2 weekjes geleden bevallen, maar het herstel valt me zo ontzettend tegen! Ik baal enorm dat ik nog zo weinig kan. Weet dat ik het los moet laten en tijd moet gunnen maar ik word er zo ontzettend chagrijnig van. Smorgens sta ik op en ga ik douchen, zet een wasje aan of ruim een wasje op, voedt onze dochter en dan rond 11 a 12 uur kak ik helemaal in en moet ik me echt neergeven in de slaapkamer en ontprikkelen. Vanmorgen kwam er nog iemand van het consultatiebureau thuis, en na een half uur gesprek met die vrouw tolde alles om me heen. Het word me allemaal zo snel te veel aan mijn hoofd. De prikkels, ik kan het niet handelen nog. Smiddags lig ik vaak nog even op bed (kan nu nog want mn man is nu nog thuis, start maandag weer met werken). Maar na het avondeten kak ik weer helemaal in, en ga rond half 7 naar boven om weer te rusten en blijf dan boven tot onze dochter voor een voeding komt en daarna val ik in slaap tot de volgende voeding. M’n lichaam voelt zo moe, en mijn hoofd ook. Ik vraag me echt af wanneer en of dit nog goed komt😫. Ik wil me zoooo graag weer beter voelen en ben elke dag teleurgesteld als ik me weer zo voel. De aandacht voor de oudste leidt er onder, ze is super druk en heeft een luid stemmetje die ik momenteel amper aan kan horen.. voel me zo schuldig naar haar toe. Ik had haar laatst beloofd een blokje samen te gaan wandelen wat uiteindelijk niet is gelukt omdat ik op was😓. Hoop zo dat het snel beter gaat..
Hier nu onze kleine 4 weken oud, en ben nog echt herstellende, ik kan merken dat ik geen 20 ben maar 35 dus mijn herstel duurt ook langer, helaas maar accepteren
Het heeft echt tijd nodig. Hoe moeilijk ook, echt naar je lichaam luisteren. Ik heb van de derde een prima bevalling gehad. Maar omdat ik teveel te snel wou werd ik beroerd, trillen, diarree.. en ik heb bijna 8 weken gevloeid. Dat maakte het herstel langer. Je hebt er ook nog Corona bij, je lichaam heeft er echt de tijd voor nodig. En accepteer hulp (dat stukje is voor mij heeeel moeilijk); vooral voor het huishouden en koken. Dan kun je meer aandacht aan je kinderen geven. Heb je iemand die jou kan helpen?
Mijn ervaring was hoe meer ik toegaf aan mijn lichaam hoe sneller in herstelde. Daarnaast ook mijn vitamines blijven slikken waar ik een te kort van had. Hier duurder het vaak ook weken voor ik weer een beetje iets kon. De oudste maar beneden voor de tv en ik boven even liggen met de baby.
Vrouw, je bent zes weken kraamvrouw hè! Rustig aan.. Je had ook veel bloed verloren toch? Wanneer is je hb voor het laatst geprikt? Slik je ijzer bij of niet? Geef voor zover dat kan gewoon toe aan waar je lijf behoefte aan heeft, en zo te lezen is dat veel rust. Je gaat je heus weer beter voelen, maar geef het tijd!
Och meid, ik snap en herken het zo. Je wil zo graag, maar genieten is er zo helemaal niet bij. Vergis je niet in wat je lijf in korte tijd te verstouwen heeft gekregen, een bevalling, bloedverlies en corona. En dan heb je ook nog twee hummel's om voor te zorgen. Dat hakt er mega in. Pak je rust waar dat kan, kan jullie oudste eventueel een dag extra naar de opvang? Of naar oma? Al is het maar voor een paar weken. Dan kan jij op die dagen bijtanken en bijslapen.
Het verschilt natuurlijk enorm per vrouw en per situatie. Ik ben elke keer gewoon meteen oke, maar dat is niet perse normaal of gemiddeld ofzo. En ik had makkelijke bevallingen, geen bloedverlies, geen borstontsteking, geen corona. Je moet het simpelweg doen met hoe het is. Je kan wel willen, maar als je lichaam nog niet mee kan, gun het dan de rust om te herstellen. Hoe frustrerend ook. Herstel is tijdelijk, teveel van je zelf eisen kan er voor zorgen dat je nog veel langer gevolgen ervaart. Vraag de hulp die je nodig hebt, probeer mentaal terug te schakelen, voel je niet schuldig.
Deze keer de volgende dag al maar vorige keer na zoveel bloedverlies kon ik pas na een week na het einde van de straat lopen en was ik met 7 weken ofzo pas weer een beetje mens.
Al veel gezegd maar ik denk ook dat je teveel wil. Bevallen, veel bloed verloren, corona het is allemaal niet niks. Je lijf heeft daar echt even voor nodig. Bij nr1 en 2 was ik aardig snel weer op de been. Bij nr3 een spoedkeizersnede en later een infectie. Dus daarbij had ik écht die 6weken nodig.
