging jij vroeger nooit belletje lellen?
Ik weet nog dat ik urenlang met mijn vriendinnetje vreemde mensen ging opbellen. “Hoi met Annie, is Jannie thuis?” Aan de andere kant van de lijn werd dan natuurlijk gezegd dat we waarschijnlijk verkeerd verbonden waren, maar hoe hilarisch was het als we vijf minuten later terugbelden met de tekst: “Hoi met Jannie, is er nog voor me gebeld?”
Nooit een gesprek met mijn vader en moeder over gevoerd. Sterker nog, ze wisten het niet eens. En toch is het moment gekomen dat we er vanzelf mee opgehouden zijn. Ik heb nog nooit iemand van 35 zien belletje lellen, jij wel?
Druk op onszelf
En natuurlijk he, als het de spuigaten uitloopt en je kind de boel terroriseert, dan moet je daar iets mee. Ik wil echt niet zeggen dat je kind alles maar moet mogen, zeker niet zelfs.
We hebben onszelf een druk opgelegd, omdat we het zo graag goed willen doen (en ook omdat we niet willen dat die perfecte moeder op het schoolplein denkt: “Die vrouw is echt een slechte moeder, moet je die kinderen eens zien…”).
Maar door die druk gaan we soms in de 'overdeliver-modus'. We zitten er bovenop, we zien alles wat ons kind doet en dan vooral wat ie niet goed doet, iedere stap die afwijkt van het gebaande pad wordt besproken en zo mogelijk gecorrigeerd en daardoor vergeten we soms om ons kind gewoon een kind te laten zijn.
Want zoals al eerder gezegd, opgroeien gaat voor een groot deel automatisch en het meeste komt vanzelf wel goed.
Rust
Geeft wel rust, hè, als je er op zo'n manier over nadenkt. Moet je eens zien wat een tijd er over blijft als je niet constant in die overdrive staat.
In die tijd die je anders bezig was met corrigeren, gesprekken voeren en nadenken over hoe het anders kan, kun je ook gewoon een boekje voorlezen, lekker naar buiten, de badkamer schoonmaken of gewoon een bakkie theedrinken.
En ook dit lijstje kan ik weer tot in het oneindige aanvullen, maar ik denk dat je wel snapt wat ik bedoel, toch?
---
Volg je mij al op Instagram? Daar deel ik iedere dag tips om het opvoeden leuker én makkelijker te maken. Leuk als ik je daar zie!
Lees ook:
Dít zijn herkenbare situaties voor alle ouders
Als je ouders het niet eens zijn met jouw manier van opvoeden
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Reageer op dit artikel
reacties (1) Stuur een bedankje