Ik had een paar dagen terug een topic geopent over mijn zoon in groep 7 die door de klas riep. Hij zit op een nieuwe school en moet dus wennen. Dat gaat nu goed en ook in de klas gaat het opzich prima. Alleen word ik sinds de school begonnen is elke dag geroepen door de juf. Elke dag tijdens de gym of de grote pauze (wanneer er fysiek contact is met o.a. voetbal) is er gedoe. Mijn zoon zegt dat hij continue wordt geduwd door de jongens van zijn klas. Hij heeft ook allemaal blauwe plekken. De jongens zeggen op hun beurt weer dat mijn zoon degene is die juist duwt en vervelend doet tegen hun. Ook zeggen ze dat hij gezegd zou hebben dat ze rare gezichten zouden hebben op dag 1. Na het vragen aan mijn zoon ontkent hij dit en zegt dat juist de klasgenootjes dit tegen hem zeggen (en meer erge woorden) en hem uitdagen. Het is dus een welles nietes spelletje aan het worden en de juf is er helemaal klaar mee gaf ze aan. Ze gaat nu zelf observeren tijdens de grote pauze, wat ten koste gaat van haar eigen pauze. Want in de klas en tijdens de kleine pauze is er niet echt gedoe.. en omdat ze 2 verschillende verhalen hoort steeds weet ze het ook niet. Nu gaf ze aan dat toen ze vandaag met mijn zoon wilde praten, hij heel erg boos was en ook brutaal tegen haar sprak. Hierop heeft hij een time-out gekregen.
Nou is mijn zoon iemand met een sterk karakter. Hij zit best wel in zijn emoties en kan dan ook best heftig reageren. Hier zijn we al mee aan de slag. Hij ontkent dat hij start met duwen en dingen roepen en dit juist probeerd te vermijden. Maar dat hij niet zich gaat laten duwen/slaan door de jongens en ook voor zichzelf opkomt.
Kortom, 1 week op de nieuwe school en vollop drama. Ik vind het lastig omdat ik er ook niet bij ben geweest. Ergens overweeg ik ook om hem tijdens de overblijf dan maar naar huis te laten komen om dit gedoe telkens te vermijden. Maar hij is er net nieuw, en misschien is het ook een kwestie van wennen?
Ik denk dat ook de houding van de juf erin meespeelt. Als zij er na 1 week al klaar mee is dan denk ik hoe wil je een heel schooljaar voor die klas staan dan. Ik zou er bovenop zitten en het onderste uit de kan willen hebben en ja dat gaat dan maar ten koste van mijn pauze. Als ik daarmee rust en gezelligheid creëer in de klas dan stond dat écht wel op nummer 1! Je wilt tenslotte dat elk kind zich goed voelt in de klas. Het klinkt mij wel als wisselwerking tussen de klasgenoten dus denk niet dat het probleem alleen bij jouw zoon of alleen bij de rest ligt. Dus goede (objectieve!!) observatie lijkt me een goede en klassikaal bespreken, de boel opengooien. Je kan je afvragen of het wijs is als de juf dit in haar eentje gaat observeren als zij er zelf al doorheen zit en dus waarschijnlijk ook al een gekleurde mening heeft. Ik zou een intern begeleider/teamleider oid ook mee laten kijken!
Nee de school is er wel echt mee bezig, en zeker niet enkel de juf. Zij gaat meekijken in de pauze, want zoals ze zelf zei gaat het in de klas zelf gewoon goed en in de kleine pauze ook, dan speelt hij met jongens uit groep 6 (tevens buurtgenoten). Echt in de pauze op het voetbalveld vooral is er gedoe. En niet alleen met mijn kind maar gedoe met meerdere kinderen. Ik sprak kort de directrice en die zit er ook bovenop en kijkt ook mee in de klas. Het was voordat mijn zoon er kwam al een pittige klas dus ik weet zeker dat het niet enkel aan mijn zoon ligt. Hij zal zeker niet geheel onschuldig zijn, maar zoals je zegt denk ik ook echt dat het een wisselwerking is.
Hier sluit ik me bij aan. Ik zou idd een intern begeleider objectief laten meekijken ipv de juf die al gekleurd kijkt doordat ze er nu al klaar mee is. Zorg er ajb voor dat je zoon niet de boosdoener wordt, omdat hij nieuw is en ze hem nog niet goed kennen!! Ik ben vroeger erg gepest en overgaan halverwege groep 6 naar een andere school. Daar had ik een leerkracht die iets te veel beïnvloed was door de leerkrachten van de oude school. Door hoe hij op mij reageerde, verviel ik in mijn oude (zelfbeschermende) houding en reactie. Het is moeilijk om in een gevormde klas erbij te komen en je plek je veroveren. Ik vind dat school hierin steunend moet zijn, ook als zijn gedrag nu nog niet is zoals gehoopt.
