Sinds 1,5 jaar proberen mijn man en ik zwanger te worden. De tweede maand was het raak, dus we waren ontzettend gelukkig. Helaas is dit met 5,5 weken misgegaan. Omdat ik vrij snel zwanger was maakten we ons niet direct veel zorgen en zijn we vol goede moed verder gegaan. Inmiddels is van die moed niet zoveel meer over. Elke maand wordt ik opnieuw ongesteld. Een aantal keer dacht ik een lichte innesstelingbloeding te hebben rond 5-10 dagen na m'n eisprong en heb ik zelf weleens een licht positieve zwangerschapstest gehad. Vervolgens werd ik enkele dagen daarna gewoon weer ongesteld. We hebben vorige maand een oriënterend vruchtbaarheidsonderzoek gehad, hier is niks bijzonders uitgekomen. De arts raadde ons dan ook aan om de komende tijd (6-12 maanden) gewoon af te wachten en te blijven proberen.
Vandaag ben ik opnieuw ongesteld geworden en ik zie het gewoon echt even niet meer zitten. Ik zit in een periode waarin veel vriendinnen zwanger worden, vaak al na een of enkele maanden. Ik wil zo graag, maar het lijkt gewoon niet te willen lukken. Voor mijn gevoel hebben die maanden 6-12 maanden 'wachten' geen enkele zin al weet ik dat statistisch gezien er natuurlijk wel een kansje is. Ik ben er in m'n hoofd erg veel mee bezig. Soms lukt het om het een paar dagen los te laten maar komt het weer keihard terug als ik ongesteld word of word geconfronteerd met weer iemand die zwanger is. Iemand tips over hoe ik om gaan met deze voor mijn gevoel uitzichtloze situatie?
Wat frustrerend zeg allemaal! Heb jij je ook al verdiept in voedingssupplementen ter bevordering van je cyclus etcetera? Ik heb een poosje monnikspeper geslikt en hierdoor werd mijn cyclus weer regelmatiger en het schijnt de hormonen meer in balans te zetten. Ik was met 4 maanden zwanger terwijl het bij mijn dochter veel langer duurde. Succes!
Het moment van het lukt niet, steeds maar weer ongesteld en vriendinnen om je heen zwanger, familie en alle zwangere die je om je heen ziet lopen. Het gevoel van het is niet eerlijk. Ik heb een HSG-onderzoek laten doen half juli dit jaar. Met dit onderzoek vergroot je met 10% je zwangerschap. In principe heb je daar recht op, aangezien jullie al ander halfjaar bezig zijn. Je probeert het nu al zo'n tijd en anders met je HA in gesprek gaan en erop staan dat je een second opinion krijgt. Gynaecologen laten je makkelijk ploeteren in Nederland. Als ik soms zo hoor hoe snel mensen in het buitenland geholpen worden. Als ik het achteraf allemaal geweten had, had ik het anders gedaan. Maar dat is altijd zo 😓
Ik hoop dat je wat met deze informatie kan. Mij heeft het wel meer hoop gegeven en blijven praten met mensen helpt voor mij, die dezelfde problemen hebben of hebben gehad.
Helaas is het voor veel van ons op babybytes een lange weg ‘ geweest ‘ om zwanger te worden. Loslaten heb ik ook al 1000x gehoord maar dat is het meest simpele antwoord dat iemand kan krijgen. Je wilt iets zo graag dus dat lukt gewoon niet.
Dec 2019 gestopt met de pil en uiteindelijk via het ziekenhuis nu zwanger van onze 1e. Het enige wat mij heeft geholpen waar ik van overtuigd ben is voor mij mijn andere baan. Meer rust, beter voor mezelf zorgen met eten ( regelmaat ipv uren niks ) en heb na de inseminatie heel veel granaatappel thee gedronken. Weet niet of dat laatste heeft geholpen en zoals je leest.. ook veel ermee bezig geweest.
Ik zou terug gaan en aangeven dat je het niet nog eens 6-12 maanden wilt proberen. Wij mochten meteen de molen in bij het ziekenhuis en het gevoel van overgeven aan het ziekenhuis creëerde bij ons eigenlijk wel een beetje meer rust.
Heel herkenbaar je gevoel. Jeetje wat was ik verdrietig en heb ik gehuild er om dat het ons niet lukte . En ook mede door PCOS. Toch wil ik je proberen een klein dingetje mee te geven . Al weet ik zelf hoe en heel moeilijk dat ook is!
Probeer het ergens los te laten! En je even te focussen op iets totaal anders… “Hoe graag je iets wilt , hoe God je langer laat wachten…”
Het zo makkelijk gezegd ik weet het… maar echt . 9 jaar gedaan voor 2 kindjes (en PCOS) weet ik echter nog het moment dat ik het los liet bij beide kinderen. En mij ging focussen op totaal iets anders…En prompt 4 weken later positieve test in m’n handen! Nu een mama van een zoon en dochter .
Jij kant het ook want zwanger worden is mogelijk want je bent het geweest.
Hier al 3 j. Zonder resultaat. In juni een lichte streep maar dag later negatief en 3 dagen erna ongesteld . Ook ik weer ongesteld geworden zaterdag. Zelfde schuitje dus. Voelt ook echt uitzichtloos .. 😥
Heel eerlijk beter wordt het niet en het gevoel zal alleen maar meer worden. Wat je voed en aandacht heeft groeit, maar dat is heel lastig om daar een balans in de vinden. Wij hebben zelf 3,7 jaar over onze dochter gedaan, en ook een miskraam. Onze dochter is nu 2,5 en recent ongepland en onverwacht natuurlijk zwanger geworden en helaas is dit ons voor de 2e keer ontnomen. Het is oneerlijk en riep veel oud verdriet op niet alleen het traject maar ook eenmaal zwanger is best heftig en dan is eenmaal bevallen. Het is niet eenmaal zwanger en je bent zorgeloos het is van het een in het ander.
Het is oneerlijk en kut en uitzichtloos en dat vond ik het heftigste het niet weten wanneer. Zoek iets waar je weer hoop van krijgt wat voor mij enigszins werkte toen, ik schreef een aantal zinnen op een spiegel en las die paar keer per dag hard op. Ik ging een Challenge doen en eenmaal behaald op het einde was ik zwanger van mijn dochter mooie afsluiter. Ik heb ook na onze miskraam direct een psycholoog door verwezen gekregen vanuit de fertiliteit afspelen echt een aanrader. En dan specifiek ACT therapy zoek maar eens op internet dat heeft zo veel geholpen in mindset. Niet altijd direct maar gaan de weg zeker wel.
Sorry ik kan het niet mooier maken dan dat het is. Wees lief voor je zelf 🥰
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Zwanger worden
reacties (8) Verversen