Mijn 3e besloot ook langer te blijven zitten dan de andere twee, ze hebben met zijn 3tjes een soort regelmaat erin gehouden, dus had ook niets anders mogen verwachten hahaha. Maar ik zou gestript worden al in week 39, aangezien ik door de BI en ischias door de benen zakte, maar mijn baarmoedermond was nog niet rijp genoeg, uiteindelijk dag later weer gecheckt en toen was hij wel wat rijper en probeerde ze een beetje de vliezen los te peuteren, maar ze gaf het geen kans van slagen, maar hoopte wel dat de ontsluiting daardoor wat zou komen. 2 dagen later op de vrijdag voor het weekend was ik komen te vallen, zakte door de benen en raakte een beetje de zijkant van mijn buik, dus dacht ach valt mee en moet in de middag toch heen, dus vertel het dan wel even. Zo gezegd zo gedaan, maar werd meteen doorgestuurd, want een placenta kan dus ook bij een tik op de zijkant gaan scheuren, dus aan de CTG. Die vrijdag heeft de verloskundige van het ziekenhuis mij ook gestript en zat toen op 2cm, en een afspraak dat ik na het weekend met 40 weken en 3 dagen die maandag, ingeleid zou worden gezien het valgevaar te groot werd. Baby moest eruit gezien de ischias. Baalde wel, want hoopte op een thuisbevalling dit keer. Het strippen zorgde alleen voor onrust van de verloskundige in het ziekenhuis en zette niet door. Balen... dacht 3 maal is scheepsrecht en belde zaterdag ook de eigen VK, of ze nog 1 poging wilde doen. Als ze tijd had zou ze komen.
Begin van de middag was ze er, ik vertelde vol trots dat ze in het ziekenhuis zeiden dat ik bijna 2cm had. Helaas ervaarde mijn eigen VK dit anders, en probeerde wel wat maar gaf heet weer géén doorzet kans... nou ik heb gejankt. Dacht de baby komt nooit. Ja met een geplande inleiding, zo anders dan de andere 2, die spontaan kwamen oudste week 38 en tweede week 39.
Inmiddels de zondagochtend, nog steeds een baby in de buik, geen baby op mijn buik. Kids gingen die zondag naar mijn ouders, wat leuks doen, mijn moeder haalde ze vroeg op om 8 uur in de ochtend zodat wij de spullen bij elkaar konden zoeken voor de maandag voor de inleiding.
Manlief merkte aan mij dat het me niets zinde die inleiding, en besloot de VK te bellen voor een allerlaatste strippoging. VK vond het prima maar nam wel de stagiaire mee. Best... om kwart over 10 waren ze er, kopje koffie eerst gedaan, want was blij dat ze dat op zondag nog wilde doen voor mij. En om 20 voor 11 in de ochtend besloten ze de strippoging nog een keer te doen. De stagiaire mocht van de VK eerst een poging doen.
En ineens zegt de stagiaire, kun jij ook even voelen? Ik zou denken dat ze op 8/9cm ontsluiting zit, maar beetje bijzonder omdat er gisteren volgens de VK krap aan 1.5 a 2 zou zijn. Mijn eigen VK ook controleren, en ze had gelijk de stagiaire, ze zeiden: voel je wel iets? Ik zeg ja voorweeen gerommel, maar niet het echte werk of iets, ze zeiden, je zit op 8/9 cm we gaan vliezen breken en een bevalling doen... Manlief en ik beiden flabbergasted. Kraamzorg was te laat want toen de vliezen werden gebroken, voelde ik duidelijk de weeën, en om 11.12 uur was hij ook al geboren in week 40.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (19) Verversen