Mijn schoonvader heeft te horen gekregen dat de artsen niets meer voor hem kunnen doen. Het is waarschijnlijk een kwestie van enkele weken voordat we afscheid van hem moeten nemen, zijn wens is dat de kinderen erbij zijn wanneer hij begraven word, zijn er mensen die hier ervaring mee hebben? Als het niet zijn wens was geweest dat ze er bij zouden zijn dan had ik ze denk ik niet mee genomen.
Kindere ngaan daar heel anders mee om als wij volwassenen... Ik vond het ook erg moeilijk om ze mee te nemen. We hebben alles heel duidelijk uitgelegd : opa ligt nu in een kist, die kist staat op n soort hoge tafel, je kunt 'm wel zien, als je dat wilt. Als je dat niet wilt, is het ook goed. Wij hebben het als positief ervaren, omdat er dan in de gedachten van de kindren geen moment weg was. Opa was ziek, toen is hij overleden, en lag in de kist. De kist ging in de grond, en later ging er grond overheen. Ze weten dan, hoe moeilijk ook, het hele verhaal. Het is definitief afgerond. Ze weten nu: oma is zo verdrietig, want opa ligt echt onder de grond, in de kist. Nadat ze bij hem wezen kijken zijn in de kist, zijn we daarna even met ze weg geweest. Even uitwaaien... Dat was ook goed. Want kinderen schakelen makkelijk om, en we hoeven ze niet de hele dag in het verdriet te storten.
In september is hun oma overleden en weer hebben ze alle fases bij betrokken en weer hebben boekjes gehaald van oma pluis van dik Bruno die gaat over overlijden tot begraven en van kikker en het dode vogeltje
toen mijn oma deze zomer overleed is mijn nichtje van bijna 3 mee geweest. ik had het zelf niet gedaan, maar ieder zijn keus. ik vond dat ze het heel erg goed deed. ze liep natuurlijk wel wat heen en weer tussen voor haar bekende mensen, maar ze is geen moment vervelend geweest. op een moment zat ze zelfs heel lief mijn zusje te troosten!! ik kijk er nu anders tegenaan en vind het eigenlijk wel goed dat kindjes erbij zijn. zo zien ze dat het echt afscheid is en bovendien vind ik het ook niet verkeerd dat kindjes op die leeftijd zien dat grote mensen ook wel eens heel verdrietig kunnen zijn.
Mijn dochter was 3.5 jaar toen opa overleed. Zij was ook mee. Ze wist dat opa ziek was en niet meer beter zou worden. Toen opa was overleden op YouTube filmpje van kikker en het vogeltje laten zien. Ze wilde zelf opa zien. Ze wist dat dit de laatste keer was dat het kon..
Ik zou ze mee nemen en zorgen dat er iemand aanwezig is die niet direct zelf heel betrokken is die met de kinderen naar buiten kan gaan als het niet gaat. Sterkte!
Mijn dochter was half jaar. Bij begrafenis dat was de wens van moeder van vriendin. Ze hoorde er bij dus ook bij begrafenis.
Bij mijn oma idem. Toen was ze 2.3 jr.
Bij de buurman 4.5 wel persoonlijke afscheid maar niet de crematie..
Zeker bij familie die goede band heeft bij leven vibd ik dat een kind ten alle tijden er bij moet kunnen zijn. Het kind moet ook leren om afscheid te nemen helaas is de dood ook 3en onderdeel van het leven.
Bij beide begrafenissen had niemand moeite met kleine kinderen. En al hadden ze het wel bleef t de wens van de overledenen!
Mijn dochter was 2 bij de crematie van mijn opa. Mijn oma wou dat ze erbij was, want het leven geeft en het leven neemt zei ze. Achteraf zei iedereen (vooral mijn naaste familie) dat zij het juist luchtiger maakte omdat ze dus gewoon op mijn schoot stond en naar iedereen zwaaide en hoera riep. Lijkt ongepast maar in haar beleving was het feest want er waren allemaal mensen, het maakte mijn dag in ieder geval dragelijker!
Wij hebben onze dochter meegenomen en dat is heel soepel verlopen. De uitvaart organisatie heeft haar er echt bij betrokken en zo mocht ze kaarsjes aansteken en bij oma kijken etc. Ze mocht bloemen dragen en zand op de kist gooien etc. Ze heeft echt goed afscheid kunnen nemen en ze heeft er op haar manier mee om gegaan.
Bij de kist sluiten mocht ze ook helpen, de persoon die de uitvaart regelde vroeg haar of ze dat wou en heeft haar gezegd met deze knop sluit je oma in jou hart en is het de laatste keer dat jij jou oma hebt gezien.
Al met al vond ik het eerst ook lastig maar als ik haar vraag hoe ze de dag heeft ervaren zegt ze heel leuk en goed.
af en toe was ze even verdrietig maar het meeste van de dag heeft ze het toch als goed ervaren.
Ik zou zeggen neem mee en kijk hoe de dag gaat. Misschien iemand op standby voor het geval dat?
Wat heftig sterkte!! Helaas heb ik hier ervaring mee. Mijn moeder is dit jaar overleden. Mijn zoon toen 4 jaar en mijn jongste bijna 3 jaar zijn er bij geweest en het was heel mooi. Mijn schoonmoeder ving ze op als dat nodig was. Kinderen gaan hier heel mooi mee om en kunnen het ook zo goed verwerken. We zijn er heel open over geweest. Als je schoonvader dit graag wil zou ik ze zeker erbij laten zijn. Zorg dat er iemand is die de kinderen kan opvangen en in de gaten kan houden. Ze hebben ook een mooie roos op het graf gelegd aan het eind.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (16) Verversen