Ik ben nu 40.5 en merk dat ik niet zozeer bang ben voor de bevalling, eerder voor de kraamweek.
Kijken meer mensen hier met zo veel spanning naar?
Ik ben eigenlijk vooral bang dat mijn man en ik in die week even zo overweldigd zijn en zulke vaatdoeken zijn, dat we onze grenzen niet aan kunnen geven. Mijn schoonmoeder wordt onze kraamverzorgende, en ook al is ze een superwoman in haar vak en als mens, ze doet toch dingen anders dan mijn man en ik. Ook ben ik bang dat ze te lang blijft, en ik dat dan niet durf aan te geven, ik wil ook geen bitchende kraamvrouw worden.
Ik merk dat mijn man en ik nu al een beetje ‘aan het oefenen zijn’ in andere situaties om onze grenzen een beetje aan te geven, maar dat is in zo een week denk ik allemaal wel weer van de baan :P.
Hebben jullie tips hoe met de kraamhulp-schoonmama om te gaan? Juist allemaal over me heen laten komen? Of continu grenzen aangeven en mijn mening blijven geven? (Dit laatste lijkt mij zo vermoeiend).
Wat superfijn dat jullie haar dat laten doen. Dat zal ze erg leuk vinden en bijzonder. Laat het rustig gebeuren. Het is haar werk, dus je mag mag wel verwachten dat ze om weet te gaan met de situatie.
Ik ben toch wel een beetje nieuwsgierig hoe dit tot standis gekomen.
Bedankt voor jullie reacties! Mooi advies! Ik ga het inderdaad maar even over mij heen laten komen, er vanuit gaande dat ik me gezegend voel dat er een bekende door het huis loopt en geen vreemde, en dat ze juist extra haar best doet omdat ze familie is :).
Mijn schoonmoeder bleef een maand bij mij. Natuurlijk doet ze veel anders, maar zo lang het niet ernstig is heb ik mij erbij gelaten. Alle hulp wel welkom. Dankzij haar heb ik lekker kunnen slapen en heeft ze me met het huishouden en koken geholpen. Als uitgeruste mama kan je zelf ook meer voor je baby betekenen.
Gewoon laten gaan is de beste optie. Je kan achteraf altijd je eigen regels opstellen en ik zeg eerlijk ik heb ook veel geleerd van mijn schoonmoeder. Ze is een relaxed persoon en ik ben meer van de regeltjes. Dankzij haar ben ik ook veel relaxter en merk dat dat mij toch goed doet.
Ik zou het lekker over je heen laten komen! Tuurlijk ze is je schoonmoeder, maar als kraamverzorgende begrijpt zij heel goed dat papa en mama ook alleen met baby willen zijn.
Fijn dat je schoonmoeder helpt. Die van mij hielp ook 5 jaar geleden. Ik had kraamhulp. ook zij hielp in de avond me schoonmoeder en kookte voor ons. Op een gegeven moment werd t mij te veel en wilde ik alleen zijn met ons gezin ze was er 6 dagen in de week. Geef duidelijk je grenzen aan.
Ik denk zelf dat je de meeste rust krijgt door te accepteren dat zij het anders doet en over dingen wellicht anders denkt. Laat het maar over je heen komen. Na de kraamweek doe je het lekker weer op je eigen manier.
Probeer er met elkaar gewoon nuchter en positief in te gaan. Niet nu al allemaal leeuwen en beren zien hoor! Misschien wordt het wel een prachtige kraamweek waar je later met heel veel mooie herinneringen aan terug denkt. Ik denk dat je schoonmoeder juist ,omdat jullie het zijn, haar beste beentje voor zal zetten. Dus je krijgt waarschijnlijk tophulp! Geniet er gewoon lekker van met elkaar. En er zullen vast dingen anders gaan dan dat jij en je man gewend zijn, maar dat is met een vreemde kraamhulp natuurlijk net zo. de controles van eventuele hechtingen kan je toch ook gewoon door de verloskundige laten doen, die komt ook een paar keer in de kraamweek om een hoekje kijken En als je haar aan het einde vd middag 'zat'bent, geef je haar gewoon een dik compliment dat ze keihard gewerkt heeft die dag en nu lekker naar huis gaat om uit te rusten voor de volgende dag. En na de kraamweek doe je lekker alles weer op je eigen manier. Komt vast goed!
Hahaha nou, was van plan dat alsnog door de verloskundige te laten doen als die langs komt ;) En anders: ik denk eerlijk gezegd dat ik na een bevalling alle schaamte wel voorbij ben...
Dat ligt natuurlijk ook helemaal hoe je schoonmoeder is. Mijn mams komt me ook helpen maar zei luistert altijd naar onze wensen en vraagt vaak ook eerst of ze iets mag doen. Als ik van te voren zou weten dat dit een dingetje zou worden zou ik haar niet gevraagd hebben. Juist familie kan het npg moeilijker maken. Ik zelf geef mijn grenzen wel aan, familie of niet. Maar oan me wel voorstellen dat familie vaak wat lastiger is. Toch adviseer ik je om altijd je grenzen aan te geven.
Bij mijn oudste was ik al bevallen nog voordat ik na had kunnen denken over de kraamweek maar deze is bij mij goed verlopen. Nu had ik ook geen bekenden aan mijn bed.
Ik denk dat het handig en verstandig is dat jullie voorafgaand even met haar om de tafel gaan zitten om een en ander alvast door te nemen. Ik weet niet of je je dit realiseert maar als je hechtingen hebt na de bevalling (bijvoorbeeld omdat je ingescheurd of ingeknipt bent), controleert de kraamverzorgster regelmatig de wond/de hechtingen. Ik zou zelf niet willen dat een bekende (laat staan mijn schoonmoeder) dáár gaat neuzelen. Ook zal ze regelmatig aan je buik voelen of de baarmoeder al krimpt. Vind je dit erg? Bespreek dit met haar eventueel.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (22) Verversen