Ik leunde voorover en was aan het heupwiegen tijdens een wee. Ademen was via neus in en mond uit. Ik focuste vooral op m’n baby, zag de weg zeg maar voor me die ze naar beneden aan het maken was. We deden het samen.
Ik focuste op het ontspannen van mijn handen en gezicht bij elke wee. Dat werkte heel goed bij mijn 2e. Bij de 3e zo weeenstorm gehad dat dat niet lukte. Ik had wel een handwindmolentje met waterspuit erin, die gebruikte ik bij elke wee in mjjn gezicht. Dat werkte wel verlichtend
Ik kon heerlijk ontspannen onder de douche. Mijn lijf tenminste, en daardoor ikzelf ook. De pijn was een stuk beter te doen dan bij de bevallingen zonder douche. Bad lijkt me ook heerlijk!
Zoveel mogelijk in beweging blijven, probeer tijdens het ontsluiting je strot (keel) te ontspannen, dat helpt gelijk ook de bekkenbodem te ontspannen, geluid maken is juist dus goed! Zelfde geld voor je handen.
Bad, warmte... een goede setting, rust en weinig afleiding is fijn, om uiteindelijk ook in je bubbel te komen
'Elke wee brengt mij dichter bij mijn baby' Zeg ja, tegen de wee
Mijn tweede viel in alles mee, omdat alles sneller ging. Elke keer een opluchting als ik verder was dan verwacht. Ik was echt gefocust op mezelf en de weeën, ik hoorde zo ongeveer alles om mij heen maar alleen geantwoord op het hoognodige. Bad werkte bij mij totaal niet, ik heb steeds been weeën, die kon ik alleen staand opvangen, dus het is ook heel persoonlijk.
Laat het vooral gewoon over je heen komen, je bent inmiddels al een beetje gevorderd 😉
Ik kreeg te horen bij de zwangerfit dat je je ogen open moet houden tijdens het persen en op een punt moet focussen. Ik deed dit ook al tijdens de weeën en hield me heel erg bezig met de ademhaling. Diepe puf in en lange puf uit, en bij meer pijn diepe puf in en een paar korte pufjes uit. En alleen maar denken aan die ademhaling. Dat heeft mij enorm geholpen denk ik om alles zo ontspannen mogelijk te kunnen doen.
Dat op een punt richten werkt echt. Steeds als ik een perswee voelde aankomen riep ik de stagiaire die kwam er dan aangesneld 🤭 die had een heel rustige en kalme uitstraling en dat gaf zo veel rust. Ook omdat zij niet zat te overleggen enz en van alles pakte. Zij was ook diegene die zag dat dat ik al ging bevallen terwijl de meer ervaren specialisten dit nog ontkenden. Ik heb haar heel erg bedankt haha achteraf
Bij mij hielp eigenlijk niks. Wat me bij de tweede bevalling hielp was dat ik me daar niet meer schuldig of falend over voelde - ik kon me daardoor juist beter door het proces heen beuken. Het enige wat fysiek enigszins hielp was tegendruk van mijn partner op mijn onderrug, ter hoogte van mijn SI gewrichten. En strijken over mijn rug, dat maakt ook een bepaald hormoon aan dat helpt. In mijn zwangerschap heb ik een miljoen keer naar de regenboogontspanning van hypnobirthing geluisterd, vond ik fijn in de zwangerschap maar tijdens de bevalling had ik er he le maal niks aan. Maar jij misschien wel, hij staat vast op youtube!
Ik zat in bad en dat hielp voor mij wel. Ik kon makkelijk van positie wisselen. Bij een volgende bevalling zou ik wel rustgevende muziek willen luisteren.
Ik had vooraf een fijne bevallingsmeditatie gevonden op YouTube en die op repeat gezet met oortjes in. Eigen cocon, me daarop focussen en maar gewoon laten leiden door het moment. Soort van overgave.
Ik vind ademhaling echt belangrijk. Ik telde mee dus 4 tellen in en 6 uit. Daardoor kom je in een soort flow. Maar weeen doen pijn, dus echt helemaal lekker ontspannen.. tja dat lijkt me wel lastig. Verzet je er niet tegen. Succes!
Ik kreeg direct na de inleiding een ontiegelijk weeenstorm van 14 uur lang ,enigste wat mij beetje ontspande was dat ze er toch uit moest hihi ik probeerde helemaal in mezelf te keren en voor rest na niemand te luisteren hihi dat hielp wel een beetje .
Ik ga er vanuit dat het binnen 24uur voorbij is en hou me daar aan vast tijdens weeën. Goed door de pijn heen ademen (neus in, blazend door je mond uit) helpt mij heel goed. Echt "puffen" werkt bij mij averechts. Daar krijg ik een "hoge" ademhaling van. Zorg dat je je ademhaling laag kunt houden. Handen op mijn onderbuik in een V helpt ook goed. Dan kan je naar je handen toe ademen.
Ik heb een ruggenprik laten zetten, na een paar weeën. Ik vond dat zo erg pijnlijk, die weeën. Maar bij 8 cm ontsluiting kreeg ik mijn gevoel terug, veel heftiger natuurlijk. Dat is zo'n moment dat ik extra goed besefte: als mens ben je overgeleverd aan..
