Waar krijgen jullie commentaar op? - ik moet mijn baby laten huilen en niet troosten - dat mijn kinderen te veel kleding hebben en te duur en ze hebben te veel speelgoed - dat ze niet naar opvang gaat ik werk niet eens 😂😂 En ga zo maar door
Ik kreeg commentaar van mensen dat ik moest stoppen met borstvoeding, mijn dochter was 13 maanden oud. Ik had ondergewicht gekregen. Ik wist dat dit echt niet kwam door die 2a3 keer die ik haar nog gaf. Dus waar bemoeide mensen zich mee ?? Heb met Stefan kleintjes (van wie de website borstvoeding. Com was) heel veel contact gehad en omdat hij ook diëtist is een dieet gekregen en ben aangekomen. En zo tot 2.3 jaar gevoed. Deed mij echt pijn dat mensen zich er zo mee probeerde te bemoeien.
Verder maar van één koppel maar die roddelen en oordelen altijd over iedereen met kinderen. Ze zijn zelf kinderloos en houden dat gelukkig voor hun kinderen ook zo 🤣
Nou eigenlijk krijg ik vanuit m’n omgeving vrij weinig commentaar. Bij de oudste nog wel eens, theorieën over hoe we met hem om moesten gaan tijdens zijn huilbaby zijn.
Ach waar gaat het niet over.. - dat mijn kindje in eigen bedje slaapt (slecht voor hechting) - dat ik te makkelijk ben (als ik waarschuw en ze luistert niet, dan laat ik haar maar vallen of zo..) - dat ik te streng ben met zoetigheid.. (kinderen die jong niet of weinig zoetigheid hebben gehad gaan zodra ze vrijheid hebben los) - nergens mag logeren
Een aantal dingen komen ook van m’n man.. die vind me soms te makkelijk en soms te moeilijk.. het is nooit 😌
Dat mijn baby geen sokken draagt. Het eerste wat hij doet als ik ze aantrek is ze weer uitdoen 😅. Ik ben niet gek om dat proces 20x te herhalen. En dat ik te streng ben 😬. Heeft de peuter nu eenmaal nodig. Krijg ik later denk ik alleen maal leukere kids van.
De jongste is inmiddels 6 jaar. Ik ben het inmiddels allemaal alweer vergeten. Gelukkig. Haha. Maar als ik even een paar dingen lees, dan komen er wel weer wat herinneringen boven en denk ik: oja, dat was toen bij ons ook zo. En ja, toen vond ik dat vervelend. Maar ene oor in, andere oor uit. Zo slecht heb ik het volgens mij nog niet gedaan. Ze gaan naar school, halen gemiddeld tot uitstekende cijfers, hebben vrienden, geen telefoon van de juf of meester dat er problemen zijn, ze groeien volgens het lijntje. Oké, ik foeter genoeg op ze.... Want kennelijk is het zeer moeilijk om een jas op de kapstok te hangen bijv.... En zo nog veeeeeeel meer, maar het komt vast goed met ze.
Als we bij mijn man zijn familie zijn en mijn zoontje doet iets ondeugends/verkeerd (bvb met zijn hand op de tv slaan), dan staan ze al snel met 2 in zijn gezicht te roepen. Ik vind het dan niet nodig om nog eens de "strenge mama" uit te hangen en ook in zijn gezicht te roepen. Dat is zo al choquerend genoeg voor mijn kind. In de plaats zeg ik dat ze moeten stoppen en neem ik mijn kind bij mij om het hem rustig uit te leggen. Tijdens het eten gaat hij dan vaak op de stoel zitten waar ik normaal gezien zit. Dan krijg ik altijd als commentaar "zie je wel, je bent nooit streng en zet hem nooit op z'n plaats, daarom stapt hij gewoon over je heen. Hij heeft zelfs geen respect voor je en neemt gewoon je stoel in beslag". Het kind is 2, doe eens niet zo dramatisch 😒 Ik ben een hele strenge mama, ik hou van discipline. Maar omdat ik ervoor kies om de cirkel te doorbreken en mijn kids niet dmv angst op te voeden, hebben mijn kids in hun ogen geen opvoeding gehad
Bij mij gaat het ene oor in en de andere weer snel uit. - ik heb teveel geduld met me kinderen - ik laat ze te vrij vinden sommige en andere weer niet - ik ben slecht omdat ik ze niet graag laat logeren bij mensen (mijn familie dan). - moest ze maar meer laten huilen als baby ipv bij me houden en troosten - heb veeeeeeeeel te lang bv gegeven, tja het is me 3 x niet gelukt en vij de 4de lukte het wel, en ze word volgende maand 4 en os er pas net vanaf. - teveel spullen hebben ze - teveel kleding etc etc etc
