10 dagen terug ben ik bevallen van een mooi en lief meisje. Helaas wordt mijn geluk/roze wolk momenteel overschaduwd door verdriet. Ik ben erg teleurgesteld in mijn schoonzussen en zwagers. Wederom zoals bij aankondigen van de zwangerschap, weer geen felicitaties of iets dergelijks mogen ontvangen. Ik vind het sneu voor mijn dochters, en ben bang dat ze straks buiten de familie vallen. Verwacht ik soms teveel? Een appje, kaartje smsje ofzo had toch gekund?
Ik weet ook niet wat ik nu moet doen. Mijn zwager is binnenkort jarig. Reageren vanuit "oog om oog tand om tand" of meer vanuit "goede wil blijven tonen". Ik ben inmiddels wel een beetje klaar met ze.
Laten gaan. Ik ken het gevoel ik heb ook niemand op bezoek gehad bij mijn 2de zoontje. Ik Ven 5 dagen in ziekenhuis moeten blijven en enigste die ik zag was mijn vriend en een oud collega is op bezoek geweest omdat ze wist dat ik nog niemand had gezien van bezoek. Het was heel eenzaam. Mijn jongste is nu 3 maanden en schoonzus en schoonbroer of opa en stiefoma nog altijd niet langs geweest zelfs nog niks laten weten.
Als ze niet langskomen, dan maar niet. Als jullie niet worden uitgenodigd op de verjaardag, ging ik niet. Ik richt me vooral de leuke dingen, en probeer negatieve dingen uit te bannen. Ik hoop dat ze bijdraaien, en vind zeker niet dat je teveel verwacht.
Laat ze het niet voor elkaar krijgen dat je roze wolk wegvaagt. Blijf genieten hoor! Dat wilde ik eerst even zeggen. En ik denk dat ik zelf niets zou laten horen. Ik heb 1.5 jaar geleden mijn 2e dochter gekregen. Mijn neef en zijn vrouw lieten niks horen tot ik ze, toen ze 3 weekjes oud was op een verjaardag trof. Zijn vrouw zei toen doodleuk. Zo das makkelijk, we hoeven nu niet meer op kraamvisite. Nu hebben zij 4 weken geleden hun 2e gekregen. En een week geleden hadden we weer een familie verjaardag. Ik heb toen hetzelfde gezegd haha. Ze keken heel stom en mijn tante zei beledigd dat ze t raar vond dat ik nog niet geweest was. Ik heb alleen gezegd, prima, denk wat je wilt denken. Maar zolang ze niet de moeite nemen om naar mij te komen waarom moet ik het dan wel doen? Zijn zij beter?? Daarna kreeg mijn neef een rode kop en ging het onderwerp snel over op iets anders. (Mijm bloed kookte overigens wel)
Haha dat heb ik ook gedaan bij mijn nicht. Toen was ik nog niet zwanger ofzo. Maar zij zegt altijd enthousiast (via app) dat ze op mijn verjaardag komt en zegt dan op mijn verjaardag af omdat ze ‘niet lekker is’. Ik kwam altijd wel op haar verjaardag. Dit jaar heb ik hetzelfde gedaan 😂
Haha zo had ik ook gereageerd!! Mijn schoonzusje is precies zo.. voor een ander geen moeite doen maar wel zeiken als een ander niet meteen in de houding voor haar springt.. dan ben je bij mij aan het verkeerde adres en dat weet ze donders goed! Jouw boodscgap was in ieder geval goed over gekomen
Sneu zulke mensen toch. Ik leer steeds meer om afstand te nemen van zulke mensen maar blijf er soms toch gevoelig voor. Maar weet dat ik me niet zo druk moet maken want t veranderd toch niet.
In dat geval zou ik het contact lekker laten. Het moet van twee kanten komen. Als ze je nog niet eens kunnen feliciteren als je bent bevallen zijn ze het woord familie naar mijn idee niet waard.
Mijn schoonzusje heeft ons ook niet gefeliciteerd. Nou daar ben ik ook klaar mee. Hup verwijdert van social media. Sorry maar dat kan ik niet langs mij heen laten gaan. Natuurlijk verstandig zeg je niks van aantrekken maar gevoelsmatig nee.
