Vraag voor de ouders met iets oudere kinderen. Onze kinderen zijn bijna 14 en 9 jaar oud. Ze zijn gewend om 's avonds ongeveer een halfuur na het eten (we eten vroeg) om 18.30 uur te gamen. De oudste tot 20.00 en de jongste tot 19.30. Nu wil mijn man ineens na al die jaren 's avonds iets met de kinderen te ondernemen, omdat hij ze overdag amper ziet vanwege het werk. Dat snap ik. Maar de kinderen willen heel graag hun game-uurtje behouden. Op een andere tijd willen ze niet, want dit is het moment dat hun vrienden online zijn. Onze oudste gaat naar een school met extra lange schooldagen waardoor hij geen huiswerk heeft, maar ook waardoor hij pas 17.30 thuis is. Dus zijn gamemoment verplaatsen naar de middag kan niet eens. Daarnaast heeft hij straks ook weer voetbaltraining op sommige avonden waardoor hij dan ook niet kan gamen. Mijn man is boos, omdat hij in zijn ogen geen aandacht krijgt van de kinderen en de kinderen zijn boos, omdat pa hun 'dwingt' met hem te 'spelen'. Voor de vakantie even een tussenoplossing bedacht, namelijk een schema wanneer wel en wanneer geen game-avond. Zijn de kinderen overigens niet blij mee, maar ik weet het ook even niet. Is het zo onredelijk van de kinderen om te vragen of ze 's avonds mogen blijven gamen? Of is mijn man onredelijk om aandacht op die momenten te vragen? Iemand een oplossing? Ik zit in een spagaat en weet het even niet. Ik neig ernaar de kinderen hun zin te geven. Ook omdat het voorheen geen probleem was. Ik heb al gezegd dat ik de afwas wel alleen doe, zodat hij dan even tijd heeft voor de kinderen en de kinderen daarna kunnen gamen, maar mijn man vind dat de kinderen maar gewoon niet 's avonds moeten gamen en dit maar moeten doen op een moment dat hij er niet is.
Ik zou voorstellen dat je man tijdens de maaltijd aandacht aan de kinderen besteedt: dan zit je toch bij elkaar. En misschien kun je afspreken om op zaterdagavond een uurtje samen op te trekken. Maar elke avond tijd voor je vader moeten reserveren, lijkt mij nogal dwangmatig. Als je man zo graag wil, zorgt hij maar dat hij wat vaker thuis is... Maar nu eist hij aandacht van zijn kinderen, ipv iets positiefs aan hén te geven... Het is fijn dat hij meer tijd met ze wil doorbrengen, maar daar zal hij dan eerst een beter plan voor moeten bedenken dat wél werkt.
O jee. Ik kan me helemaal voorstellen dat je pre pubers niet zitten te wachten op de verplichte quality time met papa! Nu dat papa opeens inziet dat ze zelfstandiger worden wilt hij ze verplichten om met hem tijd door te brengen? Hij kan toch ook wel bedenken dat dat niet gaat werken?
Laat ze maar eerst verzinnen WAT ze samen willen gaan doen. Dit kan ook per kind iets anders zijn. Dus wat vind het kind leuk en zou ook leuk kunnen zijn voor papa. Daarna komt de vraag of dit op een tijdstip kan dat papa ook kan en daarna komt pas de vraag hoe vaak. Persoonlijk zou ik me niet richten op hoe vaak een hoe lang . Spontaan is toch veel leuker! Anders voelt het als een bezoekuurtje . Als het leuk is zal het ook vaker gebeuren.
Als suggesties: mee gaan gamen, mee sporten/ trainen, nieuwe sport of hobby samen ondernemen, samen een serie volgen, samen iets maken/ timmeren/ bouwen. Alles wat met eten te maken heeft vind mijn tiener ook vaak interessant...
Als laatste is het misschien mogelijk dat je man de kinderen kan betrekken met zijn werk? Hij is toch zelfstandig? Is er een gezamenlijke interesse?
Zo te lezen wilt hij meer tijd met ze doorbrengen. Dat is lastig, zie gaan zich met deze leeftijd juist afzetten van hun ouders. Dat moet hij wel beseffen. Dus als ze tijd met hem willen spenderen kan hij dit omarmen, maar afdwingen kan niet.
