Ik heb altijd in de verpleging willen werken, maar ik heb altijd in m'n hoofd gehad dat je daarvoor heel erg goed moet zijn in rekenen/wiskunde ivm medicatie toedienen, en ik ben echt bar en bar slecht in rekenen/wiskunde dus heb mezelf maar nooit gewaagd aan de opleiding terwijl ik niveau 3 en zelfs 4 had qua opleiding (ik heb een poosje koksopleiding niveau 3 gedaan en mocht doorstromen naar niveau 4 toen ik stopte).
Leuke topics heb je geopend vandaag, wat zijn die van jou!?
Hier wil ik heel graag een bijbaantje of opleiding doen.. maar nu met een baby is dat lastig maar ook voorheen zonder baby durfde ik die stap niet te zetten..
Bellen.. vroeger was ik er zo bang voor, ik voel nog steeds zenuwen maar appeltje-eitje!
Op die van mij kom ik terug in de bedankjes (later vandaag of morgen)
Oh die weet ik, zit je al best een poosje mee toch? Durf je ook geen thuisopleiding te doen? Ik weet zeker dat je het kan namelijk aan je drive en kunde zal het niet liggen.
Ohhhhh die is zooooo herkenbaar haha, weet je wat ik heb gedaan eraan? In een callcenter gaan werken (flinke poos terug al) nu is de angst er niet meer.
Oh dat laatste is misschien wel een goed idee ja, kan vaak ook vanuit huis maarja ik zit nu met een baby.. wil daar wel echt de tijd voor nemen. Soms even weg met een vriendin maar ja ze worden zo snel groot
En hele lieve complimentjes! Ik ben totaal niet hoogmoedig maar ben het met je eens alleen ligt het aan angst/onzekerheid haha
Kijk heel erg uit naar het bedankje! Of meer jou angst en wat je helemaal niet eng meer vind!
Ga eens kijken naar de opties, je hoeft niet al te starten en je kan spieken naar minimale studiebelasting. Overigens. Kun je niet eens een klusje voor een vriendin doen zonder de kids? (oppassen oid?) (ik denk maar mee hoor :P)
Yes, ervaringsdeskundige! Ik ben sinds April gastouder geworden en het gaat super goed! Ik heb 8 gezinnen inmiddels en zit zo goed als vol : 0 Je mag me altijd een pb sturen wat je graag wil weten!
Papieren heb ik wel, op kinder-ehbo na, maar dat is zo gefikst.
Heb alleen het idee dat het enorm veel werk is om je huis goed aan te passen, en de administratie als zzp-er. En diep in m'n hart weet ik dat dat vast wel mee valt. Kindjes zijn er vast ook genoeg te vinden gezien de tekorten.
Lehaison, hoe bevalt het voor jou om geen collegas te hebben? En... Heb je het huis snel weer opgeruimd? En... Slechte vraag misschien, maar allemaal leuke kindjes? Ben namelijk ook een beetje bang voor een kindje met een grote gebruiksaanwijzing... Zelf namelijk een erg nuchtere opvoeder en reageer zeker niet op elke kik
Scheiden... ik ben veel te lang in mijn vorige relatie gebleven omdat ik dacht dat ik het alleen niet zou kunnen. Wat bleek het ging alleen veel beter! Al had ik mijn zoon ook niet willen missen maar als ik dat eerder had geweten....
En een stukje ik wist ook dat als ik weg zou gaan hij het niet ging trekken alleen. Helaas is dat ook gebeurd en ondanks alle ellende ben ik er sterker van geworden. Precies! En ondertussen al weer 7 jaar wel heel.gelukkig in de liefde.
Ik ben door mijn "nieuwe" baan in een andere functie gerold. Erg uit mijn comfortzone....Gespreksleider stellingen, Netwerken met andere zorgorganisaties /-partners in heel Nederland, participeren in landelijke werkgroepen enz.. Ik ben nog steeds zenuwachtig ( het zal nooit mijn ding worden), maar ga voorbij mijn onzekerheid. Het is maar een onderdeel van de vele andere leukere uitdagingen, die deze baan met zich meebrengt zeg ik tegen mezelf. Je kunt het, met in mijn achterhoofd de stem en wijze raad van mijn moeder;" angst is een slechte raadgever". Ik probeer het stemmetje van onzekerheid niet de boventoon te laten zijn🙂
Zeker, heb je een punt! Kan je ook behoeden. Maar in dezen klopt het wel. Ben blij...nee dat is eigenlijk ook niet het woord.... want dikwijls ook nog spannend...dat ik na jaren uit mijn comfortzone heb durven stappen. Altijd me wel willen verder ontwikkelen, maar tegen mijn eigen onzekerheid aanlopen.
Wat goed!! Heel herkenbaar.. Ik ben op mijn 20e pas begonnen met rijlessen, 21e geslaagd omdat ik het absoluut niks vond. Toen kreeg ik net na m'n slagen ook nog eens bijna een frontale botsing.. Daarna nooit meer achter het stuur gegaan uit angst... 10 jaar niet meer gereden.. Tot 6 jaar geleden. Toen moest ik wel... Nu rij ik inmiddels zoveel dat ik denk: ben ik daar zo bang voor geweest?...
Wat goed!! You can do it! Hier 30 lessen gehad en gestopt toen ik hoogzwanger van Milo was. Daarna (nog) niet meer begonnen. Zooo zonde. Ik wil er aankomend jaar weer mee beginnen.
