Waarom denken sommige vrouwen dat ze precies weten hoe jouw leven is? Ze stellen geen vragen, maar doen alsof ze alles al snappen. En dan zeggen ze zogenaamd meelevend: Je hebt het zeker zwaar hè??
Hebben jullie dat ook wel eens meegemaakt? Hoe ga jij daarmee om?
Vandaag kwam er een moeder op het schoolplein naar me toe. Ze zei: Ik hoorde dat je man vier dagen in het buitenland is voor z’n werk. Haar man werkt samen met mijn man. Daarna zei ze: Nu zijn de kinderen dus helemaal jouw taak hè! En ze glimlachte er breed bij… Ik ben mama van 4 kids en volgens haar is mijn leven niet te doen..
Ik wist even niet wat ze nou precies bedoelde, dus ik zei: Ja klopt, maar vandaag past mijn moeder op, ik ben aan het werk. Ze keek toen verbaasd en zei lachend: Oh, je werkt dus gewoon door? En toen keek ze naar mij hoopvol, maar wat voor vraag is dat nou? Wat probeert ze te doen?
Ik probeer haar te vermijden op het schoolplein, maar ze weet me vaak te vinden. En dan gaan de gesprekken meestal zo.. Ik zeg bijvoorbeeld ik heb de haren laten knippen van mijn 2 dochters.. zegt ze.. ja in de ochtend is het zeker zwaar met lang haar.. Dat zei ik niet..
Laatst bracht ik zelfgebakken appeltaart mee naar school, iedereen vond het heerlijk. En zij? Ze zei: Zitten er niet een beetje te veel appels in?
Bij elk etentje weet ze wel iets op te merken over wat ik heb gemaakt. Ik blijf altijd vriendelijk en zeg er niks van.
Eén keer vroeg ze wel om een recept en zei ze dat het lekker was. Soms is ze ook echt aardig en openhartig, en dan twijfel ik weer. Maar meestal… voel ik me gewoon ongemakkelijk bij haar.
Ik heb zo'n schoonzus, altijd aan het vissen of er dingen niet goed gaan. Ze voedt zichzelf met andermans moeilijkheden. Soms inderdaad toch onverwacht aardig en openhartig.
Goed op afstand houden en verder direct van je af laten glijden!
Ik herken dit wel. Mijn eigen moeder doet zo. Ben bewust alleenstaande moeder en alles wordt daaruit uitgelegd. Moe? Omdat je geen man hebt. Haar van dochter korter, dat is fijn in de ochtend, want je bent maar alleen. Kind driftbuien, goh lastig want je bent maar alleen. Zou je niet stoppen met borstvoeding want je bent maar alleen. Iedere dag koken lukt vast niet want je bent maar alleen. Anderen leggen dat idd uit als bezorgdheid en vriendelijkheid als je het probeert uit te leggen. Maar je voelt het oordeel er onder. Ook in de toon, de gezichtsuitdrukking. Moeilijk uit te leggen. En ja, natuurlijk is in je eentje drukker dan met zn 2. En zijn 4 kinderen drukker dan 1. Maar dat maakt dat nog niet de oorzaak van alles. En veel is ook niet waar; ik vind het kortere kapsel mooier. En iedere dag koken zou ik anders ook niet doen (kook voor 2 dagen en vries het in). Driftbuien vind ik lastig omdat peuterdriftbuien lastig zijn, niet omdat ik geen partner heb. En die driftbuien hebben ze omdat ze peuters zijn, niet omdat ze alleen een mama, 3 brusjes of een drukke vader hebben. Dus ja, ik snap wel wat je bedoelt. Maar het is zó lastig uit te leggen aan anderen.
O jee. Zelfs als je een dienstmeisje en een kok regelt die dagelijks al je werk uitvoeren, zal je moeder wat vinden.. 🤣 Denk eraan dat ze van je houdt ook al komt het niet altijd zo over. Bij mij is het mijn vader, ik begrijp precies wat je bedoeld. ❤ Zucht kunnen ze ons niet gewoon met rust laten, als wij hulp nodig hebben vragen wij er wel om toch?
