Het is eigenlijk meer om van me af te schrijven omdat ik het zo onterecht vind. Mijn man vind dat ik niks doe in het huishouden. Met een schoolkind, een dreumes een baby (van 9 weken) en een hond is het gewoon druk. Ik doe mijn best om elke dag van alles te doen in huis maar soms gaat het niet. Dat heeft verschillende factoren waaronder mijn depressie. Dreumes telt voor 2 en waar je net wat hebt opgeruimd, heeft zij weer wat tevoorschijn getrokken dus laat ik het rondslingerende speelgoed ook gewoon liggen. Ook omdat er meerdere dingen in huis te doen zijn.. ik ruim het dan wel op als ze gaat slapen. Soms vergeet ik ook wel eens wat van de boodschappen te halen. En krijg ik dat als verwijt later terug.
Hij werkt de hele dag en doet ook dingen in het huishouden (zoals het speelgoed opruimen maar ziet zelf ook wel dat het na 5 minuten weer door de kamer ligt) maar ik vind het gewoon niet leuk dat hij denkt dat ik de hele dag op de bank zit terwijl mijn dag echt heel vol is als je alles alleen moet doen. Zoon is natuurlijk op school dus dat scheelt al voor een deel van de dag. Maar ik vind het onrealistisch als hij denkt thuis te komen in een streeploos schoon huis..
Neem hulp aan, laat iemand komen 1x in de week. Ik weet niet hoe jullie financieel zitten. Maar geef het anders aan bij de huisarts. Je kan misschien hulp vergoed krijgen. Een depressie is niet niets. Zorg dat je vooruit gaat. Met een baby verlies je al snel jezelf, zorg ook goed voor jezelf. Anders kun je niet voor anderen zorgen.
We hebben inmiddels een goed gesprek gehad waarin hij zei dat hij zich stoorde aan de troep als hij na een lange dag werken thuis komt. Hij gaat rond 5 uur sochtends van huis en komt soms rond 16.00u thuis maar dat is regelmatig ook rond 19.00u. Hij heeft een eigen bedrijf en het is gewoon druk. Hij wil dan niet eerst nog een keuken opruimen enzo.
Ik heb gezegd dat ik dat ook helemaal niet van hem verwacht, hij mag best even lekker op de bank neerploffen na zo'n dag. Maar daarnaast wil ik wel dat hij zich beseft dat het rond het avondeten/bedtijd spitsuur kan zijn en ik het dan belangrijker vind dat iedereen gegeten heeft en gedoucht is en de dreumes op tijd op bed ligt. En hij moet zich beseffen dat je wel een strak schema kan hebben maar met kleine kinderen loopt het meestal toch anders (denk maar aan dat er standaard eentje moet poepen als je net weg wil gaan enzo haha)
Daarnaast moeten we gewoon accepteren van elkaar dat hij heel georganiseerd is en ik heel chaotisch. En dat hij begrip moet opbrengen voor mijn depressie, niet elke dag gaat goed maar ik doe wat ik kan. En hij heeft totaal geen besef van hoe het is om 5 of 6 dagen de hele dag, week in week uit alleen met de kinderen te zijn.
