Deze week gestart met de zindelijkheid van mijn zoontje van 2,5 wat super goed gaat, zitten op dag 3 en hij gaat nu helemaal uit zichzelf, etc. Gewoon zoals het hoort dus.
Nu is het zo dat ik nog een zoon van 4 heb maar die vertikt het om te gaan. Hij weet precies wanneer hij moet, kan het zelf aangeven en heeft al vaker op de wc gepoept en geplast. Dus het is niet het niet kunnen. Maar zodra we er echt mee wil beginnen raakt hij helemaal van slag en merk ik een angst bij hem. Ik denk zelf dat het misschien te maken heeft met zijn vermoedelijke hoogbegaafdheid. Het echt loslaten is dus hetgeen wat hem zo van streek maakt. Iemand tips? Of gewoon op zijn beloop laten en wachten tot hij er zelf mee komt? Hij wordt bijna 5 dus het is wel echt hoog tijd. (Ik zelf heb er geen moeite mee maar meer voor de omgeving)
Iedereen bedankt voor de reacties! Meneer heeft helemaal uitzichzelf de hele middag zijn luier af en heeft al 2 x op het potje geplast! Het potje vind hij blijkbaar veel minder eng. Het gaat nu in ieder geval de goede kant op! Ben benieuwd wat hij morgen beslist of het dan echt klaar is.
Precies dit! Cognitief is de oudste sterk, waardoor de omgeving aan hb denkt. Ik vermoed enorme auti. Die kent een hoop angsten. Maar wat een gedoe met zindelijk worden. Blijven uitleggen en een hoop geduld.
Hb is helemaal geen kenmerk van autisme.. HB en autisme lijken heel veel op elkaar omdat in beide gevallen vaak de sociaal emotionele ontwikkeling problematisch verloopt. Er zijn in die zin wel veel overeenkomsten maar beide hebben een totaal andere benadering nodig. Mensen met HB kunne autisme hebben, maar mensen met een normale begaafdheid ook en bij mensen met een verstandelijke beperking komt het juist relatief veel voor.
Heb ik al gedaan. En de kinderarzt had het over speciale broekjes die zijn plas minder opvangen. Maar daar lost het probleem denk ik niks van op. Ik moet binnenkort weer een afspraak maken voor een U onderzoek dus ga het dan even goed bespreken en eventuele doorverwijzing.
Speciale broekjes? Is dat iets Duits (je hebt het over de kinderartz) dat wij in Nederland niet kennen? Een katoenen onderbroekje van de Hema of Zeeman vangen toch ook vrij weinig op lijkt mij.
Dat zijn een soort broekjes dat tussen een onderbroek en een luierbroekje inzit. Vangt wel de eerste druppels op, maar een hele plas zal erlangs lopen. Niks Duits aan 😉
Als het echt angst is, zou ik het in kleine stapjes gaan doen en bij elk klein stapje enorm complimenteren en een sticker bv. Voorbeelden zijn al genoemd, zoals zonder luier laten lopen en luierbroekje in de wc leggen (zodat hij die zelf kan aantrekken indien nodig, maar dan is hij dus al wel grotendeels zonder luier), of een potje in een tentje (veel kinderen vinden de afstand van poep/plas in de wc te groot, daar "valt" het echt, dan is een potje fijner. En veel kinderen vinden het fijn om in een knusse ruimte te poepen, zoals onder de tafel, achter het gordijn of in een tentje). Succes!!
Wij wonen in Duitsland dus hij gaat pas met 6 jaar. (Willen volgrnd jaar wel weer terug naar nl) Maar dankjewel voor de tips! Ik ga het van het luierbroekje proberen. Dan is de stap inderdaad niet zo groot meer! Super.
Na de komende zomervakantie zou hij dan inderdaad naar groep 2 kunnen. Hoe zit hij verder in zijn vel? Kan hij zich ontspannen? Is hij vrolijk? Hoe vindt hij het op de kita? Heeft hij het daar naar zijn zin? Begrijpt hij het duits?
