Mijn vriend en ik hebben een discussie. Ik ben onverwachts 4 wk zwanger van mijn 3e. Mijn jongste is 14 maanden. Zal 22 mnd zijn bij bevalling. Mijn vriend maakt zich zorgen over mijn jongste. Dat hij te weinig aandacht krijgt zoals bij mijn 1e...die was 4 toen mijn 2e werd geboren. Ik heb argumenten nodig waarom mijn middelste niet slechter af Is als er een 3e komt.
Wij hebben er 3 en proberen echt onze aandacht te verdelen, de ene keer krijgt de een meer aandacht dan de ander uiteraard. Maar probeer ook na een drukke dag bij de jongste eens een momentje apart tijd te maken met de andere kids en dat je man dan naar de jongste kijkt. Ik denk dat er hier geen 1 heeft te klagen van te weinig aandacht. En qua leeftijdsverschil hier: De oudste 2 schelen 19mnd. De jongste twee schelen 27mnd.
andere kinderen krijgen altijd iets minder aandacht als er een kindje bijkomt,of ze nou 1 of 10 zijn....maar dat geeft toch niet,je bent een gezin,als ieder kind maar de aandacht krijgt die hij/zij nodig heeft .
wie zegt dat de 2e minder aandacht krijgt als er een kindje bij komt? en hoe zit het dan met je eerste? krijgt die nog steeds minder aandacht of heb je het puur over de eerste maanden? en als de 2e dan minder aandacht zou krijgen, krijgt de eerste dat dan toch ook (in vergelijking met nu).. dus waarom dan geen zorgen naar beide kids? maar alleen naar de jongste toe?
mijn kids schelen 3,5 jaar. en ja de eerste 4 maanden ging er heel veel aandacht naar de baby en dan met name de borstvoeding.. waardoor ik niet altijd evenveel aandacht voor de oudste had als voordat haar zusje erbij kwam. ik heb me hier achteraf wel schuldig over gevoelt, maar het hoort er ook een beetje bij. met meer kinderen zal de aandacht verdeelt moeten worden. en dan kan het wel eens gebeuren dat er per periode even iets meer aandacht naar het andere kind gaat, omdat dat even nodig is.
maar het is ook gewoon een kwestie van de aandacht zelf goed verdelen. hier krijgen beide kindjes echt wel evenveel aandacht. zou me daar geen zorgen om maken.
je vind er vanzelf je weg wel weer in. en de kinderen leren ook om op hun buurt te wachten en de aandacht te delen. iets wat je jongste al niet anders gewent is. maar wat je oudste waarschijnlijk nog moest leren. je oudste heeft jullie immers een hele tijd voor zichzelf gehad. terwijl de jongste is geboren met een oudere zus en nu ook nog een stuk jonger is als de baby komt.
Ik kan de kronkel van je vriend echt niet volgen. Waarom zou nummer 2 minder aandacht krijgen dan nummer 1 als nummer 3 is geboren?? Waarom heb je per se argumenten nodig? Laat je vriend ook maar met argumenten komen waarom hij denkt dat nummer 2 hier het onderspit gaat delven.
Hoe bedoel je precies wat nu? Over het leeftijdsverschil? Dat komt wel goed hoor. Als al je kinderen straks volwassen zijn, is het leeftijdsverschil van ruim vier jaar of krap vijf jaar peanuts.
Onze kinderen schelen 26 maanden en 24 maanden en ze zijn heel gek op elkaar. Natuurlijk heeft een peuter met een baby erbij minder aandacht voor zichzelf alleen, dan een peuter/kleuter zonder broertje of zusje, maar dat lijkt me in de meeste gevallen juist heel goed, haha. Mijn middelste was nog net geen 2 toen zijn zusje geboren werd en hij is altijd heel blij met haar geweest en ze spelen super lief samen (nu zijn ze 7 en (volgende week) 5 en 3).
