Hallo dames,

Zoals de titel al zegt heb ik het moederschap van 2 kids onder de 2 best wat onderschat. Ik had wel verwacht dat het heftig ging worden, maar hoe het daadwerkelijk is, dat weet je pas op het moment zelf!
Onze zoon wordt over 10 dagen, 2 jaar en onze dochter is nu 7,5 week. Onze zoon is een echte peuterpuber en kan echt hele ondeugende en stoute dingen doen. Het naar bed brengen is weer elke avond drama. Mijn man en ik zijn er zeker elke avond 1,5-2 uur mee bezig. Hij krijst de boel bij elkaar en test ons uit. Hij zegt bv dat hij wil knuffelen en als we dat willen doen zegt hij heel hard nee, als we weglopen zegt hij weer knuffelen, dan ga ik nog een keer naar hem en hij wijst me weer af. Als ik dan zeg welterusten en ik hou van jou, gaat hij heel hard schreeuwen en stopt ook niet. Onze dochter was de eerste twee weken een voorbeeld baby, sliep alleen maar en meldde zich alleen voor de fles of een vieze luier. Nu huilt zij ook erg veel en vind haar slaap niet tussen de voedingen. Ook als ik haar bij me draag wordt ze telkens wakker. Ook zij schreeuwt nu elke avond, we krijgen haar niet gekalmeerd. Overdag in bed laten slapen hebben we ook geprobeerd, maar ook dit is alleen maar huilen/ schreeuwen. De nachten gaan op zich wel goed. 9 van de 10 keer slaapt ze door. Ik heb in overleg met CB de voeding gemengd met Nutrilon Forte, omdat ze na de voeding bleef huilen. Maar we zien dat dit niks verbeterd. Ze blijft hetzelfde gedrag vertonen.
Vanavond is weer zo’n avond. Onze dochter huilt/schreeuwt al zo’n 2 uur met af en toe een pauze en onze zoon schreeuwt ook omdat hij niet wilt slapen...heeft iemand tips, want dit is gewoon niet vol te houden 😔😢

Reageer op dit topic

Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A


reacties (47)    Verversen


  • Noudje89

    Klinkt heel zweverig misschien, maar ik hoor heel vaak dat ze last hebben van waterader in huis op plek waar het bedje staat. Misschien het bedje eens verzetten of iemand hiervoor laten komen?

  • mom-1989

    Heftig! Ik vond het al heel zwaar met 1 kindje, laat staan 2. Onze dochter had de eerste paar maanden veel last van reflux, krampen en onrust, waardoor ze heel veel krijste en weinig sliep (sowieso niet overdag). Wij hebben daar vanalles voor gedaan en geprobeerd, zoals andere voeding, inbakeren, osteopaat, fysio, logopedist, ritme etc. Inmiddels gaat het gelukkig super goed (ze is nu 8 maanden).

    Ik zou je verder als tip willen geven: denk ook aan jezelf. Een urenlange krijsende baby, laat staan 2 kindjes, in een periode dat je ook nog weinig slaapt en volop aan het ontzwangeren bent, dat doet wat met je mentaal. En dan kom je snel in een negatieve spiraal omdat je ook niet meer goed kan volhouden om bijvoorbeeld te troosten of geduldig te blijven, waardoor je nog meer energie verbruikt op de lange termijn. Vraag hulp en zorg ervoor dat je af en toe kan opladen al is het maar eventjes. Veel succes!!

  • Mommyx3

    Het is even doorzetten maar het is een fase. Ze worden ouder en dan wordt het allemaal makkelijker.