Hoi! Hier ook een hb'er. Ik herken je verhaal wel van hem. Het loslaten, het eng vinden. Ik snap je heel goed.
Enerzijds wil je hem graag steunen, maar anderzijds moet hij eigenlijk ook gewoon. Meegaan in de angst is niet altijd het beste bij hb'ers. En deze is lastig, want die hoge autonomie komt om de hoek kijken.
Wat ik destijds gedaan heb is een aftelkalender maken. Hij mocht kiezen hoeveel dagen erop kwamen. Het moet wel op het blaadje passen, dus 100000 dagen kan niet ;). Zo heb je een stukje autonomie en zekerheid en duidelijkheid.
Na de laatste dag gaat de luier ook echt niet meer om. Hij zal boos zijn, huilen, bang zijn. Maar je moet hier doorheen, zonder twijfel en met zelfvertrouwen.
Ik ben bij mijn zoon gebleven toen hij op de wc zat. Samen tot 100 geteld. Plassen ging na 1x gewoon goed. Poep heeft hij een week opgehouden. Tranen, huilen, paniek. Maar toen het eenmaal gelukt was, was het ook gelijk over.
Dankjewel voor je reactie! Fijn wat herkenning. Ik ga het op deze manier proberen. Hadden dat een paar maanden geleden ook zo gedaan maar dat was dus echt een drama. Misschien dat hij er toen nog niet echt klaar voor was. Hopelijk lukt het deze keer wel. En mocht dat niet zo zijn dan ga ik toch professionele hulp inschakelen.
Ik woon in Duitsland dus gaat hier wel iets anders. Heb het de kinderarzt voorgelegd en die zei dat ik hem een luierbroekje aan moet doen die snel doorlekt en hij het daardoor wel zal leren. Maar ik kijk het deze weken nog even aan en mocht het er dan niet van komen ga ik wel professionele hulp vragen.
Als je het hem vraagt, wat zegt hij zelf? Wat ziet hij zelf als oplossing?
Wil hij eventueel op een potje? Heb ook wel eens iemand gehoord die de luier openvouwde en in het potje legde als tussenstap.
En als hij niet op het potje wil, maar wel op de wc, kun je kiezen voor een beloning. Hier was het een volle stickerkaart, dan mag je op de markt iets uitkiezen (doosje aardbeien, grote stroopwafel oid).
Onze oudste had met 4 jaar ‘s nachts nog een luier, omdat hij echt in de nacht niet zindelijk was, maar poepte s ochtends als hij wakker was in zijn luier.
Als ik het hem vraag zegt hij dat hij gewoon echt niet wilt en hij het eng vind. Dan leg ik uit dat ik dat heel goed begrijp en hem daarbij wil helpen, dat het niet eng is maar juist heel goed, etc etc. Potje wil hij al helemaal niet. Hij heeft wel al 5 stickers op z’n kaart. Dus hij kan het wel echt maar zodra het dus voor het echt is wordt hij helemaal hysterisch. En weet ik dat het averechts gaat werken en hij z’n plas en poep gaat ophouden, gebeurde een paar maanden geleden dus ook. Dus er is gewoon echt een angst.. maar wat die angst nou écht is? Vind het zo lastig want ik wil hem niet dwingen. Hij zegt wel al vaak dat luiers eigenlijk voor baby’s zijn, en hij al 4 is, etc. Dus het besef dat het gek is, is er echt wel.
Of, gek idee, kun je niet een luierbroekje op de wc leggen? Dat als hij moet, hij naar de wc loopt, luierbroekje zelf aan en gaat plassen. Maar de rest van de tijd dus wel zonder luier loopt?
