Ouders kennen het maar al te goed: maaltijden met een peuter kunnen een dagelijkse uitdaging zijn. In deze fase willen kinderen zelfstandiger worden, ontdekken ze hun voorkeuren en kunnen ze behoorlijk koppig zijn. Gelukkig is er een methode die veel ouders kan helpen wanneer hun kind weer eens roept dat het eten “vies” is.
Cassidy Anderson, moeder van twee, gebruikt een aanpak die ze de Get them to the plate-methode noemt. Deze strategie helpt om peuters in ieder geval aan tafel te krijgen, en soms zelfs een nieuwe smaak te laten proberen.
Uit onderzoek van het Children’s Hospital of Philadelphia blijkt dat een kind 8 tot 15 keer in aanraking moet komen met een nieuw voedingsmiddel voordat het bereid is het te proberen. Anderson beschrijft een herkenbare situatie voor veel ouders: “Je krijgt ze aan tafel, ze zien iets wat ze niet lusten en ze zeggen: ‘Dat is vies, ik ga dat niet eten. Wat anders kun je me geven?’” Klinkt bekend, toch?
In plaats van een tweede maaltijd te maken speciaal voor het kind, adviseert Anderson een andere aanpak. Serveer simpelweg wat er die avond op het menu staat, maar leg er iets bij waarvan je weet dat je kind het gegarandeerd eet: fruit, een koekje, een snack, een cupcake, alles wat vertrouwen geeft. “Het is onderdeel van de maaltijd. Ik noem het geen toetje of traktatie. Ik bied het niet achteraf aan. Het is gewoon onderdeel van het menu van die avond. Ze gaan zitten, kijken ernaar en denken: ‘Ja, dat kan ik eten,’” legt ze uit.
Deze aanpak sluit aan bij wat voedingsdeskundigen adviseren. Tara Schmidt, M. Ed., RDN, LD, diëtist bij Mayo Clinic, waarschuwt dat een toetje gebruiken als beloning of straf juist averechts kan werken. “Je zet het toetje echt op een voetstuk,” zegt Schmidt. “Het leert kinderen dat ze door de broccoli, kip en rijst heen moeten om een koekje te verdienen. Kinderen leren dat koekjes waardevoller zijn.”
Het idee van een ‘safe food’
De meeste peuters zullen altijd voor het koekje of fruit kiezen, maar dat ziet Anderson juist als een kracht. Het “veilige voedsel” zorgt ervoor dat een kind gemotiveerd blijft om aan tafel te zitten en in contact te komen met ander eten. “Zodra ze aan tafel zitten en bezig zijn met eten, wat het uiteindelijke doel is, kun je andere tactieken gebruiken om ze te laten kennismaken met de rest van het eten. Het is helemaal oké om te zeggen: ‘We hebben hier geen extra van, maar we hebben wel dit andere eten,’ of iets in die richting,” aldus Anderson.
Hoewel deze methode niet feilloos is en niet altijd werkt voor kinderen met eetgevoeligheden, kan geduld veel opleveren. Met een paar herhalingen, en eventueel een extra koekje, kan je peuter je verrassen door niet alleen het veilige hapje, maar uiteindelijk ook de rest van de maaltijd te accepteren.
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Ik doe dit ook, maar dan wel als logisch onderdeel van de maaltijd. Een cupcake ernaast vind ik nou niet zo’n laaiend succes, maar een simpel pitabroodje, wat pasta zonder saus erdoor, een gebakken eitje, of wat losse rauwkost. Dat er altijd iéts is wat “normaal” is en niet eng om te proeven.
Reageer op dit artikel
reacties (1) Stuur een bedankje