  • Knuffeltje88

    Hoort er helaas bij.... Wordt beter als de jongste 2,5 jaar is 😥
    Twee jongens zit 14 maanden tussen. Hebben 3,5 jaar niet door geslapen snachts... En savonds is meestal een tijdje drama... Na 2,5 jaar word iets beter... Nog half jaar hier dan zit je jongste op de basisschool 🥳

  • Mama-van-7-wondertjes

    Troost je het word echt beter.wij hebben er 3 binnen 3 jaar gekregen.zou proberen jezelf ook beetje de rust te gunnen zodat je avonden er beter tegen kan.hoort er allemaal wel beetje bij leeftijd van je kindjes.tropenjaren zo noemde de huisarts het.misschien wil je partner bij je zoon even gaan liggen tot hij slaapt zo deden wij wel ging uiteindelijk goed na tijd gaan ze vanzelf wel slapen

  • M-

    Ik zou voor de oudste zeker een slaapcoach inschakelen en wellicht kan zij ook al tips geven voor jullie dochtertje. Zelf geen ervaring mee, maar ik hoor hele goede verhalen dus zou het zelf wel inschakelen als het hier nodig zou zijn.

  • Mamsievan3

    Die jaren heb ik ervaren als tropenjaren. Dat zeggen overigens heel veel moeders. Onze dochter was 21 maanden toen onze zoon werd geboren. Ondanks dat zij makkelijk was, en hij had last van KIsS syndroom dus veel pijn in de nek, was het heftig. Hoe ik het overleefd heb weet ik niet maar het wordt echt beter! De baby ontregelt het gezin nu, en je zoon moet nu nieuwe plek krijgen. Met dat naar bed brengen zou ik stellig zijn, kus geven en weglopen. Niet ingaan op dat geschreeuw en geneuzel maar duidelijk zijn dat mama in de buurt is en hij moet gaan slapen.

    Ik zou wbt je baby even naar een kinderarts gaan. Grote kans dat zou ook KMA heeft of eventueel reflux.

    Hier na 4 jaar nummer 3 gekregen. Oudste waren 6 en 4. Dat is absoluut aan te bevelen

    En echt, het wordt beter!

  • Schip

    Mijn kids schelen 14 maandjes en het is ook pittig. Maar 2tips misschien
    Rustig en duidelijk zijn voor de oudste en duidelijk regels. Het zal wel even bikkelen zijn om dit weer door te voeren.
    En een draagdoek voor de baby. Geeft jezelf meer rust als het jullie ding is. Succes het is gewoon soms ook loodzwaar. Misschien inderdaad gewoon afentoe ene oppas.

  • MDA2016

    Duidelijke regels hebben we wel, maar ik kan zelf wel snel geïrriteerd raken vooral wanneer ze schreeuwen. Onze oudste heeft toen hij baby was, 4 maanden lang de hele dag geschreeuwd (koemelkallergie) en kan nu gewoon niet zo goed tegen huilen en schreeuwen..en in combinatie met mijn hormonen en ongesteldheid ben ik nu wat sneller geprikkeld.

    De draagdoek gebruik ik al veel, maar vaak wilt ze ook dat niet of wordt tussendoor toch snel wakker...ze heeft soms (zoals vandaag) zo’n dagen dan slaapt ze 10 min en dan weer wakker, vervolgens krijsen, slapen, krijsen en zo door...

  • BabyKL

    shit. En ik ben zwanger van nr 3, zoon 1 is dan 7, zoon2 nét geen 2 (maand later wel) en tsja..... shit. Bedankt voor je moedige woorden 🤣

  • MDA2016

    😂😂😂 Sorry!! Misschien valt het bij jou reuze mee! En het is echt niet de hele dag zo hoor! Maar soms zit je er gewoon even doorheen en als ze zoveel schreeuwen beiden, dan raak ik ook gestresst. Het is niet alleen maar negatief, ik geniet ook echt van beiden, maar het is nu gewoon pittig...ik hoop wel voor je dat je net zo’n lieve en behulpzame partner hebt als dat ik heb, want anders was ik denk ik doorgedraaid 🙈

  • Schip

    Agh je hebt een zoon van 7 die goed kan helpen dus zal wel meevallen. Deze beter😅.

