Onze dreumes slaapt sinds 3 weken weer iedere nacht tussen in. Heel schattig maar het is de hele nacht tegen mij aan, op mij, kopstoten en ga zo maar door. Als wij naar bed gaan en we lopen echt op het puntje van onze tenen of als ik of mijn partner thuis komt van een avond stappen ( tegenwoordig voelt 01:00 thuiskomen echt als stappen ;) ) dan kan je er vergif op in nemen dat ze 10 minuten later zichzelf meld.
Dit is vast herkenbaar voor een aantal hier.
Hoe hebben jullie het aangepakt om weer op een fijne manier jullie kindje in de eigen kamer te laten slapen?
Ik vind het reuze schattig en knus maar ik slaap echt verschrikkelijk slecht, het is zoo warm en die kopstoten zijn ook niet erg fijn.
Een collega van mij heeft een matrasje onder hun bed. Als hun zoon kwam en soms nog steeds komt, troosten ze in bed en dan slaapt hij verder op de matras naast hen, dan slapen ze allemaal het beste.
Matras op de kamer leggen en op het moment dat ze komt haar troosten, op het matras ploffen en verder slapen. Hier een meisje die alleen slaapt in haar eigen bed maar wel mij soms nodig heeft. Dan plof ik op een matras naast haar, hou haar handje vast en we slapen weer verder. Dit is gelukkig wel met vlagen maar ik ga niet lopen klooien 's nachts met allerlei methodes want 's nachts wil ik slapen. Hier slaapt ze eigelijk altijd door op haar eigen kamer maar met ziek zijn of van die fases logeer ik bij haar. Vind het eigelijk wel prima zo.
Wij namen ze niet bij ons in bed. Altijd getroost op de eigen kamer, alles zo donker en stil mogelijk houden en alleen maar eindeloos herhalen dat het slaaptijd was.
Bij de oudste een periode van verlatingsangst gehad. Een lekkere stoel op de kamer gezet waar we in zaten, maar verder niets deden en nergens op reageerden. Alleen er zijn. En dan elke keer als een stap een paar dagen goed gaat, weer iets verder gaan. Steeds iets verder gaan zitten, steeds iets eerder weggaan. Week of 3 heeft het geduurd. Onze middelste was anders, die vond het een groot feest als we kwamen in de nacht en ging ons onwijs uittesten. Daar gingen we niet bij zitten en liepen we dus heen en weer. Terugleggen, 1 zin herhalen en weer gaan. Drie nachten kostte dat.
Als je haar in jullie bed laat, dan hou je het zelf ook in stand. Ze leert dat dit de normaal is en dat ze dat nodig heeft. Ik ben daarom meer voorstander van leren en vertrouwen geven dat ze dat in haar eigen bed kan.
En misschien juist niet te stil houden de avond? Maar op de overloop of de kamer er naast wat rommelen af en toe, de tv aan, etc. Dan went ze ook aan slapen met wat geluid.
Ja idd dit dus. In bed laten. Troosten op de kamer. Vanaf 3,5-5 jaar mogen ze best een keer in bed tussen ons na een enge droom. Dan kun je namelijk uitleggen dat het eenmalig is maar voor die tijd altijd eigen bed. Geeft gewoon rust en duidelijkheid.
Oh ik herken dit echt niet die van ons wilt juist niet tussen ons in Die wilt echt in haar eigen bed. Voor de rest wordt ze eigenlijk niet meer wakker. Ik doe haar tussen 19:00/19:30 in bed en dan is ze tussen 06:30/08:00 wakker. Wat voor bedje heb je die van ons zijn geloof ik bijna even oud toch? Misschien al over naar een vloerbed? Zie veel op tiktok dat ze dit doen
Hoii, ik heb een ledikantje staan. Ze is bijna 2, in juni is ze jarig. Het is heerlijk lekker knuffelen met je kindje maar in de nacht doe ik toch liever wat slaap pakken en niet waaks hoeven te zijn voor een hoofdje dat neerploft zonder rekening te houden dat mama haar hoofd daar ook nog ligt.
Ik weet zeker als ik een vloerbedje plaats dat ze eruit gaat.
Hier waren dat fases en met name na een periode van ziek zijn. Ondanks dat ze al drie zijn zoeken ze nog steeds geborgenheid. Hier hebben we er nooit een probleem mee gehad, want hier lag onze jongste ook altijd tegen mij aan, maar hij sliep rustig en wij daardoor ook.
Maar ik snap dat als jij daardoor bijzonder slecht slaapt, en hij kan in zijn eigen bedje slapen, dat dit niet ideaal is. Ik zou hem voorbereiden als je bijv. aan het avondeten zit, straks ga je naar bed, maar vannacht mag je niet bij mama slapen maar blijf je gewoon in je eigen bed. En die boodschap herhaal je met het naar bed brengen ook nog eens. Dus als je vannacht wakker wordt, dan gaan we niet roepen maar ga je gewoon verder slapen.
Wellicht dat je er even uit moet om het nog even duidelijk te maken, maar wel consequent zijn. Even een aai over de bol, kusje en welterusten wensen, misschien helpt een nachtlampje, maar niet meer uit bed halen. Misschien dat je man dit dan het beste kan doen. Maar geef de boodschap als je samen aan tafel zit ook samen als ouders. Zodat hij weet dat jullie er het zelfde in staan.
haha die werkt inderdaad niet meer, daarna wilt ze bij ons en blijft door jammeren. Ik moet dus een nieuw geheim zien te vinden ;)
Heb ook gedacht aan een matras op haar kamer leggen en dat zeg maar afbouwen, dat ik eerst naast dr lig en steeds weer meer verplaats naar de deur ofzo.
Dat heb ik idd gedaan met een stoel en t inslapen. Maar snachts trek ik dat momenteel niet icm al gebroken nachten door de baby. Maar voor het naar bed gaan werkte het hier goed.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (10) Verversen