Uhhh hoe ziet ie dat voor zich? Een 14-jarige die geen quality time wil gaan dwingen om iets af te staan wat altijd mocht omdat papa dat wil? Superleuk voor een puberbrein, mijn 13-jarige zou met een strontchagarijnig gezicht gaan staan badmintonnen ;-) leuk uitje haha
Ik zou zeggen gametijd als ze met vrienden online zijn en aan de kids voorleggen op welke manier ze ook quality time kunnen inbouwen in de week met papa. Hier komt papa eens per 2 weken (gescheiden) op maandag speciaal voor de kids 100km op en neer gereden zodat ze papa Max een week niet zien in het weekend dat ze hier zijn. Hij blijft hier dan eten. Kids hielden vast aan hun gametijden maar dan was papa er voor Jan joker. Dus hey jongens (13 & bijna 10) dan komt papa niet meer of hebben jullie een idee? Ze kwamen spontaan met een oplossing hoe ze toch gametijd konden hebben maar ook quality time met papa. Op die leeftijd kunnen ze prima aangeven wat ze willen, consessies doen en zelf met voorstellen komen.
Ik snap dat je man zijn kinderen wil zien. Maar hij moet zich realiseren dat de fase dat je als ouder het allerbelangrijkste bent in het leven van je kind, echt voorbij is. Dat kan heel akelig voelen, alsof je ineens niks meer waard bent. Alleen is dat een hele gezonde en noodzakelijke fase in het opgroeien van een kind. Ik vind www.tishiergeenhotel.nl wat dat betreft een feest van herkenning.
Pubers zijn ook egocentrisch, dus als je gezellig iets met ze wil doen: dat moet dan vooral iets zijn wat ook leuk is voor henzelf. En het moeten overslaan van game-afspraken met je vrienden is dat zéker niet... Daarbij komt dat het gamen nu routine is in jullie gezin, je man kan niet zomaar vragen daar mee te stoppen. En ik vind dat ook onredelijk omdat ze gamen met vrienden.
Tijd voor een gesprek met zijn allen. Waar liggen de behoeftes en met welke oplossing kan iedereen leven?
Wij proberen zoveel mogelijk samen re eten (lukt niet altijd met sporten). Fijn om dan samen te kletsen. Ik toon ook interesse in wat zij doen; wat ze kijken op YouTube of Tiktok en welke games ze spelen. Heel leuk om een inkijkje te krijgen in hun wereld. En in het weekend plannen we vaak een gezamenlijke activiteit. In de vrije weekenden is dat een museum, bioscoopje of uit eten. Als de voetbal weer begint, is het meestal thuis een film kijken of samen koken.
Afdwingen om ineens verplicht tijd met papa te besteden en dan ook nog tijdens hun gametijd? Dat werkt niet in het puberbrein. Je man zal daarover in gesprek moeten gaan met de kinderen. Wat is hun behoefte. Hoe ziet hij dat zelf voor zich?
Straks begint het voetbalseizoen weer, kan hij langs de lijn zijn zoon aanmoedigen bij wedstrijden (bij trainingen aanwezig zijn zou ik niet doen). Als je zoon een bepaalde club leuk vindt, kunnen ze ook samen naar een wedstrijd. Ik zou meer de focus leggen op leuke dingen in het weekend dan verplichten doordeweekse activiteiten te ondernemen tijdens hun game-uur.
Misschien eens beginnen met praten, ipv afdwingen. En ipv elke avond, misschien 2 avonden per week. En je kinderen kunnen vast ook heel goed aangeven wat zij leuk vinden om samen te doen. Al is het een keer samen gamen, het gaat om de aandacht. En qualitime, beter laat dan niet;-)
Misschien kan hij wat meer naar voetbal trainingen en wedstrijden? Deelt hij meteen een interesse en is de top cheerleader van zijn zoon. Ik snap wel dat ze even alleen willen gamen en met vrienden willen chatten. Daar wil je geen ouders bij, toch?