Dat iedereen gevoed en verschoont wordt is het belangrijkste. De rest is mooi meegenomen als het lukt
Joh, je zit nog volop in je kraamtijd... Je wilt echt te snel! Rustig aan doen, is precies wat past bij je kraamperiode. Veel rust nemen. En niet teveel doen. Voor je baby zorgen is al pittig genoeg
Ja je hebt gelijk… in je hoofd ben je alleen al 10 stappen verder en als het lichamelijk dan niet wil is dat zo jammer. Maar ik wil inderdaad te snel denk ik. Maandag moet mijn man weer werken en kijk er tegen op om alleen te zijn met 2 kindjes.
Dat kan ik me helemaal voorstellen! Trek aan de bel als het niet gaat: evt kan je man halve dagen zorgverlof opnemen of iets dergelijks... Je oudste gaat al naar school, toch? Bedenk eens of er een klasgenootje is met wie ze mee van en naar school kan... Dat scheelt veel energie. En dat is echt een heel normale vraag, na een bevalling
Nee ze gaat pas in juni naar school.. en sinds de geboorte van haar zusje wil ze overdag ook niet meer slapen helaas. Maar ik krijg gelukkig hulp van mijn moeder.
Je moet jezelf niet met andere proberen te vergelijken. Ik ben namelijk weer goed te been, voel me wel vermoeid aan het einde van de dag overigens maar dat is alles, máár mijn bevalling ging echt heel soepel. Niet veel bloed verloren etc. En ik denk dat dat ook echt heel veel verschil maakt. Als je een zwaardere bevalling hebt gehad en veel bloed bent verloren en ook nog Corona hebt gehad dan moet je lichaam gewoon echt herstellen. Neem die tijd dan ook 💓
Hi Mommiebakster, ik breek even in. Slik je extra zink? Ik las kortgeleden dat veel mensen die nog lang moe blijven een zinktekort hebben. Wellicht een idee voor jou om extra zink te slikken?
Je hebt flink bloedverlies gehad, Corona en borstontsteking. Probeer een beetje geduld met jezelf te hebben, want het is echt niet zo vreemd dat je nog weinig kunt hebben. Jouw lichaam heeft het de afgelopen weken flink te verduren gehad. Probeer echt je rustmomenten te blijven pakken, dan zal je het snelste herstellen. M.a.w. ben een beetje lief voor jezelf, dat verdien je en dat heb je nodig.
Rustig aan! Had je niet ook Corona? Alleen daarvan zijn mensen vaak al 2 weken uit de running.... Ik denk dat ik na 2 weken een beetje hetzelfde deed als jij, langzaam ging het elke dag een beetje beter. Ik nam me voor om in elk geval elke dag te douchen, voor mijn kleintje te zorgen zoveel mogelijk en dan of visite of een dingetje in huis te doen. Geef jezelf lekker de tijd om te herstellen, je hebt niet voor niks 10 weken verlof.... Als iedereen na een week weer op de been zou zijn, dan was dat nergens voor nodig. Beetje lief zijn voor jezelf en hopelijk kan je man ook als hij werkt toch wat meer bijspringen nog!
Kan je ijzergehalte of iets anders ook niet op peil zijn? Zelf viel het herstel van de keizersnede me tegen. Fysiek echter. Mentaal nergens last van gehad. De kraamhulp stuurde me naar bed 's middags, maar ik was helemaal niet moe. Dus ik ging lekker dan een filmpje kijken zonder dat te zeggen. En bij de tweede stond ik de volgende avond al 2 straten verder te kijken naar de versierde wagens. Kreeg toen ook op mijn kop van de kraamhulp de volgende dag.
Kan best een tijdje duren hoor, voor je ijzer weer op een acceptabel niveau is. Misschien kun je die roosvicee met extra ijzer ook nemen? Toen ik een ijzertekort had (zonder bevalling was dat wel) moest ik ook veel tomaten en sinaasappels eten. Succes ermee meid, het is taai als je hoofd harder wilt dan je lijf aan kunt..
Ben ongeveer 6 wkn geleden bevallen en moet nog steeds rustig aan doen hoor. Is niet niks, maar dit verschilt echt per vrouw. De eerste 3 wkn ben ik niet eens buiten geweest. En ga nu nog steeds om half 8 naar boven met de kids en dan ook naar bed. Momenteel is het zoals het is. Het wordt echt wel beter, maar het heeft tijd nodig!
Eerste 4 gelijk op been bevallen en doorgaan hahah ook was ik al buiten enz.Ze noemen me ook indianen vrouwtje.bij de vijfde was ik wel maanden futloos met 9 maand pas de oude.Hoop nu bij ons zesde kindje weer vlug op de been.Je moet doen wat je kunt verder je rust nemen is niet anders.
Ik kan me voorstellen dat het je tegenvalt, maar heel eerlijk: ik vind dit eigenlijk heel netjes. Ik had na de kraamweek de volgende doelen: zorgen voor mijn newborn en mijzelf en de was proberen bij te houden. Als dat lukte, vond ik dat heel wat.
S middags op bed heb ik ook nog heel lang gedaan. Liever gezegd: m’n jongste is nu 9 maand en als t kan, doe ik 1x per weekend nog een middagdutje.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (35) Verversen