  • Sweethearts

    Af en toe een keer een oppas zodat je een paar uurtjes samen weg kan, desnoods ga je een rondje rijden en zet je de auto ergens langs de kant, even wat anders.
    Ik weet hoe pittig het is, de oudste twee schelen 28 maanden. Nu is de oudste bijna 10 jaar en de jongste is 6 maanden, maar is ook anders.
    Twee kinderen in de luiers, de een met streken en de ander die je nog moet leren kennen, misschien nog totaal geen ritme, hel!!!!!

  • Amatullaah

    Wat vervelend dat je het zo ervaart. Mijn zoon was 15maanden toen zijn broertje werd geboren. Ik heb het als heel fijn ervaren. Beide samen naar bed.

    Ik zou zeggen pick your battles, ik neem aan dat mama ook doodop is. Blijf er lekker naast liggen? Zowel de baby als peuter. Dat heb ik altijd gedaan, was superrustig en heb er echt genoten van die tijd. Nu zijn ze 4 en 5 en slapen al bijna 2 jaar op hun eigen kamer (enkel liedje zingen en ik kan weg).

    Anderzijds kan het ook een fase zijn, hij heeft niet meer alle aandacht en eist dit zo op. Het is niet niks voor hem, laat hem je veel helpen of laat het zo blijken alsof hij je veel helpt.

    Heel veel succes

  • MDA2016

    Hoe deed je dat bijvoorbeeld met naar bed brengen? Mijn man moet over 1,5 week weer werken, dus sta ik er vaak alleen voor overdag. Maar meestal als ik mijn zoon naar bed breng, dan huilt onze dochter of andersom. Ik kan beiden wel even laten huilen, maar van binnen wordt ik dan toch onrustig.

  • Amatullaah

    Snap ik, geef je bv of fv? Ik gaf de baby dan altijd bv als ik de oudste naar bed moest brengen en gewoon ernaast liggen. Of anders de oudste in de kw heen en weer met baby op schoot, heb het zelfs met mn voet geduwt en met een touw aan de kinderwagen teruggeetrokken, je vind vast wel wat! Ik deed ook het gros alleen, zwaar was het zeker als ik er aan terugdenk, maar het lukt je wel! Je mag van alles aan me vragen :)

  • Barbamammie79

    Meer de leiding nemen. Gewoon 1x knuffelen of niet en dan welterusten.
    Laat jullie oudste niet bepalen wat er gebeurt. Daar worden jullie allemaal... ook hij zelf... heel moe van. Wees duidelijk en consequent.

  • mamaDDD

    Ooh ja.. Ik ken het nog.. Man man ik had het ook zo zwaar onderschat en zou het niet opnieuw doen :D

    Ik had toen een pasgeborene, eentje van 2 en eentje van 3..

    Ondertussen zijn ze 5 jaar, 7jaar en 8 jaar en heb ik eindelijk mijn rust wat teruggevonden.
    Ik moet zeggen dat ik wel hele goede slapers had/heb en dat de nachten nooit een probleem waren. Maar het was die strijd overdag. Het geween, ruzie, gekres dat ik totaal niet aankon. (nu maken ze ook nog ruzie, maar dat is op een ander niveau :D)

    Je zal er even doormoeten ;-) Succes!

    Oohja en tussen mijn 2 eerste zat maar 11 maanden.. Dat was eigenlijk nog erger dan bij nummer 3 :"-)

  • MDA2016

    Wauw heavy, 3 kids zo jong!
    Ja de nachten gaan hier best goed, is hier ook overdag! Hopen dat het met de week beter wordt 😅🙏🏼

  • -BoysMom

    Is het een idee om de jongste in te bakeren?

  • MDA2016

    Nee vind ze vreselijk. Hebben we al uitgeprobeerd. Onze oudste vond dat heerlijk en vond hierdoor zijn rust, maar onze dochter raakt ervan overstuur.