Ik denk dat je man het moet accepteren dat jullie kinderen geen peuters meer zijn voor wie papa en mama het belangrijkste zijn. En dat deze game-afspraak voor hen net zo belangrijk is als het ‘in real life’ afspreken met vrienden voor hem op die leeftijd. Aan de andere kant kunnen je kinderen ook best accepteren dat wat leuks doen met hun vader ook belangrijk is, en ik gok dat ze dat beter accepteren als het door hun vader niet als een soort vanzelfsprekende verplichting wordt gesteld, zonder ook maar een beetje het belang van hun game-avond te snappen.
Dus idd: man even laten kalmeren en daarna even met z’n allen de agenda erbij.
Ga met z'n vieren om de tafel zitten. Geef aan wat iedereen graag wil en vraag een oplossing van ze. Dus: 'Jullie gamen graag iedere avond. Wij willen graag leuke dingen doen met jullie, omdat we dat gezellig vinden. Hoe kunnen we er met zijn allen voor zorgen dat we hier een combinatie van kunnen maken? Hoe zorgen we ervoor dat jullie kunnen gamen, maar dat we ook leuke dingen kunnen doen met elkaar?'.
Hoogstwaarschijnlijk komen ze dan zelf al met de oplossing om op dagen x te gamen en dagen y leuke dingen te doen. Maar betrek ze hier wel in, laat ze zelf komen met een oplossing. Als je het voor ze gaat bepalen, gaan ze met de hakken in het zand. Spreek hun autonomie aan.
Ik vind elke avond anderhalf uur gamen vrij veel, dus daar in snijden zou ik op zich geen issue vinden. Maar de kinderen plots hun game tijd ontnemen en verplicht leuk laten doen, daar zou ik ook niet snel voor kiezen.
Zoek samen oplossingen. Is 1 familie avond in de week een goede compromis? Die avond wordt er niet gegamed en dan doen jullie spelletjes, kijken samen een film, samen pizza’s bakken, zoiets. Je man kan ook meedoen met het gamen? Onze jongens vinden het geweldig om te proberen hun vader in te maken met Mario kart of fifa 😄 En zoek ook andere momenten voor die quality time. Kan je man mee met hun sporten bijvoorbeeld, zondagochtend voor het gezin vrij houden, bij het avondeten echt samen zijn zonder telefoons, voor het naar bed gaan nog even kletsen, etc.
In de avond vind ik het niet echt gezond... Maar ik weet dat mijn oudste van 15 na zijn huiswerk ook nog gamed... Onze tweede van 13 mag van ons 's avonds niet gamen. Hij is een slechte slaper en gauw overprikkeld... Hij mag voor het avondeten gamen. Maar niet erna...
Dan zal ik maar niet zeggen hoeveel mijn zoon van 14 per week gamet tussen het vele sporten eten en school + huiswerk door 😂. Hij heeft geen schermtijd maar zolang hij goed functioneert op school en in het gezin gezellig is en luistert mag hij onbeperkt gamen.
Ieder z’n eigen ding toch? Ik geef alleen maar aan dat ik het zelf vrij veel vind. Het is maar mijn mening over mijn huis/gezin. Elke avond achter dat scherm duiken en er geen avondje tussen hebben dat ze dat niet doen, dat is iets dat ik niet fijn zou vinden hier in huis. Hier gamen ze ook wel eens lang hoor, hele middag met vriendjes bijvoorbeeld of soms loopt een dag zo dat ze er 3x even op zitten. Maar dus niet elke dag, elke avond hier.
Hij realiseert zich nu pas dat de kinderen sneller groot zijn dan verwacht en ik denk dat hij nu in deze vakantie pas realiseert dat hij alleen in het weekend ze aandacht gaf Dat wil hij veranderen, maar hij dwingt het af en daar wringt de schoen.
Sorry maar je man is te laat.. dit gaan ze hem echt kwalijk nemen. Dat gamen is voor hun ontzettend belangrijk, niet omdat ze het leuk vinden maar ook omdat hun vrienden het doen en ze erg graag bij willen horen. Hij wil dus iets met ze gaan doen, terwijl hun dat niet willen, nou veel succes want ze gaan niks leuks vinden en een lang gezicht trekken, waarop je man waarschijnlijk weer chagrijnig word.. nee hier is niks een goed idee aan. Of hij gaat met hun gamen of iets in het weekend.. dat is de enige oplossing die ik voor me zie..
