Onze kleine dame is altijd al een lastige eter geweest, nu is mevrouw 3 jaar en een paar maanden en vertikt het om met de " pot" mee te eten. Ze heeft veel moeite met bv rijst kauwen en aardappels vind ze niet lekker als ze niet gepureerde zijn. Vaak maak ik dus nog een stamppotje van de eten wat wij eten en dan eet ze het wel. Vandaag kreeg ik een opmerking van een oudere dame dat ik echt heel slecht bezig ben en dat ik haar gewoon moet laten eten.
Dingen die ze lekker vind kan ze overigens heel goed kauwen... en niet allen ongezond maar bv ook fruit
Hebben jullie tips zodat ik haar op een leuke manier meer verschillende dingen kan laten eten
Wat je wellicht nog zou kunnen overwegen is om een tussenweg te kiezen. Als je 1, 2, 3 en zo verder opbouwend gewoon hapje neemt maak ik stamppotje. Dan leert ze een andere structuren ook eten maar wordt het geen hele grote strijd (hopelijk) ze eet wel gezond iig, dat lijkt me het belangrijkste.
Gezond eet ze zeker, groente vind ze erg lekker en van fruit vind ze alleen banaan niet lekker. Ik ga dat later inderdaad eens proberen voor nu laat ik het nog even zo.. Ze eet heel goed op deze manier. Ik ben in ieder geval blij met alle reacties die ik heb gekregen
Vaak is het niet zo dat kinderen het echt niet lusten, maar vinden ze iets anders gewoon heel lekker. Ik vind zelf bijvoorbeeld een broodje hagelslag ook lekkerder dan een broodje kipfilet. Maar toch eet ik regelmatig een broodje kipfilet omdat dat een gezondere keuze is. Een kind zou in deze situatie zeggen bluuh lust ik niet. en het dan wijgeren te eten, als mama dan vervolgens toch wel een broodje hagelslag maakt.
Ik ben van mening dat kinderen dingen moeten leren eten. En dat ze ook als ze iets minder lekker vinden het toch op moeten eten. Jou zoontje vind kennelijk de smaken niet echt vies. Want als je er een stampotje van maakt eet hij het wel. Persoonlijk zou ik hem gewoon met de pot mee laten eten. En dan bijvoorbeeld een lekker toetje geven als hij netjes zijn bordje leeg heeft gegeten. Maar dit moet ieder voor zich kiezen. Als jij er een stampotje van maakt is dat ook prima.
Dat werkt dus niet bij mijn dochter aangezien ze alles lekker vind in stamppot vorm. Het enige wat ze echt niet lekker vind is zoetigheid en banaan. Ik heb dus een kind die je echt niet blij maakt met een toetje. Maar ik heb nu al veel ervaringen gelezen en blijkbaar hebben veel meer kinderen dit en ben ik weer gerust gesteld..
Ja dat denk ik nu ook hahahaha... in stamppot vorm eet ze echt alles. Dus dan maar op deze manier. Ik was alleen een beetje aan het twijfelen door de opmerking die ik kreeg. Gelukkig zijn er meer moeders met hetzelfde verhaal
Zulke opmerkingen kunnen je als moeder heel ongerust maken. Probeer je daar niet aan te storen. Want ik vind het dan net zo een vergelijking als een moeder in het openbaar haar kind voedt. Doe dat zelf ook niet maar ik heb altijd wel bedekking bij. Het gaat toch om dat er 'gegeten' word.... De manier waarop moet juist niks uitmaken... Uiteindelijk hebben ze hetzelfde op als wat er op jouw bord ook lag
Geen tips mijn oudste is 4 jaar en middag eten is nog altijd drama. Aardappelen lust hij niet zegt hij gepureerd ook niet rijst lust hij niet en pasta en spaghetti ook bijna niet. Alleen fruit gaat goed. Vlees lust hij ook niet behalve chicken fingers of nuggets en gehaktballen. Mijn jongste daarentegen is 18maanden en eet alles met de pot mee. Hem kan je alles te eten geven lust alles.
Geen tips .. ze is 3 dat zegt mij genoeg 🤣 .. ik volgde wat dl prettig vond zonder teveel druk erop te leggen .. nu is ze 5.5 en eet ze steeds meer .. wat wel zou kunnen is dat het eten gek voelt in haar mond en dat ze vanaf kleinst af aan gewent is aan geprakt voedsel ..
Je bent goed bezig hoor, ze krijgt op deze manier ook genoeg binnen. Waar ik nog aan moest denken is groentefriet, dat is leuk om te zien en wie weet lukt dat wel zonder het te prakken.