Mensen hebben altijd wel iets te zeuren en het is nooit goed , ik heb zo een loedermoeder die vroeger met mij en me zusje foutjes heeft gemaakt en probeert dst nu goed te maken met mij kinderen op een hele vervelende manier die ik niet wil hebben, dus heb het contact verbroken want als iets niet gaat zoals mevrouw het wol dan is ze niet te pruimen,
Dat we haar maar mee moeten nemen naar een verjaardag in de avond, wat we zelden doen omdat we weten dat ze de dag erna gewoon niet te pruimen is. En een keer door een wildvreemde dat ik haar eten moet geven 🤷♀️ toen heb ik maar gevraagd of Het ook water moet dan?! 🤣 Of dat ik streng ben.. of haar juist weer teveel verwen... Weet je het maakt mij echt niks uit. 😁
Eigenlijk niet herkenbaar 🙈 of ik luister niet ofzo haha. En dat terwijl wij met z'n allen één slaapkamer delen en onze jongste donor melk heeft gekregen. Ik krijg eigenlijk nooit rare opmerkingen over dat soort dingen 🤔
Herkenbaar. - Ik moet ze inderdaad laten huilen. - De oudste (net twee) moet hoognodig naar de peuterspeelzaal. We hebben hem voor zijn derde jaar ingeschreven, achterlijk laat natuurlijk 😉 - De soort schoenen die de oudste aan heeft (barefoot dus lekker soepel). Moeten stevige stappers zijn. - Toen de oudste bijna één was over dat ik 'nog steeds' borstvoeding gaf. Om van het gezeur af te zijn net gedaan of we gestopt waren, hij geniet nog elke dag van ons momentje. - Dat ik ze te veel aandacht geef. - Dat we met de jongste (7 weken) samen slapen. - Dat we bij de oudste pas met zes maanden met vast voedsel begonnen en dan ook nog eens stukjes ipv gepureerd. - Dat ik de jongste in de draagdoek draag ipv de kinderwagen. Waarin hij moet spuugen.
En ga zo maar door.. Ene oor in andere oor uit.
Overwegen we ook nog eens om thuisonderwijs te gaan geven. We zijn nog vroeg in ons overweging proces maar de reacties daarop zullen ook wel flink worden als we er voor kiezen.
Als het goed is probeert elke ouder de juiste keuzes voor zijn/haar kind te maken, dus jammer dat daar regelmatig commentaar op komt.
Pff, zo herkenbaar! Ik krijg nu vooral te horen dat me zoontje (4) in zijn eigen bed moet slapen en als hij overloopt ik hem weer terug moet brengen. Uhh gewoon nee🤷♀️ hij slaapt bij mij nou eenmaal goed en zo komen we allemaal aan ons nachtrust.
Ik krijg ook weleens te horen dat ik de eerste teveel verwend heb als baby zijnde. Te beschermend, etc. En nu ik een tweede heb ik veel makkelijker ben met alles. (Ik heb ook maar 1 paar handen nu, dus vrij logisch) Maar daar trek ik me eigenlijk vrij weinig van aan.
Ik heb dit verhaal al heel vaak verteld, maar ik stond een keer in de HEMA, als nieuwbakken, vermoeide moeder met m’n zoon, die toen nog geen drie maanden oud was. Hij was altijd hartstikke rustig in de wagen maar was moe en overprikkeld en huilde heel hard. Verdere info: flesweigeraar. Ik pak hem uit de wagen en troost hem, in de rij voor de kassa. Kom bij de caissière (rond 45 jaar, vrouw); die zegt: “moet je niet doen hoor. Raakt hij verwend. Gewoon laten liggen. En trouwens, heeft hij geen speen?” Ik was te overdonderd en onzeker om gevat te antwoorden - was het maar wáár dat hij een speen wilde - en zei: “nee…” .. “Nou gewoon doen hoor. Borstvoeding zeker, nou, dat mag er gewoon bij hoor! Hartstikke fijn een speentje! Mijn kinderen hadden het ook!”
Het was vast allemaal goed bedoeld maar ik (eerder genoemd dus onzeker, moe en hormonaal) was een hele middag van de leg 😅
Vervelend zeg.. krijg soms nog wel scheve gezichten als ik zeg dat onze dochter van 3,5 nog overdag slaapt. Tja ze heeft het nodig, en geeft zelf wel aan wanneer ze er mee wil stoppen🤷♀️
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (34) Verversen