Mijn beste vriend zoenen😂 3 jaar lang uitgesteld en toen een relatie gekregen en inmiddels al jaren gelukkig getrouwd. Als ik de tijd over kon doen had ik het gedaan. Maar gewoon meer voor die tijd. Niet dat ik nu liever met een ander was getrouwd;)
Een tattoo laten zetten. Ik heb een heel mooi ontwerp in gedachten. Heb ik zelf ontworpen en heeft een speciale betekenis voor mij. Alleen tot op heden toch bang voor de pijn.
En duiken. Het lijkt mij zo prachtig onder water en dan als je op vakantie bent bij Egypte ofzo. Maar ik heb een keer gesnorkeld en dat vond ik al niets met het ademen door zo'n ding en dan je neus afgesloten. Ik denk steeds dat ik in paniek zal raken.
Het lukt mij niet om op iedereen los te reageren maar wat een leuke (en lieve) reacties zeg. Wie weet durf ik het binnenkort om een tattoo te laten zetten. Eerst nog maar even sparen. En @Sharon wat aardig dat je mijn hand wil vasthouden, ik zal er iemand bij nodig hebben denk ik. Fijn dat iedereen zegt dat het zetten wel meevalt. Volgend jaar (als er genoeg gespaard is) maar even een datum plannen.
Geen idee hoe groot je tattoo is, maar ik heb er 2 laten zetten voor mijn kinderen. Pijn viel zo mee, echt geen last gehad, tijdens en na. Ja natuurlijk voel je het, maar kan t geen pijn noemen.
Ik wil het op mijn bovenarm hebben maar weet niet of het daar net past. Anders op mijn heup. Ik wil het zelf kunnen zien zonder in de spiegel te kijken, maar wel kunnen afdekken als dit nodig is. Het is eigen ontwerp en heeft als betekenis mijn 6 miskramen (vogels vliegen weg) en de kinderen die ik heb (2 blauwe vogeltjes en 1 roze) die in een tree of life zitten. Verder de 3 beginletters van mijn kinderen sierlijk in 1 met 3 hartjes. Dus ongeveer zo groot als mijn bovenarm.
Mijn zoon van 17 heeft vorig jaar een tattoo laten zetten en die had het er erg moeilijk mee. Moest op zijn tanden bijten en ik hoorde een paar keer aargh. Dus ben er nog niet echt uit al wil ik het wel super graag.
Wat een super mooie omschrijving! Al doet het pijn, dat is het zo waard!
Ik heb de namen van onze kinderen, met een afbeelding erbij, maar alleen lijn werk. Deze grote zal echt gevoeliger zijn, maar na je bevalling had je wat moois en hierna ook. Zou zeggen trek de stoute schoenen aan en gaan 💪💪💪
Bevallen is erger kwa pijn, en tijdsduur. Zoek vooral een artiest die past bij de stijl die je zoekt.
Hier hebben we in de buurt tattoo all stars, die hebben wisselende gast artiesten met elk hun eigen specialisme en stijl en je kunt vaak al snel terrecht.
Vliegvakantie! Heb het al 2 x gedaan jaren geleden, met pijn in mijn buik en zweethanden. Vliegangst blijft helaas. Met kinderen durf ik het al helemaal niet. Mijn man vindt het ontzettend jammer en ik vind het niet leuk dat ik degene ben die de keuze maakt voor de anderen.
Alles haha....controleverlies, opgesloten zitten, de hoogte. Er komt heel veel samen in een vliegtuig. En gewoon de angst om angstig te worden of weer zo’n ellendige paniekaanval te krijgen.
Ik durf weer met de trein, met de bus te gaan, in liften. Rond 20 jaar enorme paniekaanvallen gehad en eigenlijk alles overwonnen. Zelfs zonder angsten zwangerschappen en bevallingen doorstaan, terwijl me dat ooit onmogelijk leek.
Het heeft me heeeeeel veel tijd, zweet en energie gekost om weer dingen te durven en cirkels te doorbreken. Heb het echt mbv een psycholoog gedaan. Yoga, mindfulness, sporten. Destijds heeft het mij enorm geholpen. Heb achteraf heel erg het idee dat paniekaanvallen/ angsten werden getriggerd door de pil. Die hormonen maakten mij veel labieler. Er ging een wereld voor mij open toen ik met de pil stopte. En....veel minder koffie drinken. Ben letterlijk gestopt met mijn studie om me hierop te kunnen focussen, want bioscoopzalen en studiezalen waren ook geen optie meer voor mij....
Maar ben het met jou eens: luchthavens aan zich zijn al triggers: gestresste mensen, raken mijn koffers niet kwijt! Brrr
Dit boekje heeft mij heel erg geholpen: https://www.bol.com/nl/nl/p/overwin-je-vliegangst/9200000102670488/?Referrer=ADVNLGOO002008J-S--9200000102670488&gbraid=0AAAAAD5OnmOCLbpkvq90erLMqcrpCK9-A&gclid=Cj0KCQjwtamlBhD3ARIsAARoaEwwOCPagNJbTpsbdbLDF4g4Sv5uO3lkLW9ZDabxkQXJZRrxRDIytFIaAqjYEALw_wcB
Ik kan slecht alleen zijn. Daarom lijkt het me juist wel goed. En ik kan mijn kinderen niet missen (nu nog niet aan toe, jongste is nog zo klein). Maar het lijkt me echt heerlijk, met niemand rekening hoeven houden, lekker shoppen in mijn eentje.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (76) Verversen