Toen ik zwanger was van mijn beide zoons was ik de eerste drie maanden heel fit. Ik kon alles eten, was nooit misselijk (laat staan overgeven) had geen last van mijn borsten, geen aversie tegen voedsel. Soms was ik wat weeïg, maar als ik wat was het gelijk weg. Ik had zelfs meer trek dan voorheen.
Maar nu, wat jaren later bij deze derde zwangerschap ben ik ZO ziek. Ik ben 24/7 misselijk. Heb de eerste weken overgegeven. Nu ben ik bijna 12 weken en ik kokhals nog de hele dag door. Ik lust niets meer, van alles word ik misselijk of ga ik kokhalzen. Ik blijf dan ook echt in een vieze hoestbui hangen. Mijn borsten doen ongelooflijk veel pijn. Ik verlang alleen naar Haribo marsmallows. Ook valt mijn haar met bossen uit (zal wel door te weinig voeding komen) en vind ik het écht heel pittig tot nu toe!!
Gewoon omdat ik nu weer laveloos op de bank lig: iemand ook eerst twee zoons en geen symptomen en bij een dochter wel? Of omgekeerd?
Ik heb 2 heeel verschillende zwangerschappen gehad dacht daarom dat de 2e een meid zou zijn maar nee hoor gewoon weer een zoon. Ik denk dat het niet perse iets hoeft te betekenen. ;)
Hier hetzelfde. 2 jongens en nu een meisje. Veel meer spugen, moe, hormonaal. Maar mijn buik is met 20 weken ook veel kleiner en compacter en zelfs afgevallen ipv vele kilo’s erbij. Dus bij mij zat er wel verschil.
Bij de eerste had ik eerst geen eetlust, verder niet misselijk. Bij de 2e wel wat meer misselijk en bij de derde meer puisten en wat meer moe. Heb 3 jongens. Ik denk dat het geslacht niet uitmaakt qua symptomen maar de leeftijd misschien wel. Je lichaam heeft het toch zwaarder te verduren na al 2 zwangerschappen en je bent weer iets ouder dan bij de vorige 2 zwangerschappen.
3x verschillende zwangerschapssymptomen gehad, en toch echt 3x een meisje (december komt ze). Iedere zwangerschap is anders dus ik denk echt dat het niets zegt over het geslacht.
Ik vroeg niet om een wetenschappelijk antwoord maar om ervaringen en herkenning. Mijn IQ is niet minder dan 70 hoor, maar bedankt dat je mij nogmaals de percentages doorspeelt. Ik hoop verder op een gezond kindje. 🙋🏻♀️
Ik had bij mn zoon puisten en was bij mn dochter misselijk (en bij allebei maagzuur). Nu voor de 3e keer zwanger en weer puisten, niet misselijk dus denk daarom weer een jongen, al weet ik dat dit onzin is en pure toeval 🤣🤣
Ik had 2 zoontjes 1ste zs was echt eerste 3 maanden hel, kon niks binnenhouden zonder medicijnen zelfs met medicijnen 2x pd overgeven. 2de zs ochtendmisselijkheid maar niet overgegeven. 3de zs was een meisje en daar was ik hele zs misselijk.
Dus het kan wel ja.. 4de zs is tot nu toe echt een hel weer.. weet niet wat het word, ben nu 9 weken
Ik merkte wel lichte verschillen. Bij dochter wel misselijk geweest (niet moeten spugen) en heel erge last van bekkeninstabiliteit. Bij zoontje niet misselijk en enkel de eerste paar weken wat last van m’n bekken.
Ik heb bij mijn zonen altijd wat last gehad van misselijkheid. Maar rond 10 weken trok dat steeds weg. Haren bleven mooi en vol. Nu waarschijnlijk een dochter en ben veel langer en feller misselijk. Ook veel meer last van intense geuren. En m'n haar blijft ook uitvallen 🥴 Ik eet de eerste weken wel precies hetzelfde.. heel veel brood met kaas. En zoet trekt me niet aan.