Terug zwiepen, met een soort vrolijke verbazing van ‘hoe kom je daar nou toch bij, gekkie’
Beetje veel appel hè? —> welnee, een appeltaart hoort goed gevuld, ik hou niet van zuinig!
Zwaar hè, 4 kinderen —> ik draai mijn hand er niet voor om
Werk je gewoon door als je man in het buitenland zit?—> natuurlijk, het zou wat zijn zeg, als de boel instort als een van ons er even niet is. Vrij nemen voor die paar dagen, hahaha
Oh je laat hun haren knippen omdat het veel gedoe is in de ochtend —> gedoe? Welnee, dat is zo gepiept hoor
Kon ik dat maar! Ik kan urenlang babbelen met vrienden, maar snel een antwoord geven bij vervelende opmerkingen, daar ben ik helaas niet goed in. Achteraf heb ik dan spijt.. waarom zei ik dit en dat niet...
Alleen ‘hahaha, nee joh’ doet al een hoop, en als je daar mee begint heb je meteen even een paar seconden om nog meer te bedenken. Of je laat het daarbij, kan ook prima 😄
Ik begrijp je meteen hoor! Ik herken het ook. Jammer dat mensen hier jou het gevoel willen geven dat die vrouw gewoon normaal en aardig doet en dat het dus aan jou ligt. Ik snap echt wat je bedoeld... Ik heb zo'n schoonzus. Altijd die kleine opmerkingen... waardoor je merkt hoe ze over me denkt. Heel subtiel en irritant ja... en helaas kan ik er niet altijd wat mee... daar is het dan net te klein voor of zo. Is helaas de aard van het beestje denk ik... om zichzelf altijd te vergelijken of zo en zichzelf dan wil redden door mij een beetje naar beneden te duwen.
Exact... jij voelt het goed aan! Het zijn van die subtiele dingen, en dan die blik erbij... het spreekt boekdelen. Maar ze doen het op zo’n slimme manier dat je gaat twijfelen of het aan jezelf ligt.. Maar ik heb geen twijfels meer.. dankzij iedereen die heeft beantwoord is het voor mij duidelijker geworden.
Ze vind mij zeker aardig.. ze wil met me shoppen, samen met de kids op stap etc.. Maar ja.. ik probeer zo min mogelijk te praten, toch blijft ze vrolijk naar me toekomen. Ze heeft volgens mij ook niet zoveel vrienden.. Ik zie haar niet met anderen. Ze had een paar keer een kort gesprekje met een andere moeder maar dat was het..
Ergernis zegt vaak wat over jouzelf. Je kunt toch gewoon neutraal zeggen, nee, ik vind het eigenlijk helemaal niet zwaar. Wat lijkt je er zwaar aan, en zo kan je ook naar haar vragen, misschien heeft ze het zelf wel heel zwaar.
Ze praat aan 1 stuk door. En wanneer ik zoiets hoor klap ik even dicht en zijn wij al bij een ander onderwerp. Ze praat elke keer voor mij en gaat door met babbelen en ik kijk verbaasd toe.. :/
Lijkt mij niets mis met die moeder . Denk dat jij heel onzeker bent en overal wat achter zoekt. Heeft ze echt gezegd dat jouw leven niet te doen is ? Nee hè ,dat maak jij ervan.
Ja, ze zegt altijd dingen als: Ja, jij kan dat zeker niet doen.. of blijf jij maar thuis met de kids.. vakantie is zeker niet leuk met 4 kids. Autorijden met 4 kids, pfff drama.. De ochtenden voor school is zeker een drama. Dat soort dingen.. ze blijft het zeggen.. ik wil gewoon een relaxed gesprek zonder al die aannames.. maar bij sommige mensen is dat onmogelijk lijkt wel.. :) ik loop nooit naar haar toe en zit met andere moeders.. maar als ze mij ziet komt ze heeeel vrolijk naar mij toe. Zij is de enige waar ik dit mee meemaak. Ik lees mijn verhaal boven terug en was niet duidelijk genoeg.. :)
Dan zou ik zeggen wees direct en duidelijk naar haar toe. Leuk dat je komt praten maar het vermoeid mij al die aannames. Dit kan je direct doen als ze op je af komt.. of wacht ff een paar aannames af. Het is zo zonde om je te blijven irriteren, wees duidelijk in wat jij wilt. Kap het desnoods af. Je bent niks verplicht he om met haar te blijven staan/praten.
