De frustratie dat je urenlang op maar een paar centimeter ontsluiting blijft steken: veel vrouwen die bevallen zijn, herkennen dat. Shirley maakte er alleen op een wel heel extreme manier kennis mee: zij bleef 30 uur lang op slechts 4 centimeter ontsluiting hangen.
Shirley (23): “Op zondag 1 mei wordt mijn bevalling ingeleid met een ballon. De volgende ochtend, op maandag, gaat die er weer uit, want zijn werk zit erop. Mijn vliezen worden gebroken en de bevalling kan beginnen. Het gaat die middag nog gebeuren, denken ze. De nachtploeg wenst me succes, omdat die me de nacht erop niet meer zal zien. Rond een uur of 09:00 krijg ik weeënopwekkers, mét resultaat: ik krijg flinke weeën.”
Van 2 naar 4 centimeter ontsluiting
“Om 12:00 uur ’s middags heb ik 4 centimeter ontsluiting, 2 centimeter meer dan voor de ballon werd ingebracht. Het kan nu echt niet lang meer duren. De weeën worden steeds heftiger en de opwekkers staan op de hoogste stand. Ik heb veel pijn, maar ook goede moed dat ons zoontje snel geboren wordt. Toch wordt er om 18:00 uur ’s avonds gestopt met de weeënopwekkers: ik heb nog altijd 4 centimeter ontsluiting en enorm veel pijn. Het is vreemd dat het niet lukt, maar ze besluiten een ‘pauze’ in te lassen in de hoop dat mijn lichaam ’s avonds of ’s nachts zelf zijn werk gaat doen. Gebeurt dit niet, dan krijg ik de dag erna weer opwekkers.”
Pijn
“Die nacht slaap ik niet van de pijn. Dinsdagochtend word ik opnieuw aan de weeënopwekkers gelegd. Het wordt 10:00, 12:00 en 14:00 uur, en ik heb nog altijd 4 centimeter ontsluiting. Hoe dit kan, weet niemand, maar mijn lichaam heeft al zo veel te verduren gehad en het infectiegevaar is te groot, dus de enige optie die ik nog heb, is een keizersnede. Dit wordt mij om 15:00 uur verteld, maar ze weten nog niet hoe laat ik de ingreep kan ondergaan. Om 17:00 uur komen ze gelukkig mijn kamer binnen om me naar de OK te rijden.”
Keizersnede
“Ik ben bang en gespannen, want ik kan me niet op de ingreep voorbereiden. Gelukkig gaat het heel snel. Na het 36 uur zelf geprobeerd te hebben, wordt om 17:47 uur mijn zoontje met een keizersnede uit mijn buik gehaald. Uiteindelijk blijven we nog drie dagen in het ziekenhuis, omdat ik koorts heb vanwege de langdurig gebroken vliezen. De hele bevalling is dus pittig geweest, maar hij maakt het goed!”
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Reageer op dit artikel
reacties (0)