Eerste keer zwanger van een meisje, daarna van een jongen, maar beide zwangerschappen verliepen nagenoeg gelijk. Dus geen verschil! Ja, bij de tweede had ik iets minder last van m'n bekken, maar dat kwam gewoon omdat ik al wist waar ik op moest letten en welke oefeningen ik kon doen.
Ik heb twee zoons. Eerste zwangerschap nul klachten, behalve heel soms wat weeïg. Tweede zwangerschap last van alles, misselijk geweest met spugen tot 18 weken.
Hier net hetzelfde als bij jou. Twee jongens. Zoon 1 bijna geen klachten, zoon 2 kotsmisselijk tot week 13 ongeveer. Enkel bij zwangerschap 1 wel veel vocht opgehouden (zomerbaby) en zwangerschap 2 dan weer niet (winterbaby).
Ja snap ik hoor!! Ik dacht ook: nu krijg ik vast een meisje. Iedereen zei dat ook tegen mij, omdat de kwaaltjes zo anders waren. En toch gewoon weer een knul! Het is wel echt een totaal andere baby dan zijn broer, dat dan wel.
Hier 2 jongens (tweeling) en 2 meiden. Alle zwangerschappen leken op elkaar. Enige verschil is dat ik bij de laatste zwangerschap mentaal labieler was en 'pas' bij week 6/7 over begon te geven. De meiden waren overigens drukker in mijn buik dan de jongens
Ik had bij allebei weinig klachten. Wel verschillen; bij m’n zoon was ik net iets vermoeider en had wat meer moeite met eten, bij m’n dochter had ik dat net iets minder. En heel andere cravings. Maar de verschillen waren niet zo groot (en mogelijk ook ingegeven door een drukker leven tijdens de eerste zwangerschap). Er zijn wel verschillen gemiddeld gezien; meisjeszwangerschappen geven nét iets meer misselijkheid. Maar op persoonlijk niveau kan je dat denk ik nauwelijks merken. Bij mij dan toch niet. Het kan gewoon per zwangerschap wisselen :)
Bij mijn oudste was ik heel soms ‘s morgens wat misselijk, maar dat kon ik weg eten. Dat was een jongen. De tweede zwangerschap verliep heel anders. Vanaf week 5 tot week 16 ben ik dag en nacht verschrikkelijk misselijk geweest en heb ik grotendeels plat gelegen. Dat was een meisje.
Bij de oudste had ik vooral trek in zure dingen zoals yoghurt en groene appels etc. Toen ik bij nr. 2 weer kon eten is er veel zoet naar binnen gegaan. Dus het was zeker verschillend.
Ik had bij m’n zoon ook zure cravings! Maar ook fruit, sinaasappelsap, en zuivel; en op het laatst kilo’s granaatappels staan uitpluizen, heeerlijk. Bij m’n dochter wilde ik alleen maar zout en salami 😝 m’n dochter heeft erom geroepen van binnen, ik weet het zeker, doet ze nu nog: laaaaaami!
Hahaha, heel herkenbaar. Bij mijn dochter waren boterhammen met Nutella en kipnuggets en milkshake van de Mac het enige wat ik meestal binnen kon houden de eerste weken. Niet het gezondste dieet, maar je moet wat. En ja, mevrouw eet bij voorkeur boterhammen met Nutella en zodra er een beker van de Mac in de buurt komt zet ze het op een gillen, omdat ze denkt dat er milkshake inzit en ze dat ook wil. Ze was nog geen jaar toen ze daar mee begon.
Wie weet ;-) Je doet er verder niets aan natuurlijk, maar het is leuk om er over na te denken. Sterkte nog met de misselijkheid, hopelijk wordt het snel beter.
Dan speelt dat geen rol. Ik werd bij ieder volgend kind misselijker... Alsof mijn lijf steeds beroerder op de hormonen reageerde. De derde was een meisje... Maar bij mijn jongens was dit dus ook al het geval, dus bij mij zei het niets...
Bij beiden geslachten nooit misselijk. Bij zoons nooit moe en volle bos haar al vanaf dag 1. Bij dochter mega moe en slap stijl haar direct de eerste weken.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (39) Verversen