Weet niet of je man van gamen houdt maar waarom gaat hij dan niet met ze mee gamen? Heeft je man tijd met de kinderen en de kinderen hun game tijd.
Mijn man heeft bijvoorbeeld een zelfde spelletje als de oudste. Kunnen ze informatie uitwisselen en tegen elkaar spelen. Zo toont hij interesse wat zoon doet en hebben ze tijd samen. Lijkt heel simpel maar het is wel waardevol.
Mijn veertien jarige wil nog net een enkele keer met zijn oudere zus spelen maar wil echt niet elke avond met zijn vader gamen . Dat doet hij met vrienden .
Ik vraag me een paar dingen af. (ik weet niet of het klopt hoor en zal een aanname zijn, maar dit is wat er in mij opkomt) Hoezo kan vader na al die jaren ineens wel tijd hebben met de kinderen en voorheen niet? Wat maakt dat hij nu ineens tijd met ze wil doorbrengen?
Ik vind dat je man aan jullie kinderen moet uitleggen waarom hij tijd met hen wil doorbrengen en wat dit dan precies zal gaan inhouden. Laat hem dat maar eens uitleggen. Jij kunt misschien beter dan je man, uitleggen aan je kinderen waarom je denkt dat tijd door brengen met elkaar belangrijk is. Maar doe dat zonder verwijten.
Verder vind ik ook dat het de taak van de ouders is om tijd vrij te maken voor de kinderen, dus het mag de ouder zeker ook offers kosten. Je kunt niet van de kinderen verwachten dat zij hun goede vrije tijd moeten opofferen om dat pa of ma uitgerekend dan tijd met hen wil, maar het leven verder alleen maar draait om de werktijden van pa of ma en zij zich daar altijd maar naar moeten schikken. Ga eens als ouders met elkaar in gesprek. Want als er een dusdanige tekort aan tijd is, dan zou je eens moeten afvragen of altijd werken wel een goed idee is. Misschien kan hij een dag minder gaan werken. Of ander werk zoeken met betere tijden. Opvoeden doe je maar één keer en je kunt er ook maar één keer bij zijn. Dus niet werk zou centraal moeten staan, maar gezin. Daarmee zeg ik niet dat werken niet goed is of zo. Maar ik zeg alleen dat je moet werken om te kunnen leven, en niet leven om te kunnen werken.
Hij hoeft toch niet elke avond iets met ze te doen,mijn zoon is 13 en zou echt geen zin hebben om iedere avond iets met ons te doen. Spreek af dat hij 1 avond per week iets met de Kids doet, bijvoorbeeld vrijdag avond dan kunnen ze wellicht ook wat langer opblijven. En in het weekend kan hij meer tijd maken. Een kind van 14jaar zit er niet op te wachten iedere avond iets met zijn vader re doe dus ik zou proberen tot n compromis te komen. Succes!
Dat weet hij zelf ook meestal niet. Daardoor hebben de kinderen er nog minder zin in. Dus tot nu toe zijn ze niet verder gekomen dan een paar spelletjes Uno. De oudste is kortgeleden ook gediagnosticeerd met een lichte vorm van autisme, waardoor hij dit vage idee van papa van zogenaamde quality time nog slechter accepteerd. Dus toen hij vroeg op een avond hoe laat hij dan wel mocht gamen en als antwoord eerst kreeg: nu nog niet. Flipte hij bijna. Toen mijn man uiteindelijk op een irritante stem zei: "19.12 uur, dan heb je een precieze tijd!", heb ik ingegrepen. Toen heb ik tegen onze zoon gezegd dat hij om 19.00 uur mocht en met mijn man heb ik geprobeerd te praten. Hij werd vervolgens boos op mij, omdat ik deed alsof ik alles zo goed wist. De volgende avond zijn we als gezin gaan praten over hoe verder en hebben we voor eerst een compromis gemaakt met een planning. Maar deze kan in mijn ogen niet doorgaan in het schooljaar. Vandaar deze vraag ook. Sowieso moeten we weer opnieuw om tafel, maar het lijkt mij fijn dat ik al een voorstel heb.