Echt lastig.. ze vind het dus wel lekker maar de structuur moeilijk wat ik uit je verhaal begrijp.
Mijn zoon vind de structuur van pompoen en gekookte wortel niet te eten, zo erg dat hij gaat kokhalzen als hij toch een hap moet nemen. Maar ik vind dat hij minstens een hap moet nemen. Maargoed voor de rest eet hij, als hij niet eet krijgt hij honger. Heel lastig! Mijn dochter eet ook alleen gepureerde dingen ze is nu 14 maanden.. maar ik geef haar wel dingen in de hand zodat ze het kan proberen. Ze ging in t begin altijd kokhalzen maargoed daar moet je doorheen..
Ja, je omschrijft het precies goed! Ze lust echt heel veel en fruit, vlees, brood gaat allemaal prima in stukjes de rest vind ze helemaal niks. Ze probeert het wel maar begint te kokhalzen. Als ik het prak met een vork is de structuur weg en vind ze het goed. Echt heel lastig. Je dochter is nog jong met 14 maanden maar mijn dochter is al ruim 3 geweest dus begon me een beetje zorgen te maken maar ik lees meerdere verhalen die me heel erg gerust stellen
Jeetje, je bent helemaal niet slecht bezig hoor. Jij kent je dochter toch het best? Als het jullie allemaal goed bevalt zo, zou ik lekker zo door gaan. Bovendien is tijd waarschijnlijk de makkelijkste oplossingen, want uiteindelijk groeien ze (bijna) allemaal over hun eetperikelen heen.
Wat een opmerking, nou ja zeg. Ene oor in en snel andere oor uit hoor. Als je kindje zo wel goed eet, dan is dat toch prima. Op den duur gaat ze echt wel geprakt of zelfs stukjes eten (alhoewel.... mijn man prakt zijn eten ook nog gewoon, haha).
Ik wilde net zeggen, de ''stief''vader van mijn verloofde prakt ook nog zowat alles door elkaar :| En mijn verloofde zelf moet alles in een bepaalde volgorde eten, kan ook niet tegelijk op zijn bord liggen..
Hahahaha... mij man toevallig ook dus ik heb ook nog gedacht dat ze dat graag wil omdat ze ziet dat wij dat ook doen. Ze eet op deze manier echt heel goed inderdaad dus ik ga stoppen met mezelf druk te maken hahahah
Wat je ook doet, maak er geen strijd van! Mijn zoon heeft uiteindelijk 3 maanden in een kliniek gezeten voor kinderen met eetstoornis. De specialist geeft als 1e regel mee: geen strijd. Laat ze vooral spelen met eten. Voelen, ruiken, in de mond houden en weer mogen uitspugen. Daarna eens kauwen en weer uitspugen. Laatste stap is dan kauwen en slikken. Kleine stapjes, positief houden. Succes belonen. 1 product tegelijk.
En nee, sommige kinderen gaan echt niet eten, ook niet als ze honger krijgen. Maar dat zijn wel extreme gevallen.
Ik heb het inderdaad een paar keer geprobeerd om haar honger te laten krijgen en niks te geven.. maar mevrouw had er mooi schijt aan. Ze ging net zo lekker spelen en slapen en vond het wel prima.. ik maak er ook echt geen strijd van.. dat is voor niemand leuk.. maar begin me een beetje zorgen te maken maar als ik al de verhalen lees ben ik weer gerust
Voor een moeder van voor de jaren 90 ben je ook wel slecht bezig maar er bestaat ook nog zoiets als voortschreidend inzicht: voor een moeder in de 21e-eeuw doe je het prima.
Groeit ze goed? Ziet ze er goed uit? Maak het dan gezellig aan tafel en zorg er vooral voor dat je zo vaak mogelijk samen aan een gedekte tafel eet (zien eten, doet eten). En dan gewoon de maaltijd voor haar neus zetten.
Een kind wat echt honger heeft zal echt wel gaan eten. Alleen als ze slecht groeien of er slecht uit gaan zien, dan moet je wel ingrijpen. Ook dit is vaak een fase, hij duurt alleen bij het ene kind wat langer dan bij het andere.
Denk dat je het juist goed doet. Zolang je niet appart voor je kind moet gaan koken is een stampotje maken van wat er op het menu stond alleen maar heel fijn als ze het dan wel eet! Voor de rest niet te veel druk op, want heeft geen zin en uithongeren doen ze niet zo snel. Eten moet leuk blijven. Elke hap is fijn en anders naja volgende keer beter.
