Ik mag bijna gaan roeptoeteren dat ik zwanger ben, maar nou zit ik met iets in mijn maag. 2 vriendinnen hebben recent een late miskraam respectievelijk medische abortus gehad. Mijn man en ik horen tot de gelukkige groep waar het zwanger worden en blijven bijna vanzelfsprekend Is. Hoe deel ik mijn zwangerschap met hun? Ik wil ze geen verdriet doen en heb er zelf geen ervaring mee. Ik hoop dat iemand mij een tip kan geven qua formulering.
Na de dood geboorte van onze dochter Noa ( na 39 wk zwangerschap ) vond ik zwangerschappen erg lastig.. zelfs jaloezie , maar toch gun je iedereen een gezond en levend kindje.. ik zou ze een kaartje sturen en daarin zeggen dat je het heel lastig vind om het te delen & ze juist een kaartje stuurt om hun de tijd te geven er op te reageren..
Wel uitleggen waarom je het doet, want anders kan het weer onpersoonlijk overkomen.. voor mensen in zo een situatie is eigenlijk geen 1 bekend making de juiste.. maar op deze manier hoeven ze niet gelijk te reageren.. fijne zwangerschap & fijn dat het jullie zo Gegund is !
Sorry toch even corrigeren: geen enkele zwangerschap blijft "van zelfsprekend" goed gaan! Het kan tot op het laatste moment fout aflopen, ( al ga je er in jezelf wel van uit van niet), blijf toch een beetje voorzichtig! dus aub gebruik vooral deze zin niet als je het verteld tegen je twee vriendinnen!
Ps het woord medische abortus is idd erg cru, ze zijn tenslotte hun kindje verloren...
Mijn vriendinnen vonden het fijn dat ik via een kaartje vertelde, zodat ze niet direct hoefden te reageren. Het nieuws roept natuurlijk emoties op en ze vonden het fijn dat ze die niet voor mijn neus hadden....
Ikzelf ben zo'n 10 weken geleden bevallen na een zwangerschap van bijna 22 weken, na een slechte 20 weken echo (wat een kutwoord; medische abortus!) Ik gun dat niemand en ben dan ook blij als het bij anderen wel goed mag gaan. Ik ben daar totaal niet verbitterd in. Ook als ik nu een zwangere vrouw zie lopen denk ik; ik hoop dat zij wel een gezond kindje dragen mag. Vrienden van ons verwachten nu ook weer een kindje nadat zijn begin dit jaar ook hun zwangerschap moesten afbreken. Zij hadden ook moeite het te melden, net nadat ik bevallen was. Maar wij zijn dan alleen maar blij, zeker omdat we weten wat voor verdriet zij al hebben van het verlies van hun eerste kindje. Ikzelf zou het wel waarderen als iemand het dan wel persoonlijk komt vertellen. Niet viavia, dat is niet tof!
Goed dat je er over nadenkt. Dit geeft wel echt aan dat je echt wil meeleven met je vriendinnen. Ik zou zeggen vertel het rustig en persoonlijk. Geef ze daarna de ruimte als ze het nodig hebben of een schouders als ze dat nodig hebben.
Ik heb t vorig jaar gehad. Ik een missed abortion, ander stel ging t wel goed. Ik was blij voor hen maar ze hadden de manier waarop ze het vertelden wel iets anders kunnen aanpakken. We werden kerstavond uitgenodigd en ik had paar dagen ervoor via medicijnen de miskraam laten opwekken. Maar ik voelde het al wel aan dus was wel wat gewapend om maar zo te zeggen. Echter trokken ze de champagne uit de kast en brulde dat ze zwanger waren met vervolgens de opmerking, wel jammer he dat het nu niet gelijk met jullie is. Heb een kut kerstavond gehad kan ik je zeggen. Ze hadden het gewoon moeten vertellen zonder poespas. Nu heeft t me best een tijdje gekost voor ik oprecht happy kon zijn voor hen. Omdat ik geen begrip kon hebben voor de manier waarop. Ik zeg , zeker vertellen maar houdt het 'rustig'. Ze zullen echt blij voor jullie zijn. Alleen de manier waarop is naar mijn mening wel heel belangrijk
Wel eerlijk vertellen, maar hun ook de ruimte geven als zij tijdelijk wat afstand houden omdat ze de confrontatie moeilijk vinden. Ik heb dat met mijn vriendin gehad; ik zat te wachten dat mijn miskraam op gang kwam en zij was zwanger. Voor haar was ik blij, maar voor mij voelde het op dat moment als een dolk in mijn hart. Dat heeft wel een maand of 2 geduurd dat ik de confrontatie aan kon. Wij zijn elkaar die tijd helaas kwijtgeraakt. Zij voelde dat ik haar liet vallen en ik miste empathie van haar kant. Ontzettend jammer. Hopelijk kost het niet jullie vriendschap.
Ik heb 9 weken geleden met 11 weken een miskraam gehad bij mij leek zwanger worden en blijven ook altijd van zelfsprekend.. hellaas dus niet met mijn huidige partner in elk geval niet... Ik zou zelf graag willen vriendinnen het me zelf eerlijk gewoon vertelden.. ja ik heb pijn mijn hart is gebrokken.. maar ik gun het een ander net zo erg als ik het zelf graag wil.. ik zou het erg vinden als ze niet met mij kunnen praten en als ze het niet zelf durfen vertellen en dus viavia horen zou ik het ergste vinden.. suc 6 en geniet van je zwangerschap
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (13) Verversen