Hij gaf aan dat ie z'n mening bij gaat stellen en dat hij dingen los gaat laten (zich niet ergeren aan een ontplofte keuken, want die wordt echt wel opgeruimd alleen niet wanneer hij dat verwacht had)
Ik denk dat dit een geval is van totaal geen idee hebben wat het is om met een baby, dreumes en een schoolkind je dag door te brengen. Ik heb er een tijdje 3 thuis gehad en 2 op school. Ook mijn man had wel eens zoiets van:wat is het een rommel. Maar als hij een dagje thuis was, was hij daar weer van genezen en zag hij hoe zon dag nu eigenlijk loopt. Goed schema kan zeker helpen, maar een baby en een dreumes gooien dat makkelijk in de war. Plus al mijn energie kan ik maar 1 keer gebruiken zeg ik altijd maar 😉
Mijn man vindt dat ik juist te veel doe in het huishouden . Maar ik vind het wel belangrijk een schoon opgeruimde huis . Het is wel leefbaar maar savonds ruim ik wel echt alles op wat er nog ligt . Speelgoed heb ik in bakjes . Als ze bv met , blokjes spelen moeten ze wel zelf opruimen voordat ze iets anders pakken. Zo voorkom je dat hele huis onder speelgoed ligt . Eigenlijk als ik iets gebruik ruim ik het gelijk weer op . En zo hou je wel alles wel gewoon bij . Heb ook drie kleintjes . Maar is toch echt wel te doen hier . M’n tijd goed indelen
Misschien een idee om er met je man over te praten wat hij precies van je verwacht? Mijn man doet bijvoorbeeld heel zwaar werk buiten in de ijskoude wind, regen of sneeuw en in de zomer juist bloedheet, ik weet dat hij het waardeert wanneer hij dan thuiskomt en er iets lekkers te eten op tafel komt en iedereen goed gehumeurd is, de bende maakt hem verder niks uit Dus als ik maar één ding geregeld krijg op een dag dan is het dat, en lukt het niet dan vind hij dat ook heus niet erg en gaat hij zelf zonder probleem in de keuken staan.
Maar ik krijg uberhaupt nooit commentaar betreft het huishouden, als ik een hele dag in mijn boek verdwaald ben geweest zegt hij alleen maar dat hij het fijn vind dat ik mijn rust gepakt heb en zo gun ik hem ook zijn rust en vraag het hem gewoon als ik iets van hem verwacht, dat doet hij omgekeerd ook als hij wilt dat ik iets regel voor hem, communicatie is hierin de sleutel denk ik en niet verwijten.
En speelgoed hebben wij niet zoveel problemen meer mee, vroeger hadden ze onwijs veel en nu bijna niks meer, een bak lego, boeken en potloden, een puzzle en thats it, nu er minder speelgoed is vermaken ze zich nog meer en hoef ik niet eindeloos op te ruimen, een minimalistische lifestyle dus, daar hebben wij ontzettend veel baat bij en scheelt zoveel werk!
Maar... dit is een huis met oudere kinderen, jij hebt 3 kleintjes waaronder één newborn en dat is ontzettend zwaar, misschien dat hij niet realiseert wat voor een hoeveelheid werk dat is en wat slaapgebrek met een mens doet? Met kleine kinderen kan je plannen wat je wilt maar het loopt altijd anders, daar mag hij ook wel bij stil staan, heeft hij zelf al eens een hele dag en nacht aleen opgepast? en dan nog, één dag is een makkie, herhaal dit dag in dag uit en bovendien is de herstelling na een bevalling echt lang lichamelijk! Dus toch wel een "beetje" onredelijk van hem hoor
Ohh herkenbaar hoor, hier krijg ik doordeweeks ook weinig gedaan, puur omdat ik niet 2 kinderen tegelijk in de gaten kan houden.
De oudste kan wel even tv kijken ondertussen maar zodra ik naar boven ga wilt hij mee, en gaat allemaal rotzooi uithalen, dus ik krijg niks gedaan omdat ik constant politieagent moet zijn.
Gelukkig was m'n vader er deze woensdag, donderdag en vrijdag, en heeft hij veel huishoudklusjes gedaan, waar ik zo enorm dankbaar voor ben.
Dit klinkt niet goed. Zo'n druk huishouden, een depressie. Dat is onrealistisch (ook zonder depressie!!) om dit van je te vragen. Ik heb regelmatig mijn man opgebeld of hij aub eerder naar huis kon komen van z'n werk, omdat het echt niet meer ging met mij. Ik trok 't dan echt niet meer met de kids. Ik zat toen niet goed in m'n vel. Hij kwam dan om te koken.
Ik heb uiteindelijk er door gekregen dat we een schoonmaakhulp zouden nemen, voor 2 uur per week. En niet te geloven wat 2 uur per week voor verschil maakt zeg. Dan hoef je verder 'alleen maar' op te ruimen, te wassen.
Mijn schoonmoeder is ook een hele tijd een uur per week geweest om te strijken. Voor iemand anders vaak een kleine moeite om even mee te helpen en voor jou (mij) een wereld van verschil.