  • Momtini

    Hier ook 2 kids onder de 2. Jongste is 3 maanden en oudste einde van volgende maand 2. De baby sliep in begin ook als een roosje , nu niet meer. Ook hier uren bezig haar in slaap te krijgen, onrustig, snachts in de weer (keer of 8 vanwege die rottige speen) Oudste is lekker aan t Peuter puberen, dus wilt ook alle aandacht en probeert lekker uit. Ik ben sinds kort bezig met het boek 'droomritme' van Stephanie Molenaar. Echt een aanrader! Na een dag al succesjes geboekt , maar het is even flink investeren, timen , veel geduld.. Sowieso deden we alles zoveel mogelijk op structuur, de oudste is er ook bij gebaat..als de jongste slaapt dan krijgt de oudste alle aandacht, als de jongste wakker is dan probeer ik de oudste te betrekken met de verzorging. Maar Echt, probeer her boek, weet zeker dat het je gaat helpen!

  • MDA2016

    Dat boek heb ik idd gekocht! Heb er veel goede dingen over gehoord, dus ben benieuwd 🤗

  • hienbabytie

    Oh en echt, het komt goed! Het wordt (met wat ups en down) alleen maar makkelijker en dan hebben ze zó veel aan elkaar!! 😍

  • hienbabytie

    Wat een vervelende situatie!
    Van de dreumes herken ik het (gelukkig) niet. Ik zou in de avond de taken verdelen; bijvoorbeeld papa de dreumes, mama de baby. Niet met elkaar bemoeien. Dreumes heel duidelijk vertellen wat er gaat gebeuren, rust erin brengen dmv boekje, en dan slapen maar. En natuurlijk de dreumes overdag ook één op één aandacht geven, heel bewust.

    Her huilen bij de baby herken ik maar al te goed. De tweede en derde hebben het hier ook gedaan. Uur na uur, avond na avond, week na week, maand na maand. Kraamvisite in de avond deden we zo min mogelijk aan, en anders gingen ze ook zó weer weg haha. Lopen, lopen, lopen was het enige wat hielp. En bij beide was het rond de 10 weken opeens voorbij! Wat een verademing!

  • baby.nr.4

    Onze oudste was 1j9m toen de 2e kwam. De eerste paar maanden ging dat goed. En toen begon meneer te peuterpuberen (gelukkig niet met slapen) maar overdag driftbuien en woedeaanvallen. En dan viel er geen land meer mee te bezeilen. Nu maak ik me gelukkig niet snel druk om al die starende mensen als hij weer een fijne bui had. Maar wanneer dan de baby begon te huilen omdat hij honger had (en dat was vaak, het eerste jaar liet hij max 1 a 1,5 uur tussen voedingen) kreeg ik het wel warm hoor. Je moet het ene kind voeden, maar het andere moet je ook bijstaan zodat hij zijn rust weer kon vinden. Ben wel eens uit een bus in the middle of nowhere uitgestapt omdat ik het de mensen in de bus niet aan kon doen. Mijn schoonouders gebeld en die kwamen de oudste toen halen, die lag nog steeds krijsend op de grond en ik stond staan langs de kant van de weg de 2e te voeden. Ellende.....
    Maar ook die peuterpuberteit gaat over.

    En nr 2 en nr3 hebben nooit echt gepeuterpuberd. Dus het is me bij die ene fase gebleven haha.
    Nu komt nr 4 maar de jongste is al 5 jaar. Dus hoef het nu ook niet meer mee te maken.

    Sterkte deze tijd! Maar hou vol. Ook dit gaat voorbij. En achteraf kun je er best om lachen (ik kan nu met een glimlach terug denken aan die ellende van toen)

  • Mykha

    Duidelijkheid is voor de oudste belangrijk, maar het is ook belangrijk om stil te staan bij zijn gevoel. Ineens grote broer zijn is ook niet niks! Een vast ritueel voor hem waarin hij even onverdeelde aandacht en veel liefde en knuffels krijgt lijkt me het beste. Maar dat proberen jullie denk ik al.. sterkte♥️

  • Denelientjes

    Dit 👆

  • Alisya

    Mijn oudste was 2jaar en 2 maanden. Vond het ook echt pittig het eerste jaar. Ze hadden beide nog zo zo veel onvoorspelbare momenten zeg maar. (Dan zat de 1 in een sprong dan de ander iets met kiezen of peuterpubertijd) Af en toe hulp inschakelen van onze ouders gaf ons weer wat nieuwe energie. En de mantra dat het over een jaar leuker beter en gezelliger is. (Wij gingen dan een nachtje weg bijvoorbeeld) Sterkte!