Fijn als mensen een oordeel hebben. Doe voor jou wat goed voelt. Je kan het mss wel een beetje opbouwen van gepureerd naar gewoon, in stapjes. Bij een vriendinvan me hielp het om samen eten uit te zoeken in de winkel, samen koken en het eten op tafel te zetten ipv opscheppen op het aanrecht.
Hier ook zo'n slechte eter(2,5 is hij), die weigert gewoon te eten wat wij eten, maar de potjes van haar zusje eet hij zo op. Hij krijgt het eten gewoon voor zijn neus wat wij ook krijgen. Meestal geprakt als een stampotje. Ik zie het probleem daar niet mee om eerlijk te zijn. Hij eet. Daar gaat het om. Waarom zou je opdringen dat hij het anders moet eten, omdat anderen het zeggen? Daarbij is meestal de smaak niet het probleem, maar de structuur van het eten. Dat ze dat niet fijn vinden in de mond.
Dat was bij mij altijd het probleem vroeger en dat kan ik pas benoemen sinds een paar jaar. Als kind en tiener vond ik het gewoon vies. Door het geprakt te krijgen verander je de structuur en maakt het het makkelijker te verdragen. Dus hier at ik ook altijd alles geprakt en ik heb er niks aan over gehouden. Ik was altijd een moeilijke eter en dat word pas de laatste jaren langzaam aan beter(word volgende week 28). Er zijn nog altijd dingen waarmee je gewoon niet moet aankomen als het heel is. Geprakt wil dan nog. Het heeft hier nooit te maken gehad met de smaak(geprakt eet ik het tenslotte wel), maar met de structuur. Dat vind ik gewoon niet fijn in de mond.
Ik zou me niet te druk maken om hoe je kleine het wil eten. Het komt vanzelf. Volg je eigen gevoel en laat die anderen gewoon praten. Al mensen vinden overal wat van. Je dame eet, daar gaat het toch om?
Bij ons kunnen ze eten wat er dan gekookt is. Eten ze niet dan is het ook prima. Ik bied geen alternatief aan, ze mogen als iedereen klaar is gewoon van tafel aan. Ik ga er geen machtstrijd van maken. En dat werkt prima.
Hier mochten ze wanneer ze goed hadden gegeten en snoepje oid als we in de avond een bakkie gingen doen. Dat hielp goed om ze te laten eten. Als ze liever geprakt willen, zou ik dan gewoon doen. Ik eet zelf ook liever geprakt dood ik doe bij aardappels-groenten eigenlijk standaard stamppot maken voordat het op tafel komt.
Gewoon in vaste vorm aanbieden, als je dat wil veranderen. Peuters zijn erg eigenwijs. Nu weet ze dat je het toch prakt.. dus waarom zou ze anders doen. Maar met geprakt eten is ook niks mis.. t is alleen onhandig soms. Ach overal is een oplossing voor 😅
Ik zou proberen het gezellig te maken aan tafel. Lekker kletsen en het gedrag negeren als ze "iets niet lust". Het is vaak een fase. Mijn zoontje at alles en ineens was dat over. Het is bij ons gewoon wat de pot schaft. Eet je niet, ook prima maar er worden geen alternatieven gegeven. Ook eerst proeven voordat hij mag zeggen dat hij het niet lekker vindt! Uiteindelijk is hij weer alles gaan eten behalve champignons, die vindt ie echt niet lekker! En dat mag..
Luister vooral niet naar anderen mensen trouwens, ik krijg ook vaak adviezen die echt niet werken zoals "hij moet gewoon alles eten" (ja leuk gezegd, maar dat doet hij gewoon niet!) "je moet hem geen drinken meer geven, daardoor krijgt hij geen honger" (ik laat hem liever niet uitdrogen) "laat hem net zo lang aan tafel tot hij gegeten heeft" (dan zit hij de hele dag aan tafel te huilen)
Bedankt voor je reactie! Jaaa klopt ik ben blij met alles wat erin gaat. En ik heb er ook 1 die gewoon aan tafel blijft zitten niet huilen Maar vooral klagen 🤦♀️ zal vanzelf wel komen dat ze normaal wol gaan eten
Ik heb zelf ook een moeilijke eter, dus weet hoe het is. Je kunt 2 dingen doen: het steeds minder voor haar prakken en op die manier proberen het haar te laten eten. Of gewoon niet meer prakken en haar de eerste dagen dan maar weinig laten eten. Geef haar zelf de vork.
Mijn zoon kan zo op een dag alleen wat aardappelen eten (dus ook geen brood of pap). De strijd aan gaan heeft geen zin, want dan wordt eten alleen maar een vervelender moment. Ik probeer hem wel te verleiden met dingen die hij lekker vind: kapje van het brood, banaan, appel, aardappel. Hij wilt juist niks geprakt en wil alles zelf eten, dus met een vork of uit zijn hand. Ik mag zelfs niks in stukjes snijden.