En makkelijk praten misschien, maar is het een optie om afscheid te nemen van je hond?
Of het wel of niet een zooi is, dat maakt niet eens uit. Het gaat er denk ik meer om dat jullie realistische verwachtingen van elkaar hebben, dat jullie behoeftes duidelijk zijn en dat het ook helder is wat er nu wel en niet kan, en wat er evt nodig is om daarbij te helpen (tijdelijk een schoonmaakster inhuren? Andere taakverdeling? Sommige andere dingen nu uitbesteden of niet doen?).
Dat gezegd hebbende - je hebt drie kinderen, waarvan 1 een superjonge baby en een depressie. Ik heb al enorm respect voor je dat je het huishouden/gezin hele dagen in je eentje runt kennelijk, dat iedereen aan t einde van de dag nog in leven is en als er dan nog eten op tafel staat is het een bonus. Ik heb na elk van mijn twee kinderen ook een depressie gekregen en dat is heel erg hard werken. Bij de tweede hebben we daarom maatregelen genomen. Toen mijn jongste 9 weken was, had mijn man net 7 weken ouderschapsverlof opgenomen, werkte hij halve weken en hadden we extra hulp geregeld.
Nou scheelt het ook dat wij sowieso allebei evenveel uren werken en evenveel uren zorgen, en heel expliciet een taakverdeling voor al het huishoudelijk werk (en dan ook al het regelwerk en het administratieve dat erbij komt kijken) hebben verdeeld. We weten dus allebei hoe vermoeiend een dag kantoor kan zijn en hoe vermoeiend een dag met de kinderen en t huishouden kan zijn, en het is niet zo dat het primair mijn taak is en hij een beetje helpt in zijn vrije tijd. Dat scheelt veel ergernis.
Om alle kinderen en de hond (en jezelf) de hele dag gelukkig en tevreden te houden, daar heb je al een dagtaak aan. De beste manier om je man daar inzicht in te geven is om hem een dag (of 2) alleen te laten met de kinderen en de hond.
Mijn kinderen zijn al wat ouder en gaat het allemaal wat makkelijker. Maar nu hebben ze bijvoorbeeld vakantie en dan is het hier ook minder schoon en opgeruimd.
Nee, al ligt het stof een cm hoog, mijn man zal er niet over klagen. En gelukkig maar, ben herstellende van een burn-out en poetsen staat al 2 jaar op een laag pitje ( het is hier een puinhoop maar niet vies). Moest ie eens wagen om commentaar te geven! Probeer eens een to do list te maken voor elke dag. Vergeet je dingen minder snel en kun je je activiteiten in huis plannen. Maar kan me ook voorstellen dat dat lastig is met een baby en dreumes. Wellicht in de avond?
Eh, ja. Die van mij kon dat prima. Tot de huisarts hem belde dat ik direct doorgestuurd werd naar het ziekenhuis vanwege een verwaarloosde longontsteking. Ivm zorg voor de kinderen zei ik, dat komt wel, maarja... Hij moest dus een week lang voor de kids zorgen. Inclusief de sport, therapie, cb bezoeken. Boeken bijhouden van de speelzaal. Nooit weer heeft hij geklaagd! Ik kreeg een Roomba, het meubilair werd aangepast. In de avond gooiden we al het speelgoed in de bak, rondje lopen en bij thuiskomst was het schoon. Hij doet zelfs de was.
Ik denk dat je eens een goed gesprek moet gaan houden over wat die opmerkingen en verwijten van hem met je doen. Vraag of hij wel beseft wat een depressie is en hoeveel energie dat al kost. Dat je wel een beetje meer begrip verwacht van zijn kant. Hij moet beseffen dat jij doet wat je kunt, en dat dit voor nu genoeg is. En als hij het niet genoeg vindt, dan zet hij zelf nog maar een tandje bij. En wellicht dat je hem zelf eens kunt laten ervaren wat het is om een hele dag voor kinderen te zorgen en dat er nog wat gedaan wordt in de huishouding.
