Vorige zwangerschap heb ik het pas verteld aan de omgeving met 15 weken (andere omstandigheden dan nu, opa’s en oma’s wisten t wel al eerder). Met 18 weken ben ik bevallen. Niet veel mensen wisten dat ik zwanger was... niet veel steun gehad na het verlies. Mocht ik nu zwanger zijn.. (4 weken).. wat is wijs? Wat zou jij doen? Vroeg vertellen of toch nog even voor mezelf houden?
Wat voor jou goed voelt! Zelf heb ik het na 9 weken (eerste goede echo) aan ouders verteld, rond 13 weken aan overige familie, collega’s en vrienden, met 16 weken de rest van de wereld.
Moeilijk he! Jij moet doen wat goed voelt. Ik heb 6 miskramen gehad en had bij de laatste al bij 6 weken verteld omdat op de echo het hartje klopte dit was nu in week 10 mis gegaan en heb het zelfs op instra verteld dat ik een miskraam heb gehad en al die steun doet me zo goed na zoveel keer en er nu open over te zijn voelt dat wel erg goed. als jij je goed voelt om het te vertelen gewoon doen. Ik hoop zo dat het dan goed gaat voor jou maar gaat het mis dan zal je die steun erg fijn vinden je hebt het al zo zwaar gehad ♡
wat wil je delen? Lees ik het goed dat je liever wat meer steun had gehad na dat vorige verlies? Had je gewild dat meer mensen het wisten en je zo meer steun konden bieden? Zo ja dan zou ik zeggen vertel het gewoon eerder. De meeste mensen die het niet eerder vertellen willen een eventueel verlies niet delen. Ik persoonlijk ben van het voor mezelf houden. Maar de eerste wist het a met 8 weken. Sommige hangen het al aan de grote klok meteen na de positive test. Dat is ook gewoon goed en prima.
Ik heb drie miskramen gehad in vroeg stadium 6/7/8/ weken. Ik heb het gewoon verteld na de eerste echo rond de 7/8 weken aan iedereen. Ouders en zussen heb ik in de week van de positieve test verteld. Ik vond het fijn om de steun en de angst te delen.
Hier met mensen het wisten op 11 weken ons kindje verloren heel veel steun gehad aan vrienden en familie. De zwangerschap erna met 7 weken toen mensen het gingen vragen dus bekend gemaakt we zwanger waren omdat we iets hadden gaathet mis is die steun heel fij
Heb gemerkt dat dit zo persoonlijk is. Ikzelf vond het fijn om al vroeg bekend te maken en dan veel steun en begrip te krijgen bij miskraam. Maar toen ik dat laatst hier ergens schreef reageerde daar iemand anders juist weer geïrriteerd op omdat dat voor haar blijkbaar juist niet werkte. Doe dus vooral wat voor jou zelf -en je partner!- goed voelt
Dit is iets wat je helemaal zelf bepaalt meis. De ene vrouw houdt het liever voor zichzelf, de andere vrouw vindt het prettig om het van de daken te schreeuwen. Niets is fout. Wat je dus zelf het prettigst vindt.
De 1 eerste keer wist iedereen het was enthousiast... met 8.4 spoedoperatie. Fijn dat ze het wisten veel steun gehad van mijn collega's. De tweede x was ik wat huiverig maar ging alleen maar boven de wc zodoende wist iedereen het 😂 En dacht tja wat geeft het ook had veel steun aan de eerste keer. Maar die keer ging gelukkig goed! Maar met 18 weken bevallen is niet niks! Doe waar jij je prettig bij vond
Wij zijn ook ons 3e kindje verloren met 17 weken. We hadden het net, 2 weken, bekend gemaakt. Uiteraard directe familie wel eerder. Veel mensen wisten het ook niet. Nu besloten, inmiddels 37 weken zwanger, om het met 8 weken te vertellen. Tenminste niet ontkennen als mensen een opmerking zouden maken. Het heeft ons veel rust gegeven door niet meer zo geheimzinnig hoeven te doen. Ik duim voor jullie!!
Idd, precies. Ik zou het alleen aan mijn naaste vertellen. De rest buitenwereld en familie die je niet regelmatig ziet later vertellen. In ieder geval doen waar jij je fijn bij voel5
Hier hebben we het de laatste x met 10 weken verteld, volgens verlosk was er nog 1% kans dat t mis kon gaan. Ik was zo ziek en mn buik groeide snel (3e kindje) en zelf heb ik tussen de 1e en 2e ook herhaalde miskramen gehad, ik had zoiets mocht t misgaan dan kan ik er over praten omdat men t weet, dat heb ik toendertijd niet echt kunnen doen. En t kan nog steeds misgaan denk ik dan maar, maar goed mn oudste 2 kunmen ook wat overkomen door bv onder een auto komen oid, het leven is nou eenmaal niet te voorspellen.
Idd wat Amy zegt volg je gevoel. Bij onze ma hadden wij het pas bij 12 weken verteld en uiteindelijk hebben we toch tegen iedereen gezegd dat we een ma hadden gehad. Kregen enorm veel steun wat mij erg goed deed om het te verwerken. Deze zwangerschap er toen voor gekozen om het met 8 weken te vertellen. Na onze eerste echo. Dit omdat ik toxh emotioneel was enzo en zo meer steun van familie en vrienden kreeg.
Heel veel succes en hoop dat het deze x ook goed mag lopen bij jullie mocht je dus in verwachting zijn.
Onze vorige zwangerschap is ook te vroeg ten einde gekomen en met deze zwangerschap was het ook moeilijk om te zoeken wat is wijsheid? Het juiste antwoord bestaat niet. Wel jou gevoel daarin. Met 4 weken hebben we t onze ouders verteld in verband met de vele ziekenhuis bezoeken die zouden gaan komen en de berg spanning. Met 8 weken broers en zussen verteld en op het werk ook in verband met ziekenhuis bezoeken. Gaande de weg mensen bij wie het goed voelde verteld. Voor mij en mijn man voelde dit goed. Van sommige kregen we wel vragen daarover maar daarin waren wij beide van mening het is onze zwangerschap en niet die van hen.. doe daarin wat voor jullie goed voelt en ga je niet schuldig voelen omdat jij bepaalde keuzes maakt. Heel veel sterkte
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (18) Verversen