Weet niet hoe vaak oudste sport maar op die dagen zou ik sowieso geen papa tijd in plannen . Dan wil je gewoon lekker gamen toch.
Ik heb een 14 en 16 jarige en 1 of 2 avonden per week kijken we 1 aflevering van iets samen. Uurtje is dat . Dat houdt iedereen vol ;-) . Is gezellig en ook weer genoeg . Voor de rest heb ik alle tijd ‘s avonds voor mijn eigen series .
Ik heb het idee dat het je man mss niet te doen is om de tijd samen met hen, maar eerder dat hij het gamen niet leuk vind voor hun? Ik zou hem voorstellen van het anders te bekijken. Samen eten, kinderen op bed leggen, een wandelingetje maken na het eten of napraten tijdens het avond eten is ook samen tijd spenderen. En tieners hebben nu eenmaal liever tijd alleen. Ze moeten al zoveel op school.
Ja dat weet ik ook wel. Ik bedoel dan vooral de 9 jarige. Ik heb een dochter van 11 en een zoontje van 8 die het nog heel leuk vinden als ik even mee naar boven ga.
Hier is de oudste 10 en die wilt ook altijd savonds online omdat zijn vrienden er dan zijn. Ze spelen fortnite dus ja... en vaak is me neefje dan ook online dus wille ze samen fortnite Wat logisch is. Alleen luisterd hij zeker wel als ze vader zegt dat het niet kan.. want we gaan wat anders doen dat is hier de normaalste zaak van de wereld eigenlijk. Hij wordt dan ook niet boos of iets. Soms zegt hij zelf dat hij geen zin heeft om te gamen. Los daarvan is het voor een 14 jarige ander verhaal mijn broertje einde ook never van zijn xbox af.. naast voetbal wad het xbox en werken
Ik heb nog geen kinderen in die leeftijd, maar van de 14 jarige snap ik het protest wel. Die is kind af. Wellicht is een middenweg ook om 2 vaste avonden niet te gamen en als gezin iets te ondernemen? En wellicht kan papa ook investeren door zich zelf ook te verdiepen in het gamen en evt deelnemen.
De mijne zouden hun xbox in de vuilbak gooien als ze horen dat ze extra quality-time krijgen met hun vader! Los daarvan vind ik dat je man wel gelijk heeft.. tijd met hem spenderen is kostbaar. Nieuwe regels opstellen in gezamenlijk overleg. Bij ons bijvoorbeeld mogen ze in de vakantie elke dag gamen, als het school is is het enkel in het weekend (onze jongens zijn 12 en bijna 9)
Nee hoor, mijn man is elke dag bezig met de kinderen. Ik bedoelde als ze extra quality-time krijgen verkiezen ze dat boven hun game. (Bv ongepland uitje 's avonds, ijsje gaan eten, naar de kermis,..)
Ik denk dat het probleem vooral is dat het ze nu opgelegd wordt alsof ze peuters zijn. Dat gaat niet meer op deze leeftijd.
Heeft je man dit met ze besproken, gevraagd wat ze leuk zouden vinden om samen met hem te gaan doen? En luistert je man naar de kinderen als ze aangeven waarom ze het belangrijk vinden rond een vaste tijd te gamen? Ik lees ook contact met vrienden. Dat is net zo goed belangrijk, helemaal op die leeftijd.
Tijd met en voor elkaar als gezin is zonder meer belangrijk, maar dan moet er ook wel ruimte zijn om met elkaar om te gaan en niet alleen papa's wil is wet. En zo leest het wel een beetje.
Ik snap jou man wel. Ik vindt dit zeker niet onredelijk. Ik zou gezamenlijk een gesprek plannen met kinderen erbij en dan proberen tot een oplossing te komen. Als je kinderen 1 of 2 keer een avond niet gamen overleven ze ook wel.
En jullie hebben het toch voor het zeggen. De kinderen toch niet!
Ik vindt contact met je gezin heel erg belangrijk! Dus er valt heus wel iets te regelen lijkt mij.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (43) Verversen