Verder, misschien een paar tips voor je zelf. Probeer het in fases te doen. Op zondag ochtend stofzuigt en dweilt mijn man de woonkamer en keuken. Op maandag doe ik de wc en stof ik boven af en stofzuig ik. Op dinsdag doe ik dan badkamer en draai ik een was en hang deze ook op. Op woensdag stof ik af en stofzuig ik beneden en maak ik de keuken schoon. en op donderdag en vrijdag doe ik niets. Behalve nog een keer de wc doen. En verder draai ik op die dagen nog eens een wasje hier en daar.
Kijk bijvoorbeeld ook of je wat speelgoed weg kunt halen, en leer je kinderen dat ze eerst opruimen voordat ze weer wat anders willen gaan doen. En idd, de tip van hieronder. Leg overal schoonmaak doekjes neer. Als je iedere dag even met een doekje over het toilet gaat, en in de badkamer, dan blijft het ook netjes en is het heus niet erg als je een keer een dagje later de boel schoonmaakt.
Gelukkig helpt mijn man mij hier prima. en is er geen ruzie over huishouden.
Zeer herkenbaar. Mijn man is zeer schoon en opgeruimd en ik ben een sloddervos. Ik vind het lastig om alles opgeruimd te houden. We hebben ook teveel spullen. Beneden is het redelijk netjes maar bijvoorbeeld de was en opvouwwerk is echt een ramp. Het is gewoon druk met 3 kids en eerlijk ik heb er de kracht niet voor. Mijn man heeft 100% gelijk en ik baal er erg van maar als de kids allemaal naar school zijn komt er weer meer tijd (en energie) hoop ik
Wij leven in drukke weken heel vaak gewoon vanaf de wasrekjes. Als er geen schone sokken in de kast liggen, weet iedereen dat ze op het wasrek moeten kijken of in de 'schone wasmand' (niet de bak waar de vuile was in gaat maar zo'n draagmand waar de was in belandt na het wasrek). Ik heb vaak wel tijd om die was er in te gooien, ook nog wel om op te hangen, maar het sorteren, vouwen en verdelen over 5 verschillende kasten komt er niet van als het druk is. Op een avond met wat lucht gooi ik dan alle schone was op de bank, zet een serie aan en vouw alles weg voor de tv. En meestal zitten de vuile wasmanden dan alweer propvol. Never ending story. We hebben ons er bij neergelegd dat de was gewoon nooit op orde is. Dat geeft ook rust, dat dat oké is.
Probeer voor jezelf planning te maken. Train jezelf om als je een was hebt gewassen meteen ophangen, en weg vouwen/strijken dan pas een volgende was erin! Want tis heel makkelijk een wasje dr ingooien maar zo stapelt t zich alleen maar op.. geloof me ik praat uit ervaring 🙈. Ik was/ben ook echt een sloddervos, maar juist die chaos zuigt je energie. Zet je kids een uurtje achter tv/tablet en dat uurtje ga je knallen. 1x per dag
Een planning maken lukt me niet eraan te houden Zit momenteel thuis met burnout en het loopt voor geen meter allemaal😣 Alle was is hier schoon maar moet allemaal in de kast nog en veel moet nog gevouwen en ik erger me groen en geel aan mijzelf 😩 en idd het zuigt energie weg.ik zeg elke keer tegem mijzelf morgen een goede start maar elke keer mislukt het. He bah wat baal ik van mijzelf zeg😅
Maak een realistische planning. 1 waar je je echt aan kan houden. want een opgeruimd huis geeft zooooveel energie en rust!! Ik zeg niet spic en span zeker niet.. kan je (schoon)moeder niet een paar uurtjes met de kids naar buiten? Deel je wasgoed op in delen zodat je dr niet in verdrinkt en je moedeloos raak. Pak bv alle kleding van kids neem dat mee naar hun kamer of de gang vouw t daar en ruim t meteen op..
He meis ja bijna. De meeste was ligt weer in de kast. Ik had nog meer willen doen maar mijn man wilde ook aan de slag met de tuin dus is niet zpveel gedaan als ik zou willen :(
Mijn moeder is pas overleden en mijn schoonmoeder heb ik weinig aan helaas. Gelukkig w3l een hele lieve stief vader! Ik heb nu alle was beneden gegooid en ga ff goede moed verzamelen. Zou idd heel veel rust geven als dat is gedaan. Dankjewek!