  • Dazielle13

    Hier een nog wat kleiner leeftijdsverschil, bijna 17 maand. Was inderdaad behoorlijk pittig de eerste weken. Is echt even zoeken maar een ritme. Duurde ook wel 3 tot 6 maanden voor ik zelf echt het gevoel had dat er ritme in zat.

    Voor de oudste moesten we echt even strenger zijn. Niet steeds heen lopen als hij wat wilde, vast ritueel met echt even aandacht voor hem. De kleine was dan bij papa of ik had gezorgd dat ze net een fles had gehad en legde haar in haar eigen bedje.
    Voor de oudste was het uitkleden, pyjama aan, tandenpoetsen, washandje over het gezicht en billen(douchen deed ik alleen als mijn man erbij was). Dan knuffelen, boekje lezen, weer een knuffel, kus en welterusten(ondertussen wel over van alles praten, liedje zingen enz.). Daarna was het echt klaar. Ik liep er heen als hij na 10 minuten nog huilde. Dan was het even een aai over de bol en weer weg. Maar merkte op den duur dat het nog langer duurde(hij werd steeds hysterischer hoe vaker ik de kamer in en weer uit liep) als ik er na 10 minuten steeds heen ging, dus hier op den duur laten huilen en hij sliep binnen een kwartier terwijl we anders ook zo'n 1,5buur bezig waren. Was wel even doorzetten. Ging tegen mij gevoel in, maar hij sliep dus heel snel. Daarna werd het steeds korter en nu is hij 3,5 en soms nog een paar minuten protest, maar zolang wij de kamer niet inlopen is hij binnen 5 minuten stil. Komen we wel we kamer in, begint de scene iedere keer opnieuw en ben je uren verder.

    Maar duurde hier dus wel een tijdje voor we door hadden dat dit werkte😅 dit kregen wij De eerste weken echt nog niet voor elkaar🙈

  • Canimelif

    Wat vervelend.
    Ik wil je eerst even meegeven dat iedereen die hiet altijd roeptoetert dat een volgend kind er even bij werd gedaan of gewoon meeging in het ritme al deze momenten zijn vergeten.
    Dit hoort erbij, heel vervelend. Iedereen, vooral je oudste moet hun plekje vinden binnen het gezin.
    Mijn beste tip!!
    'Alleen kalmte kan je redden!!'
    Sterkte!!

  • Assiral

    Pittig, geen tips🙊
    Dit is de reden dat wij nog even wachten met een tweede kindje😅

  • SkinStef

    Hier op 4 haar, 3 baby's. Ik vind de drukte zalig! Gewoon genieten en leren loslaten wat moet can jezelf of de maatschappij. De strijk kan best een dagje wachten en de ramen vallen er niet uit als ze een week later gepoetst worden. Ze zijn zo snel groot. De nachten krijg je (deels) terug :)

  • MMM.*)

    Precies dit! Doe ik nu ook. 5 kindjes in 6,5 jaar tijd. De jongste is morgen 3 week, en de 4e is net 1 geworden 😁 vooral geen verwachtingen hebben, en niks moeten van jezelf is heel belangrijk

  • SkinStef

    3 weken och ❤️ proficiat! Onze jongste is ondertussen alweer 9 maanden geweest. Geen baby baby meer maar nog heel even genieten! wij hebben er ook 5 in totaal :) mooie tafel vol en ja veeeeeeel werk maar wat je ervoor terug krijgt is zoveel meer 🥰. Zou het nooit anders willen

  • MNAZ

    Pittig hoor....mijn oudste 2 schelen 18 maanden en wat vond ik het zwaar.De oudste was op zich een rustige jongen maar de 2e heeft een pittige karakter en heeft ons sinds het begin veel energie gekost.
    Dit was de reden dat ik pas na 6 jaar pas weer voor een kindje ging.
    Succes en niet vergeten het zijn allemaal fases en ook dit gaat voorbij.