Dat sowieso. Wij zijn voor rechtvaardigheid. En als dat betekent dat mijn zoon aangesproken moet worden op zijn gedrag, of ergens aan moet wennen dan gaan we daarmee aan de slag. Maar dat werkt 2 kanten op en dat was helaas niet altijd het geval op de oude school. Dat litteken draagt hij natuurlijk bij zich. Hij heeft al een coach en we werken met hem aan zijn eigen stukje. We hebben hem op aanraden van zijn coach op op kickboksen gezet sinds deze week, een stukje dicipline, krachttraining maar vooral ook leren hoe je incasseert zonder direct boos en fel te reageren. Maar nogmaals, de juf geeft aan dat het in de klas gewoon oke gaat en tijdens de kleine pauze ook. Pas wanneer zij er niet bij is gebeuren er dingen waarvan bij sommige dingen mijn zoon ook bij betrokken is.
Ik zou hem in de middag thuis laten eten. En maandag woensdag en vrijdagmiddag weer naar school brengen. Di en do thuis laten werken. Dit om iedereen rust te kunnen geven.
Wat betreft je zoon: denk dat hij onhandig is in zijn communicatie. In het begin.misschien een beetje de clown uithangen door onzekerheid. En kinderen zijn hard. Maar geloof wel uit zijn reactie dat hij niet altijd diegene is die begint. En die blauwe plekken is ook niet leuk. Maar goed, je was er niet bij. Maar snap heel goed dat je dit wel aan het hart gaat.
Zijn oude klas was een hele nare klas met heel veel achterbaks gedrag. Een school waar veel juffen hun eigen kinderen hadden zitten en waar vaak niet eerlijk werd gehandeld. Hij had het op voorhand al gedaan. Nou is mijn zoon een eerlijke jongen met zijn hart op de goede plek die erg slecht tegen onrecht kan. Hierin kan hij soms wel fel reageren en boos worden. Wij zijn al met hem aan de slag gegaan wat betreft het boos worden. Hierin hebben we al verschillende successen geboekt, alleen hadden we de medewerking nodig van school en dat was er niet. Nu hebben we dus een school die wel meewerkt en meedenkt. Zijn valkuil is dat hij snel hapt, en een beetje blijft hangen in zijn boosheid. Hij vind het lastig om dan te praten. Hij moet ze dus vertrouwen en dat vind hij lastig.
Zou het kunnen dat je zoon uit zelfbescherming toch hetzelfde gedrag aanhoud dat hij op de oude school liet zien? Gebrek aan vertrouwen naar klasgenootjes vanuit zijn eigen ervaringen. Ik zou de lunch thuis zeker als optie overwegen, voor hem is dat een goede time-out en voor de klasgenoten misschien ook wel. En verder ben ik in dit soort situaties heel erg van de eerlijke aanpak, de klas uitleggen uit wat voor situatie je zoon komt van de vorige school, dat hij dat graag anders wil maar dat niet alleen kan en de hulp van zijn klasgenootjes nodig heeft. Geef de klasgenoten verantwoordelijkheid in de zorg voor elkaar en een leuke klas. Vaak gaat het samen op- jouw zoon die moet leren wat zijn gedrag oproept, - de klas die moet leren hoe ze er voor elkaar kunnen zijn. Maar dat moet wel onder de juiste begeleiding van juf en eventuele intern begeleider. Jammer dat je nu al direct zo’n valse start maakt he…. Je gunt je kind het beste. Ik hoop echt voor je dat je de juiste hulp hierbij gaat krijgen (verwacht niet alles van de juf- sommigen hebben dit niet in de vingers, probeer dan iemand erbij te regelen die meekijkt met zowel je zoon als de juf)
Een kind wat keer op keer in dit soort situaties verzeild raakt daar zit doorgaans iets bij het kind, zeg ik als moeder van 3 kinderen met neurodivergente breinen. Ja andere kinderen kunnen uitlokken en pesten maar het gedrag van het kind zelf doet ook iets. Ik zou dus zeker ook uitzoeken waar het gedrag van je kind vandaan komt. En heel goed dat de juf gaat observeren. Ze kan het ook bij de gymleraar aankaarten dat die oogje in zeil houdt. Neem ook aan dat er een pestprotocol is..
Ik zou hem nog niet thuis gaan houden met de lunch. Eerst maar eens zien of dit opgelost kan worden. Met thuis houden verplaats je het probleem ook gewoon naar een ander tijdstip want ze zitten toch de hele dag bij elkaar. En ze moeten nog het hele jaar samen verder, liever dat ze dit oplossen. Het is ook een beetje de rangorde uittesten zeg maar. Als de juf ze observeert en ze ontdekt hoe of wat, dan kun je verder kijken.
Ik zou een gesprek aanvragen met juf en ib’er om te bespreken dat hij het moeilijk heeft, last heeft van anderen en zelf ook vast moeilijk gedrag laat zien.. op dit moment is de dynamiek niet fijn. De hamvraag moet zijn: hoe kunnen jullie hem helpen? Wat heeft hij nodig? Wat kunnen zij hem op school bieden? Wat niet (ook juf/ school heeft zo zijn beperkingen) en hoe dat gat te overbruggen dan. School heeft ook zorgplicht, dus kunnen zij hulp inkopen? Kunnen jullie als ouders hulp voor hem zoeken voor zijn schooltrauma, omgang met spanning/emoties/ sociale vaardigheden, etc (even ruim geïnterpreteerd vanuit je verhalen). En als dat betekent dat er komende week continu een volwassene in de buurt is om het sociale contact in de pauze te monitoren en te begeleiden is dat zo.