Ah ja sorry!! Vergeef mij.. dat heb ik idd gelezen. Gecondoleerd 🌹. Verdeel t in delen lieverd! Want als je zo naar beneden loopt word je depressief van alles wat daar ligt haha. Je kan het!!💪 Vandaag je de was fixen. En als t is gedaan probeer je echt te houden aan eerst opvouwen EN weg leggen dan pas volgende was aan! 🌹
Heeft hij zelf nooit een dag alleen met de kinderen? Dan zou hij het wel snappen. Misschien eens iets voor jezelf plannen 😉 Is een schoonmaakster een optie?
Ik zorg er meestal wel voor dat het huis netjes is als hij thuis komt. Hij komt nooit op dezelfde tijd thuis. Soms maakt ie hele lange dagen en ligt er overal wel iets als ik ook het avondeten heb gedaan en 3 kinders in bad gedaan heb en daarna op bed gelegd heb. Dan vind ik het belangrijker om eerst voor hun te zorgen. Opruimen komt daarna wel.
Op goede dagen probeer ik alles gelijk te doen dus inderdaad gelijk bed op dekken als ik eruit ga. Meteen de was doen , speelgoed opruimen tussendoor. Heel de tijd opruimen is zonde vsn mijn energie inderdaad.
Mijn man heeft helaas weinig begrip voor mijn depressie. Met hem praten over iets kan ik niet want hij word standaard boos. Hij kan zich niet echt inleven ofzo dus ik voel me soms eenzaam. Dat kost dan extra energie waardoor de dag doorkomen echt zwaar kan zijn. Ik heb hulp voor mij depressie hoor maar ik moet doorverwezen worden alleen de wachtlijst duurt zo'n 9 maanden 😨 hij denkt dat ik zomaar bij elke ggz instelling binnen kan wandelen en meteen een gesprek heb.
Hij is nooit 5 of 6 dagen week in week uit alleen met de kinderen dus hij heeft geen idee dat het huishouden doen best druk kan zijn en dat niet alles gedaan kan zijn. Omdat hij op bepaalde momenten van de dag de kinderen heeft denkt hij dat het dus makkelijk is en ik lui ben. Maar 3 uurtjes alleen met 3 kinders + hond is niet te vergelijken met een hele week. En daarbij komt dat ik al een hoop voorwerk heb gedaan. Hij gooit een wasje erin en denkt dat ie meteen hetzelfde doet als ik. Dat vind ik jammer. Ik hoef echt geen fanfare door de straat te zien komen elke keer dat ik alles in het huishouden gedaan heb maar een beetje waardering zou ik wel fijn vinden. Maar hij ziet alleen maar de negatieve dingen lijkt wel
Dan zou ik, als je eenmaal aan de beurt bent, de communicatie tussen jou en je man ook eens gaan bespreken. Misschien kan een psycholoog hem ook even wat beter laten inzien wat een depressie is, en dat boos worden natuurlijk ook nergens op slaat en dat dit jou en hem ook absoluut niet helpt en dat je wel begrip van hem mag verwachten.
Nee, niet maken we daar niet echt ruzie over. Nu zorgt degene die thuis is, wel dat er wat gedaan wordt overdag. Misschien heeft je man er minder begrip voor dat jij vanwege je depressie minder energie hebt voor dingen. Ik weet niet of je man onrealistische verwachtingen heeft. Ik vind het ook niet fijn als ik uit mijn werk kom en er liggen nog tig klusjes op mij te wachten, terwijl mijn man de hele dag thuis is geweest.
Hele dag opruimen is zonde van je energie. Maar als je overdag zorgt dat boven alles netjes is, en je kindje speelt beneden, is dat in ieder geval klaar. En als je man om 18.00 thuis komt, misschien idee als je 17.30 gaat opruimen en dan met je dreumes gaat koken, of dreumes voor de tv als jij kookt. Zodat je man opgeruimd thuis komt.
Ik weet niet hoe het huis er bij staat als hij thuis komt, niet streeploos schoon is heel logisch, maar een compleet ontploft huis en een berg klusjes is ook niet fijn thuiskomen natuurlijk.