  • Casey34

    Ow knap knap knap applaus bij mij zijn ze 12,8 en 18 mnd dus geen ervaring. Makkelijker worden misschien 🤷🏻‍♀️ Succes

  • BoyBoyBoy

    Vooral consequent blijven bij die van 2. Wil hij knuffelen? En dan weer niet? Dan heeft hij de touwtjes in handen. Jij moet weer gaan bepalen wat er gaat gebeuren. En dan verzet hij zich met krijsen.. Dat maakt niet uit, die kan wel even krijsen, is ook leerbaar, dus daar kan je de beste stappen mee zetten.
    Kies vooral 1 methode voor langere tijd. Niet wisselen of twijfelen.
    Kinderen van 2 zijn lastig. Snappen nog net niet alles, maar dat betekend niet dat ze dom zijn. Hier ook zo’n draak van 2. 100x zo erg als zijn grote broer in die leeftijd.
    Heel veel sterkte! Pittige tijd!

  • 2e-ukkepuk

    Klinkt pittig. Het is voor hem ook veel veranderd waardoor hij wat aandacht gaat vragen. Probeer kort en duidelijk te zijn en elke avond het zelfde ritueel aan te houden.
    Even wat aandacht voor hem zelf geven, rustig een boekje lezen op bed en dan zeg je na 5 minuten kom ik weer kijken maar dan moet je wel in bed liggen en wil ik je niet horen.
    Ik probeer altijd in het begin op tijd te gaan kijken zodat het niet te lang duurt. En het positief te houden.
    Sterkte!

  • Lola198

    Voor je kindje van 2 denk ik dat consequent zijn erg belangrijk is. Een ritueel, wassen, tandjes poetsen verhaaltje slapen.Kort en duidelijk zijn. Een baby erbij in het gezin is een hele grote verandering in zijn leventje. 7,5 weken is ook een piek in het huilen tot een week of 9. Hier reageerde hij goed op Pepti voeding licht verteerbaar juist. Weet je zeker dat er geen oorontsteking of iets anders medisch speelt? Wat dat kan natuurlijk ook heel erg pijn doen. Misschien kun je ze een dagje/ nachtje naar iemand die je vertrouwd brengen zodat je zelf even kan bij tanken en je batterij weer iets kan opladen. Heel veel sterkte. Ik vond zelf de eerste weken met veel huilen ook heel erg pittig niet dat je daar iets aan hebt maar weet dat je niet de enige bent.

  • Lispeltuut

    Wat klinkt dat vervelend! Ik vond het ook heel pittig, 2 onder de 2. Mijn jongste was een huilbaby, oudste was gewoon een peuter.

    Ik denk dat je oudste probeert te checken of je er ook nog voor hem bent, het is alleen zo jammer dat dit op deze manier gaat.
    Heb je momenten samen met hem? Bijvoorbeeld na het eten samen ijsje halen, rondje fietsen oid wanneer je partner bij de jongste is.

  • Zeldawarrior

    Wat pittig voor jullie! Mijn oudste kinderen schelen ook maar 17 maanden en ik weet nog goed hoe heftig dat was. De oudste ging ook slecht slapen terwijl we nog volop nachtvoedingen hadden voor nummer 2 en ik moest herstellen van een keizersnede. Probeer een stabiel ritme te bouwen voor iedereen, schakel vooral hulp in wanneer je de kans hebt en neem ook wat tijd voor jezelf. De mantra "het is een fase" is heel cliché, maar wel waar. Heel veel sterkte!!! 🍀🍀🍀

Populaire topics
Populaire blogs

Babynamen zoeken

Jongensnamen | Meisjesnamen | Babynamen top 50