Gewoon de vraag terug stellen. “Goh, heb jij het soms zelf zwaar? En wil je misschien bevestiging dat anderen het ook zwaar hebben?” Of “Goh waar komen deze vragen vandaan? Waar baseer je dat precies op?”
Ik zal een gewoon kort antwoord geven.. in de trant van "ja dat klopt".. geen vragen terug stellen of de suggestie wekken dat je een gesprek met haar wil aangaan en onnodig extra informatie geven, zoals dat je oppas thuis hebt. Zelfde als je appeltaart.. ik had m'n schouders opgaald en door gegaan met waar ik mee bezig was...
Je blijft toch altijd wel 1 of 2 ouders vinden die je irritant vindt of waar je noet goed mee door een deur kan.
Klinkt mij meer als een typische moeder die onzeker is overzichtzelf ze ziet jou 4 kids en een huishouden runnen. Misschien een keertje aankaarten bij haar dat je het irritand vind. Kan gewoon toch!
Misschien is alles voor haar een beetje te zwaar en denkt ze dat het voor jouw ook allemaal zo aanvoelt. Vriendelijkheid kost niks. Gewoon aardig terug doen en denken dag bekijk het. Er zijn zoveel mensen om mij heen die ik niet zie zitten of vertrouw. Heb op mn werk een echte narcissistische collega en ach, I kill her with kindness. Trek je het niet aan. Niks is persoonlijk want ze Kent je persoonlijk niet.
Oe narcisme dat is heftig! Had iemand in de familie die dat had, altijd nep aardig, maar super geniepig. Toen eindelijk een mega ruzie, alles knalde eruit. Sindsdien zie ik haar al 10 jaar niet meer, en eerlijk? Wat een opluchting. Ze wilde altijd alles weten over mijn leven en bemoeide zich ook met alles.. Als je niet meewerkte ow wat een drama ontstond er dan.. dan was ik een slecht persoon die niet om haar gaf.. ze begon gelijk te huilen dat ze het goedbedoeld.. en vertelde dit gelijk aan iedereen en was ik de boosdoener..
Waarschijnlijk bedoeld ze het serieus en heeft ze alleen maar respect voor je. Verder je appeltaart verhaal, er horen toch rozijnen in? Heerlijk! Maar ook zonder rozijnen smaakt de taart goed! Er is gelukkig zoveel keuze, het is dus niet dat de taart lekkerder of minder lekker is. Smaken verschillen, maar goed ook!
Sorry, ik zie niet wat het probleem is. Volgens mij is alles goed bedoeld en interpreteer jij soms dingen op een andere manier. Het klinkt als oprechte verbazing van haar tav alles wat jij doet. Zie het als compliment.
Ja dat denk ik ook! Als ik een moeder met 4 kids aangaap is dat meestal vol verwondering.. Ik.zou dat niet zo vragen zeg maar ik denk dat deze moeder het misschien ook wel op deze manier bedoeld.
Behalve de appeltaart.. daar horen toch ook veel appels in?! Hahahaha
Ja precies. En misschien komt het er soms wat ongelukkig uit, maar ik denk echt dat het niet verkeerd bedoeld is. En bovendien, ze stelt toch juist wel vragen? (In het verhaal dat ze geen vragen stelt) En ja, in een appeltaart horen wel veel appels zou je zeggen, misschien hoopte ze op meer deeg;-)
Haha ja ik heb ook zo moeder op schoolplein , die teveel adviezen probeert te geven , of ze goed bedoeld of niet zou het niet weten haha .
Ik heb ontstoken oogwallen van te weinig slaap is al 3de x in 3 maanden , eerste keer vroeg ze ben je gevallen dat je oog zo dik is , ik zeg nee hoor heb gewoon te weinig slaap het is ontstoken , o o gebruik je dit en dit ervoor, ik zeg heb zalf van dokter .
2de keer idem dito vroeg ze gewoon weer ben je gevallen ik weer hetzelfde gezegd , en toen kwam ze met andere adviezen haha.