Wij hebben de ongeschreven regel dat de gene die thuis is (en dat is hij ook 1-2 dagen in de week) doet wat lukt, en wat er dan nog ligt als de ander thuis komt dat verdelen we. Ik moet er wel bij zeggen dat we redelijk wat gedaan krijgen op de dag, we zijn dan niet de hele avond nog bezig met van alles in het huishouden. Als ik bijvoorbeeld een slechte dag had en niks voor elkaar kreeg, dan had hij door: ik moet extra aan de bak. En andersom.
Het is niet zo dat je, omdat er kleine kinderen zijn, niks kunt doen, maar je geeft ook aan een depressie te hebben. Heeft je man een goed beeld bij wat je wel doet en kunt? En wat zou hij willen? Want klagen over een klus of een vergeten boodschap betekent niet meteen dat hij het streeploos schoon verwacht. Probeer er over te praten. Je kunt ook aangeven waarom het je raakt. Je houdt kennelijk teveel ballen omhoog, en dat levert de hele dag door een stressvol stemmetje in je achterhoofd op. Als jij de hele dag al tegen die berg was opziet en het al steeds in je achterhoofd hebt: dat ga ik zo doen. En het ligt er toch nog als hij komt en je denkt, dan doe ik het na kinderbedtijd. En je man komt binnen en zucht: wat een berg was. Ja, dan zit jij meteen tegen het plafond. Terwijl hij misschien helemaal niet bedoelt waarom heb je nou niet eens even een was gedraaid. Belangrijk dus om er op een rustig moment over te praten. Geef beiden aan wat je graag zou willen, wat je van de ander nodig hebt, wat je zelf kunt doen. En laat hem ook eens een dag draaien thuis, met een lijstje huidhoudelijke klusjes er bij. Dat ervaren doet echt veel.
Een paar tips misschien die mij hielpen toen ik vol in de tropenjaren zat (peuter dreumes, baby, puppy). - Maak je bed op als je opstaat. 1 minuut werk, maar zo fijn als je aan het einde van de dag niet in een muffige berg dekens hoeft te ploffen. - Zet elke ochtend (of om de dag) meteen een was aan. Dan heb je dat maar alvast gehad. - Ruim samen met de kinderen het speelgoed op voor de lunch en voor het avondeten. Zet er een liedje bij aan, doe er een dansje bij, maak het een beetje energiek. Tussendoor is het lekker ontploft, als je aan tafel gaat is het netjes. Voor bedtijd is het dan ook meteen netjes. - Neem de kinderen mee door het huis als je huishoudelijk werk doet. Zet ze met fruit aan de keukentafel terwijl je de vaatwasser uitruimt, laat ze op de grond spelen als jij op de bank de was opvouwt, geef ze een stoffer en blik of een stofdoek als je stofzuigt, etc. Ik zette ze ook wel eens in een droge badkuip als ik de wastafel boende ofzo
- Leg een pak vochtige schoonmaakdoekjes op de wc en badkamer. Kun je in de avond even een doekje over de wc en door de wastafel halen. Is het tussentijds toch een beetje netjes. Niet milieubewust, wel handig.
- Boodschappen misschien laten bezorgen? Dan kun je op een rustig moment de bestelling doen en heb je minder kans dat je iets vergeet. Of beter nog: hij plaatst de bestelling 😉
- En nodig af en toe iemand uit. Ik krijg in het half uur voor er visite komt altijd meer gedaan aan opruim en schoonmaakwerk dan normaal in een week zeg maar 🙈
Mijn man baalde daar ook wel eens van, maar sinds ik af en toe ook een dag weg ga beseft hij wel hoe druk het is met kleine kinderen. Hij doet ook best wat in het huis, en brengt altijd onze oudste van 3 naar bed voor wat quality time! Je man heeft onrealistische verwachtingen!
Mijn man vond het vroeger ook erg, maar wij hadden beide een andere perceptie van een opgeruimd huis. Bij mij moet alles aan de kant, maar bij mn man vind hij bv stof en vlekken heel erg. Hij zegt als het is opgeruimd, dan mag er gewoon speelgoed liggen.