Ik denk hoe Langer je Wacht, hoe moeilijker het misschien wordt. Met 5 jaar heb je een geldige reden om misschien Professionele hulp in te schakelen. Misschien dat jij er geen moeite mee hebt maar voor het kind zelf is het natuurlijk niet goed. Schaamte bij het kind straks ook om de hoek kijken. Ik Zou zeker verder kijken. Ik neem aan dat jezelf al alles geprobeerd hebt. Wel eerst alle medische aspecten uitsluiten. En dan verder kijken.
Dankjewel voor je reactie. Ik wacht het aankomende weken nog even af. Kijken hoe hij reageert op het feit dat zijn kleine broertje wel al gaat. Merk wel aan hem dat hij het vreselijk vind dat zijn broertje al z’n kaart vol heeft en hij nog maar 5 stickers heeft. Z’n broertje mag morgen een cadeau uitzoeken doordat z’n kaart vol is. Hopelijk geeft dat misschien het extra zetje. Niet heel eerlijk maar heb echt alles al geprobeerd.
Mijn beide kinderen schelen 5 jaar met elkaar, maar uiteindelijk waren ze ongeveer tegelijk zindelijk. Met de oudste heel wat 'ellende' meegemaakt op dit gebied. Ik dacht eerst ook dat hij het wel zou moeten kunnen, omdat het ook een paar keer wel goed was gegaan. Achteraf was dat waarschijnlijk puur toeval. Hij voelde het niet op tijd aan. Belonen heeft dan totaal geen nut. Sterker nog, het werkt dan averechts. In ieder geval in ons geval. Want geen beloning krijgen, terwijl je wel je best doet voelt als een straf. Na bezoek aan de poep- en plaspoli zijn we eerst begonnen met op de klok naar de wc te gaan. We hebben toen een speciaal 'plashorloge' gekocht. Op die horloge kon je meerdere trilalarmen instellen. Zo wist hij wanneer hij naar de wc moest. Misschien een idee?
Heel goed idee! Maar ik denk echt zelf dat het niks te maken heeft met het niet kunnen aanvoelen. Dat weet ik eigenlijk bijna wel zeker het is meer gewoon echt een angst om los te laten of het daadwerkelijk op de wc te moeten kunnen?
Heb je al geprobeerd om er weinig aandacht aan te schenken? Niet een big deal van te maken? Ik zou zelf zeggen vanaf vandaag gaan we zonder luier. Hier heb ik setjes schone kleren liggen. En doekjes. Als het in je broek komt kan je het schoonmaken en zelf schone kleren aan doen. Dat je het hem zelf ook op laat lossen. In de hoop dat dit teveel moeite is en hoe het als gewoon ziet dat je het op de wc doet. Dit is hoe ik jet zou doen... 1 klein praatje erover en dan zelf oplossen. Veel succes 🍀🍀🍀🤞
Ja, heb alles al geprobeerd. Geen probleem van maken, heel casual. Of juist wel proberen over te halen etc. Heb het een paar maanden geleden op die manier geprobeerd. Bijna een hele week zonder luier, maar hij houdt het dan gewoon zo lang op dat hij 4 dagen niet poept en als hij dan moest plassen moest hij zo nodig dat hij de wc niet haalde omdat hij het expres te lang ophoudt. Onder de douche plassen bijvoorbeeld kan hij prima en vind hij dus ook niet eng op de een of andere manier. Ik ben gewoon bang dat als ik het op een dwingende manier doe dat het alleen maar averechts werkt.
Het liefst zou je zeggen en nou is het klaar! Jij kan dit! Maar dan is het idd de vraag gaat het werken of juist averechts 🤔 Geef je hem privacy op de toilet? Hier had ze met poepen even dat loslaten lastig was maar toen had ik een pop up tentje in de woonkamer gezet, potje erin en dat ging top! Toen lukte het loslaten ook op de toilet. Ik ben geen voorstander van een kind op gezette tijden laten plassen/poepen maar misschien gaat dit voor hem juist wel werken?
Wat jij zegt misschien motiveert dit juist nu zijn broertje het kan. Ik zou het aankijken en dan vd week vragen wil jij het ook proberen?
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (36) Verversen