Wat heeft jouw zoon nu nodig van jou? Is dat inderdaad even niet overblijven totdat hij zijn plekje meer gevonden heeft? Een luisterend oor, advies, rust of juist uitwaaien/ uitrazen?
En voor hem belangrijk: een goed lijntje met de juf. Kan zij investeren in het contact zodat hij zich gezien en gehoord voelt door haar en zich ook makkelijker laat corrigeren. Kunnen zij samen iets afspreken wat voor hen werkt? Bijvoorbeeld een schriftje waar hij in kan schrijven wat hem dwars zit dat hij aan haar geeft. Even een op een contactmomenten gedurende de dag. Of een ‘help’kaartje als het hem even teveel wordt, zodat hij even de klas uit kan. Een tangle om te friemelen en daar zijn onrust in kwijt kunnen. Ik noem maar wat he.
En als aanvulling daarop, maak met zijn allen een concreet plan en spreek een nieuwe afspraak af waarop je het plan met elkaar evalueert (over bijvoorbeeld 3 weken ofzo).
Ik denk dat die juf maar eens haar pauze moet opofferen. Het klinkt als territorium bewaking. Je zoon is een nieuwkomer en toch lastig maken in de nieuwe groep. Ik hoor 2 haantjes en de ander wil zijn kippen niet delen. Ik denk dat de leerkracht er goed aan doet om een aantal keer haar pauzes op te offeren. De eerste 6 weken van het schooljaar zijn zo belangrijk.
Ik kan mij ergens voorstellen dat hij zelf uitlokt om een reactie te zien, net als met het roepen en geluiden maken in de klas. Om op die manier te ontladen. Zijn er eerder problemen geweest met die jongens op school?
Naar wat ik weet is het wel een pittige klas altijd geweest. Sprak vandaag de directrice dat ze sowieso bezig zijn met de klas en extra gaan opletten om te zien wat er nou gebeurd zodat ze daarop kunnen inzetten.
Ja dat is wel jammer, maar er komen ook positieve verhalen. Hij heeft ook 2 vriendjes in de klas zei hij, en een aantal jongens van groep 6 die hij kent.. de school is ook betrokken en denkt actief mee wat heel fijn is. Dat hadden we niet in de oude situatie. Dat was echt heel vervelend en naar en ze hebben heel veel schade bij hem aangericht. Hij kon daar niet werken aan de doelen die hij voor ogen had.
Jazeker, het is ook echt lastig voor hem. Hij komt ook uit een hele nare situatie waarin hij structureel niet werd geloofd. En nou wil ik niet zeggen dat hij nooit iets fout doet haha maar er werd niet of nauwelijks ingegrepen door de oude school. Dat heeft echt een litteken bij hem achtergelaten.
Niet het schooljaar maar het gezeur. Er wordt van alles geroepen en gewezen en ze weet zelf niet zo goed wie nou de waarheid spreekt en wie niet. Zoals ze zelf zegt, tijdens de kleine pauze gaat het goed en in de klas ook.
‘De juf is er helemaal klaar mee’ is toch wat anders dan de juf is klaar met het schooljaar.. Ook na 1.5 week kun je dit gedrag toch helemaal zat zijn, als het elke dag hommeles is?
Ik vind het juist krachtig dat deze juf ouders bij dit proces betrekt. School mag een driehoek zijn van leerling-ouders-school die samen het beste willen voor elkaar. Fijn juist, dat er zo open gecommuniceerd wordt en je betrokken wordt bij het leerproces van je kind.
Het is fijn om als ouder te weten dat je kind bepaald gedrag vertoont in de klas maatregelen in de klas komen dan niet ineens uit de lucht ik deel ook niet elke millimeter met ouders maar als ik iets van ouders verwacht deel ik dat wel. Als een kind dagelijks in de problemen komt, dan moeten ouders toch betrokken worden bij de maatregelen.
Ja ik zit er inderdaad ook aan te denken. Als dat hem helpt dan is dat natuurlijk prima. Vind het zo lastig omdat ik hem wil geloven. Hij is normaliter echt heel eerlijk en zegt ook eerlijk als hij iets heeft gedaan/gezegd. Op dinsdag is hij zelfs door een jongen naar de grond gewerkt en heeft een andere hem geschopt. De school heeft toen goed ingegrepen. Het is gewoon lastig en de juf zegt ook van aan de ene kant heb ik de al bestaande groep waarvan een aantal jongens zeggen dat hij begint en vervelend doet, en aan de andere kant zegt hij weer dat het andersom is.
Het is natuurlijk mogelijk dat ze bepaald gedrag van hem als vervelend ervaren.... Of hij het ook vervelend bedoelt, of gewoon niet weet hoe hij met de nieuwe situatie moet omgaan, kunnen we niet weten... Misschien zou het voor hem nuttig zijn om de Rots-watertraining te volgen...
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (30) Verversen