Nu sinds dinsdag weer ontstoken oogwallen en wat denk je , en die kwam best als een shock , dat je 3de keer val lijkt me heel sterk , ik heb een turkse man en dat weten ze , en ze zei gewoon als je met iemand wilt praten of als je wilt dat ik hulp inschakelt want ik weet dat moslim mannen losse handjes kunnen hebben.
Word niet snel boos maar toen wel goed me stem verheft na der , toen zei ze oh oh ja sorry maar ik kan het niet begrijpen dat iemand ontstoken oogwallen kan krijgen van te weinig slaap , ik zeg ja dat bij jou misschien van alles van buiten perfect lijkt je leventje , heb ik een dochtertje wat heel slecht slaapt , en dat kan ik niet verdoezelen aan de buitenkant zoals je kunt zien , misschien kan jij het me leren ??
En dan zeg ze doodleuk je moet echt wat meer gaan slapen dacht wtff alsof ik dat niet wil.
Anders ouders stonden te lachen en die zeiden tegen der kijk na je eigen leventje voordat je met anderen bemoeit , is je leven niet boeiend of zo.
Yup , zo zie je maar dat er toch zulke moeders zijn , en dan denk ze uiteindelijk alsnog 3 x van trap gevallen . Of ze luisterd met halve oor , of ze word dement hihi
Ze vult misschien gewoon snel in. En heeft misschien snel een mening ergens over. Maar mogelijk bedoelt ze het vast niet zo verkeerd als jij zegt dat ze ook best wel aardig is. Jij zit er waarschijnlijk niet op te wachten dat ze dingen voor je invult en dat maakt dat je je ongemakkelijk voelt want zo bedoelde jij bijvoorbeeld je mededeling over het knippen van je 2 meiden niet. Lekker laten gaan dus!
Waarom geef je niet gewoon antwoord? Ik heb dat heel vaak. 6 kinderen, 2 met autisme, groot huis, man vaak van huis en ook naar het buitenland … mijn leven is écht niet te doen, ik moet perse behoefte hebben aan tijd voor mezelf ( ook nu ik ben gaan werken lijkt het alsof deze werkende moeder kudde het idee heeft “ zie je wel, je wil wel iets voor jezelf”) Maar ik geef vaak gewoon antwoord : nee hoor ik vind het niet erg, niet zwaar. Ik vind het vlechten van mijn meiden leuk ‘s ochtends. Meestal zit er toch een soort jaloezie onder hoor.. al die opmerkingen maar ik blijf gewoon vriendelijk antwoorden… of je antwoord gewoon niet.. mensen hebben altijd een idee of beeld van je. Ik ben mager.. en ik fietste 2 jaar geleden met regelmaat een zware bakfiets beladen met 6 kinderen door het dorp.. ja ik ben dus “ dan dunne vrouwtje met veel kinderen” ach en wee.. ik heb geen leven 🤣
Oja en je ergens aan ergeren is menselijk. “ erger je niet, verwonder alleen” vertel ik dan mezelf.. Heb ook wel moeders .. en dan vooral als ze blaten over hoe school het dan moet doen.. ze expres de fruitregels negeren… “ zelf wel bepalen of hun kind bepaalde content kijkt en luistert” … ik werk nu sinds kort op school en … dan moet ik op m’n kiezen bijten om er iets vriendelijks uit te laten komen dat de school ook zn best doet.. of ik zeg niks.
Wel grappig want bij mij is dat dus juist niet zo. Heb vaak dat mensen zeggen: zo bijzonder hoe je dat doet allemaal. En dan zeg ik maar: nou het gaat hier niet ook elke dag vanzelf hoor. Haha dus zo kan het ook nog.
Ze weet vermoedelijk gewoon niet wat te zeggen. Ze maakt een grapje (zoals die appels) of probeert medeleven te tonen, hoewel je dat niet nodig hebt. Je hoeft niet iedereen te mogen, maar zoals je het omschrijft vind ik haar niet per se heel rare dingen zeggen. Ze vult vrij veel vooraf voor je in hoe het wel zal zijn, maar dat doen wel meer mensen.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (49) Verversen