Mijn derde werd echt op handen gedragen door grote broer en zus. Ze zijn zo stapelgek op haar en andersom ook. Het leeftijdsverschil is wel groot, niet bewust voor gekozen naar het is zo gelopen. Nu ben ik zwanger van de vierde en ze zijn allemaal zo blij. De kleinste begrijpt het allemaal nog niet zo goed maar dat komt wel naarmate de zwangerschap vordert. ( ben nu morgen 12 weken )
Misschien heeft de oudste minder aandacht gekregen, omdat zij al 4 jaar was. Dan zijn ze al een stuk zelfstandiger en is de valkuil groter om daar minder aandacht aan te schenken?? de middelste zal nog meer zorg nodig hebben en dus automatisch meer aandacht krijgen?? en daarnaast zijn jullie met z'n 2.. taken en zorg verdelen? En goede afspraken maken?
hier is de middelste echt een rustige meid, die het minste drama maakt in huis , ik denk dat ik haar juist de meeste aandacht geef. ze is altijd super lief altijd al geweest. mijn jongste os mijn enigste zoon en daar heb ik d3 beste band mee, maar hij kan ook echt stront vervelend zijn als hij moe is. oudste een puberende dochter en met haar kan ik momenteel niet goed overweg, ik met mijn zwangerschapshormonen en zij met haar puber gedrag is geen goeie combi. mijn 2 jongste trekken het meeste met elkaar op, die zijn echt 4 handen op 1 buik. niemand kan aan ze zus komen of grote mond geven regen haar want meneer die gaat er op af. intreseert hem ook niet wie of wat er voor hem staat. in zijn gedachte is hij al 19
Ik ben zelf een middelste kind en heb genoeg aandacht gekregen. Wellicht heeft dit ook te maken met het feit dat ik het enige meisje was. Ik snap je vriend: het middelste kind syndroom bestaat. Over het algemeen krijgen middelste kinderen iets minder aandacht. Het lijkt mij juist goed dat hij zich daar nu al van bewust is, dan erkennen jullie het mogelijke probleem en kunnen er iets mee doen.
Bij kns trokken de middelste en de oudste meer naar elkaar toe bij de komst van de derde. Het is wel echt super leuk! Je kunt de middelste ook veel betrekken bij de zorg voor de jongste. Komt echt wel goed! Gefeliciteerd trouwens!
De realiteit hier is wel dat het wel het meest lastig is om één op één tijd met alleen de middelste te hebben. In tegenstelling tot de oudste, die je s avonds nog wel eens alleen hebt, en de jongste, die nog wel eens alleen is als de anderen op school zijn, moet ik dat voor de middelste echt plannen. Maar ik heb niet het idee dat er sprake is van een 'middelste-kind-syndroom' ofzo
Ik heb 2 kindjes, 2de geboren toen eerste 19maand was. Wat die aan elkaar hebben, onbeschrijfelijk. Als ik ze bezig zie, om te smelten. Leren super veel van elkaar. Spelen, ravotten en knuffelen elkaar vaak alsook ruzie maken. Maar dat hoort er gwn bij. Nu is de 3de op komst. Mijn oudste zou bijna 4 jaar zijn en de jongste 2 jaar. Ik maak me juist meer zorgen om die 4 jaar verschil
Hier toen ook onverwacht positief getest op de 1e verjaardag van de 2e. Ondanks dat met name ik er even aan moest wennen heb ik eigenlijk noot gedacht dat m’n aandacht verdelen een probleem zou moeten worden. Merk wel dat het nu wat pittiger is nu hij begint te lopen, vraagt toch net weer andere aandacht. En dat hij aan hun speelgoed komt haha. Nee zou er gewoon van genieten dat jullie nog een kindje mogen verwelkomen! Gefeliciteerd!
Heeft hij zelf broers of zussen? Hoeveel schelen die? Ik denk dat als je naar heel nederland kijkt, veruit de meeste kinderen ongeveer 2 jaar met hun broer of zus schelen... Alleen maar fijn: heb je ook meer kans dat ze speelkameraadjes kunnen zijn...
Gefeliciteerd met je zwangerschap! Wij hebben ook 3 kinderen en de aandacht wordt gewoon goed verdeelt. Maak jullie niet druk. Het is echt waar wat ze zeggen... een derde doe je er gewoon bij! De overgang van 1 naar 2 is groter.
Ik ben nu zwanger van baby nr4 en mijn kinderen kwamen bij de 3e geen aandacht te kort en betrok ze zoveel mogelijk overal bij. Heb zelf ook vaak uurtjes gepland voor de 2 oudste zodat ze ook alleen de aandacht hebben. In het begin heb je veel aandacht voor een baby dat is waar maar zodra het allemaal "normaal" is komt dat allemaal goed nu is het bij alle 3 2 handen op 1 buik. Mocht je vragen hebben mag je altijd een privebericht sturen.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (27) Verversen