Ik besloot de pijn te 'accepteren' en te denken: voor ik het weet is het voorbij. Want eerlijk: het leven gaat snel. En ik dacht aan de baby. De mooiste dingen in het leven zijn omringt met moeilijkheden. Ik dacht: hier moet ik doorheen, om dat mooie te krijgen, namelijk: de baby.
Iedereen moet zelf weten of ze een ruggenprik wilt of niet, maar ik zou wel in het bevallingsplan laten zetten: als ik erom vraag, moet het gebeuren. Zo heb je de touwtjes in handen. Ook dat geeft rust, dat je zelf richting kan kiezen als het teveel wordt.
En: denk aan dat moment dat hij of zij eruit floept. Dan is je pijn meteen weg of veel minder. Focus je daarop.
Niet echt tips-tips maar voor mij wel punten waar ik een volgende keer wel op zal acteren.
Ik zat vanaf 5-6 cm tot aan de geboorte in bad! Dat hielp voor mij sowieso al, heerlijk die warmte. Ik zou een volgende keer wel vragen of ze me met rust kunnen laten 🙈 ik heb 3 x gehad dat een verpleegkundige kwam aangeven dat ze bijna einde dienst had, dat ze wegging en de nieuwe verpleegkundige die kwam aangeven dat zij er was. Maar telkens als ze tegen me begonnen te praten was ik helemaal uit mn concentratie en kwamen de weeën voor mn gevoel wel 5 x zo hard 😩
Vooral niet denken "oh dit moet ik doen" maar oprecht luisteren naar de lichaam. Bij mij moest het bijvoorbeeld stil zijn. Niet alleen door niet tegen mij te praten maar ik wilde niks horen. Hierdoor kon ik voelen hoe de pijn door mijn lichaam ging en wist ik hoe ver ik in de wee zat. Ik zorgde voor iets zachts om in te knijpen maar voor de rest zat ik in mijn bubbel en ben daar na de bevalling pas uit gekomen. 6x bevallen en 4x ging het vanzelf op deze manier. De andere 2 ingeleid en die gingen toch lastiger (qua ontspannen) omdat je continue gestoord word.
Ik zit altijd in een kleermakerszit. Adem in door neus en f-f-fffffffff uitademen door mond , adem in door neus en f-f-ffffff en ik wiebel met m’n tenen als uiting van pijn, verder hoor je mij niet. Ik heb ook m’n ogen dicht. Nooit een cursus gehad en al die mindfulness onzin doe ik ook niet aan. Heb 6 kids. Maar de eerste is gewoon het meest overweldigend want je weet niet “ hoe erg” het gaat worden. M’n eerste was ook meteen de enige sterrenkijker met weeenstorm en knip dus die was ook wel wat intenser. Hij is er toch “ gewoon “ uitgekomen
Ik kon de weeën beter opvangen lopend en later op handen en knieën. Kijk ook even naar tips hoe je partner druk op je rug kan zetten. Bij mij was bij forse druk de pijn van de wee ongeveer de helft minder. Daarnaast ademhalingstechnieken oefen. Vier tellen via de neus naar binnen, vijf of zes tellen via de mond naar buiten. Oefen deze ademhaling nog van te voren. Bij de eerste ging ik puffen (zoals je in films ziet) maar daarvan ga je hyperventileren. Een puf ademhaling kun je alleen goed inzetten bij de laatste ontsluiting weeën of als je een perswee weg moet zuchten.
Succes! Bij een 2de gaat het vaak sneller en bij mij deed het ook minder pijn.
Bij mij uiteindelijk vooral het bad! De weeën waren er echt niet minder pijnlijk door, maar ik kreeg iéts meer adempauze tussendoor en kon door het warme water echt serieus wegdutten tussen de weeën door. Ben net niet verdronken geloof ik Werkte heel goed voor de endorfines. Verder heb ik me tijdens elke wee vooral heel erg vastgehouden aan dat deze wee weer voorbij gaat en ik daarna heel eventjes pauze zou hebben. Verder goede focus op een rustige ademhaling inderdaad. En ik vond de TENS ook fijn (had rugweeën). Vind daarnaast een houding die voor jou werkt. Ik kon alleen maar op handen en knieën of diep gehurkt zitten. Staan, zitten of liggen was vreselijk.
Mij hielp de gedachte dat bij elke wee de baby dichterbij kwam. Maar ik had een weeenstorm en baby werd in 2 uur geboren, kon niet rustig de weeen opvangen want het ging en ging maar door. Dus het was overleven ipv ontspannen. Alle voorbereidingen (bad, pijnstilling, playlist werden aan de kant geschoven want geen tijd)
En als je er helemaal doorheen zit en je denkt ik kan het niet meer, gewoon dat eruit roepen /schreeuwen, de steun die ik van man en personeel kreeg was toen net wat ik nodig had
Bij de 4de merkte ik dat het doodstil en donker moest zijn tijdens de weeën. Diep ademhalen werkte ook en ik had kaarsjes etc. Wilde er trouwens ook niemand bij, alleen mijn man, bij een vk (hoe aardig ik haar ook vind) beb ik toch niet helemaal ontspannen.
Filmpjes van verlosmoeder en pleunie teunis hebben me ontzettend geholpen, ook het boek "de vrije geboorte"
Dat heb je dan knap gedaan hihi ik kon er niet mee staan alleen kruipen hihi. Ik had ook zelfde en buikweeen erbij maar dat was niks vergeleken met rug en benen
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (31) Verversen