Soms vraag ik wel aan hem wat hij het belangrijkste vind, maar meestal laat ik hem gewoon lullen haha
Het komt vaak door je eigen onzekerheid dat het je zo raakt, dat deed het vroeger bij mij ook. Dan ging ik meteen in de aanval want hij zei dan bv "als ik bij mn vriend hun moeder op bezoek ga is het ook opgeruimt en die heeft ... Kinderen" maarja logisch want dan rekenen ze op je.
Ja herkenbaar hoor. Manlief verwacht hier ook brandschoon huis na werk. Sommige dagen is alles aan de kant maar op slechte dagen even niet. En hier maar een kind (14 maanden) en een hond.
Hier hielp het wel dat hij na tijdje zelf eens ervaarde hoe druk kan zijn. Toen ik weekend weg was. En ik app nu soms: het huis is niet aan de kant. Het was zo’n dag. Dan is hij voorbereid 😜😉
Mijn man maakte zich niet druk om speelgoed over de vloer. Nu mogen mijn kinderen van mij ook niet alles over grond gooien, en moeten opruimen als ze klaar zijn met spelen, voordat ze weer wat anders pakken. Ben hun huishoudster niet. Vanaf 3 jaar begrepen ze de regels en luisterde ze er ook naar. Ik was een thuisblijfmoeder voor 4 jaar toen onze kids kleiner waren. En altijd super netjes was het niet. Zolang het maar schoon is. Een spreeploos huis is inderdaad onrealitisch met 3 kids in huis. Ook al zijn mijn kids nu ouder en draagt de oudste ook een meer een steentje bij. Het blijft een huis een waarin geleefd moet kunnen worden. Ik heb wel duidelijke regels zodat het wat netter blijft. Wasgoed in de wasmand, eten aan de grote tafel, speelgoed opruimen als je er klaar mee bent, tandpasta schoon wegspoelen als je gepoets hebt. Scheelt een heel stuk opruimen dan is schoonmaken ook sneller gebeurd. Maar begrip hebben dat je 1000 poot bent dat is niet teveel gevraagd.
Mijn man is ook doordeweeks 1 dag met de meiden, dus we weten van elkaar wel goed hoe zo'n dag dan loopt. Je krijgt gewoon weinig voor elkaar. Onze jongste dochter slaapt amper overdag, dus ook geen tijd met dutjes enzo.
Ruzie hebben we niet, maar ik baal er wel enorm van dat altijd alles nog in het weekend moet en we lopen daarom altijd achter de feiten aan
Nee, mijn man werkt ook fulltime maar heeft vaste taken als koken 3x per week, containers, gazon maaien, op bed brengen, klusjes en boodschappen. Dus hij doet heel veel. Wel onderneem ik meer met onze peuter dan hij, maar dat gaat prima. Ik ga er ook iedere nacht nog uit als de peuter wakker wordt. Opruimen doe ik 2x per dag, voor middagslaapje samen met de peuter en voor het slapen gaan s avonds met z’n 3-en (1 ruimt dan de vaatwasser in zodat we tegelijk klaar zijn). We hebben wel iedere week hulp in huis hoor. Is je man wel eens alleen met de kinderen? Daardoor zal hij ervaren hoeveel energie dit kost.
Mijn man doet best veel in het huishouden terwijl hij ook 5 dagen werkt. Ben ik hem heel dankbaar voor. Ik heb hem juist gevraagd om wat meer aandacht en zorg aan de baby te geven als hij thuis komt en snachts. Gelukkig pikte hij dat goed op en was hij het er wel mee eens. Wij hebben gelukkig beiden geen behoefte aan een streeploos schoon huis dus is het hier altijd wel een beetje rommelig. Ik ruim het pas op als ik me er zelf aan ga ergeren haha.
Nee. Ik maak wel eens ruzie omdat mijn vriend veel te weinig doet in het huishouden 🤣. Nu gaat het wel iets beter, nadat we (nogmaals) een goed gesprek hebben gehad er over. Maar het blijft toch wel.... een ding, ofzo 🤭
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (41) Verversen