Prakken met de vork of pureren met staafmixer? Daar vind ik wel een stuk verschil in zitten. Met de staafmixer... Ja, daar is hij wel wat oud voor aan het worden. Wellicht kun je het langzaam aan met wat grotere stukken pureren? Maar goed, ik snap je helemaal dat je bij hem allang blij bent dat er iets in gaat. Hier namelijk ook een slechte eter hoor. Wat heb ik niet geprobeerd?! Waar hij van groeit? Lucht? Kennelijk kreeg hij toch voldoende, want de groeicurve ging steeds met de -1 lijn mee, terwijl zijn grote broer diezelfde groeilijn heeft gehad en nou juist alles at wat los en vast zat. Van hem was je verbaasd dat hij niet te dik werd. Maar goed. Ik heb nu al een paar jaar de regel: Op je bord een klein schepje aardappelen, klein schepje groente en half stukje vlees. Pas als dat bord leeg is, mag je de rest van het vlees. Meer aardappelen en groente mag altijd. Prakken mag. In kleine stukjes snijden mag. Grote stukken in de mond proppen mag niet. Ik serveer 1 gerecht. Je mag eten of niet, maar je krijgt niet iets anders. Ook geen fruit 's avonds later. Anders gaat mijn jongste helemaal niet meer warm eten en denkt hij dat hij zichzelf even later wel in het fruit vol kan eten. Toetje mag altijd, ook als je niks hebt gegeten, maar gewoon de normale hoeveelheid en niet extra. Elke avond vraag ik of ik het moet prakken of dat het apart moet in stukjes. Meestal is het antwoord dat het alleen in stukjes moet. Het is zoeken naar wat werkt. En als ze later volwassen zijn zullen ze het vast 'goed' doen.
Prakken is inderdaad met een vork dus er zitten wel stukjes in. Ze is gewoon een drama Queen met eten en vond het altijd prima zo op deze manier tot ik die opmerking kreeg en toxh ging twijfelen. Al deze berichtje doen me erg goed! Het zal wel vanzelf gaan voor nu lekker blijven prakken en wat ze wel in stukjes wil bied ik ook aan.
Goedzo. Idd gewoon prakken en ze eet wel, klaar toch. Laat mensen maar kletsen. Mijn ouders prakken alles nog voor m'n dochter als ze daar eet(ze is 9!!!!) En thuis eet ze alles gewoon in stukken. Maar m'n ouders prakken zelf alles ook, dus daar zal t wel door komen ook haha.
Laat die oudere dame maar zeuren en doe waar je jezelf goed bij voelt. als je kind gelukkig wordt van geprakt eten, waarom niet? Mijn zoon wou ook nooit wat eten tijdens het avondeten. Hij is nu bijna 7 en eet vrijwel alles. ,
Ja ik ben iemand die de strijd niet aan gaat. Mijn zoon was ook niet gek op rijst en pasta gerechten en dat heb ik ook zo gelaten. Dus in eerste instantie ging ik er in mee. Hij at overigens wel goed de Hollandse pot dus daar geen problemen mee.
Maar nu hij ouder wordt, nu 6, moet hij wel gewoon eten wat de pot schaft. Hij hoeft niet zoveel te eten als hij iets minder lekker vindt maar hij moet er wel wat van eten. Er is wel iets wat hij echt niet lust en dat hoeft hij dan ook niet te eten. Dat vind ik dan ook niet erg.
En verder vind ik dat een ander zich er niet mee moet bemoeien. Wie is zij om te zeggen dat je iets fout doet? Als het voor jullie zo werkt en ze met de stampot versie wel eet dan heb je toch je doel bereikt? Als ze ouder is kun je er over praten en afspraken maken. Maar voor nu zou ik het alleen belangrijk vinden dát ze eet en niet hoe.
Ach als ze dat stampotje lekker vind gewoon laten. Pasta saus zelf maken met gepureerde groentes en kruiden. Loempias maken. Heb een keer een bladerdeeg hapje gemaakt met gehakt en groente.
mijn dochter krijgt rijst ook amper weg. En dat stampotje van het eten maken... Mijn schoonouders doen niet anders. Eke dag weer. het is maar net wat je erg vind toch?
Ik vind het ook altijd prima maar door die opmerking ging ik een beetje twijfelen. CB en huisarts heb ik niet eens advies gevraagd omdat ze heeeeeel goed groeit en lekkere lange dame hahahaha . Maar als ik al deze opmerkingen lees ben ik weer gerust gesteld
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (53) Verversen