Spreek het uit! Als je nu zoiets hebt dan ga ik ook niet naar de verjaardag van mn zwager toe ( overigens heel begrijpbaar als je net bevallen bent) dan denken zij weer waarom komt ze niet? Soms zien mensen hun eigen tekortkomingen niet. Zeg (als het moment daar is) dat je het jammer vindt dat ze na de geboorte van je kind, wat zo belangrijk is, dat ze niet eens langskomen! Ik zou het zeker uitspreken, anders wordt het gevalletje doofpot en ineens is er straks geen contact meer en iedereen geeft elkaar de schuld. En verwachtingen moet je laten gaan, mijn verwachtingen zijn laag van andere mensen, ik kan alleen instaan voor mijn keuzes. Ik heb me vaak laten teleurstellen, mensen denken anders dan jij, hebben een ander karakter dan jij. Geniet lekker van je kraamweek, anders neem je ze dat straks ook kwalijk! Nog gefeliciteerd met je meisje!😍
Ja ik kan het natuurlijk makkelijk opschrijven, maar het doen is ook erg spannend. Ik vind het zelf ook moeilijk hoor, maar ik denk dat het de enige manier is om je gevoelens te uiten. Heel veel succes, eerst lekker genieten hoor
Ik denk inderdaad dat je teveel verwacht. Je weet dat ze het niet gaan doen. Door toch een felicitatie te verwachten raak je alleen maar teleurgesteld. Dat is jammer!! Je hebt geen invloed op hen, zo werkt het helaas niet. Ik vind het sowieso niet zo netjes van ze, ik geef je daar volkomen gelijk in.
Nee vind ik niet normaal. Hier werd ons huis direct helemaal versierd en hadden ze een geboortebord gemaakt. Zodra het mocht waren ze in het ziekenhuis met een berg kado's. Nu hoeft dat natuurlijk ook niet perse maar een felicitatie en wat interesse tonen is toch wel het minste!
Hij vind het allemaal best. Ze hebben tegen hem gezegd feliciteer haar ook maar. Maar ik had verwacht na 10 jaar wel iets meer te dit. Al heb ik in die 10 jaar alrijd wel dit soort ervaringen gehad! Maar geen echte voorvallen. Mijn man zegt dat ik mijn normen en waarden niet een ander kan opdringen
Oké... ergens vind ik dat wel heel makkelijk gedacht van hem.. Maar misschien dan je verwachtingen verlagen en hen het zelfde gaan behandelen zoals zij bij jou doen. Wellicht dat dat je wat meer rust geeft en minder teleurstelling. Blijkbaar willen ze het zo.
Hier ben ik het helemaal mee eens! ik heb zo'n zus die niks laat horen.. elke keer was ik weer teleurgesteld als ze op verjaardagen niet op kwam dagen of niks laat horen. Nou weet ik dat me zus wel echt om mij geeft en ik ook echt om haar! maar zij heeft serieuze problemen met zichzelf.. dus sinds ik niet meer verwacht dat ze komt of iets van haar laat horen word ik ook niet meer teleurgesteld. en voelt het als een cadeautje als ze een keertje wel iets laat horen! wij zijn een half jaar geleden verhuist en ze is nog niet komen kijken bij ons nieuwe huis en sinds de zwangerschap (nu 36 weken) heb ik haar niet gezien. wel 2x via app gesproken.. maargoed.. je verwachtingen bijstellen helpt echt een hele boel! want sinds ik niks meer van me zus verwacht ben ik ook niet meer teleurgesteld of verdrietig daar over.
Hoe naar ook maar als ze op een van de mooiste momenten in je leven niet eens de moeite nemen om je een kaartje of appje te sturen (wat toch wel het minste is 10dagen na je bevalling) dan zou bij mij de deur ver dicht zijn..
Laat je kraamweken er niet door verpesten, je kunt het niet over doen!
Je verwacht zeker niet te veel, het is toch niet meer dan normaal dat ze jullie feliciteren? Het is familie kom op zeg. Hebben zij hier een reden voor of speelt er misschien iets? Ik denk dat ik ook niks zou laten horen verder en ze het uit laten zoeken. Maar dan blijft er altijd iets “tussen” jullie wat nooit bespreekbaar is gemaakt, misschien kun je als je daar weer tijd en energie voor hebt het bespreekbaar maken bij ze? Dan heb je meteen een antwoord waarom zij zo doen.
En deze mensen zijn jouw verdriet niet waard... omring je met de mensen die wel met jullie meeleven. Je doet jezelf en je kinderen tekort door hier in te blijven hangen. Deze tijd komt nooit weer terug, dus laat ze links liggen en geniet volop van je kleine baby’tje!
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (26) Verversen