Ik zit de laatste weken zò ontzettend in twijfel. We hebben 2 prachtige kinderen (nu 4 en 1 jaar) - maar ik krijg de gedachten en wens over een derde kindje niet uit mijn hoofd. Hebben meer vrouwen dit? Of blijf je deze gedachten altijd houden, ook als je een derde kindje hebt? Ik kan me gewoon niet voorstellen dat ik nooit meer zwanger ben.
Onze kindjes hebben nu een eigen kamertje, bij een derde kindje zal er een kamer gedeeld moeten worden. Nu is dat niet het aller grootste probleem - lijkt mij... Maar ik ga over alles twijfelen: de ruimte, financiën, kan ik het wel aan - de zorg van 3 kleintjes...
Zoveel gedachten en vragen in mijn hoofd. Ik hoor heel graag hoe jullie dit ervaren! Vonden jullie de stap van een tweede naar een derde groot?
Ooh. Echt? Wat een moeilijke beslissing he... Ik weet het gewoon écht niet! Het gevoel dat ik weer zwanger wil worden en weer een prachtig kindje mag verwelkomen blijft zooo kriebelen!
Ik ervaar het zo, ik verlang naar het zwanger zijn het lange uitkijken naar nog 1x zon klein wondertje, nog 1x zon klein onschuldig babytje die zo lekker ruikt en zo zacht aanvoelt, alles in mij schreeuwt erom maar dan komt het praktische erbij kijken. De meiden (bijna 4 en 1,5) zouden een kamer moeten gaan delen die al niet zo groot is.. Passen er 3 stoeltjes in de auto? Kan ik het wel aan? Verder weet ik dat we het financieel makkelijk zouden redden dua dat is het niet per se maar toch blijft er een soort van twijfel (en toch ook weer niet)
Oh en mijn man schiet ook niet op.. De ene dag wil hij de volgende niet meer.. Lastig..
Ik herken je twijfel.. maar nu in verwachting van de 3e! 💙 Met name de wens voor een groter gezin heeft de doorslag gegeven, niet het gevoel om nooit meer zwanger te kunnen zijn. Ik weet ook echt zeker dat voor ons hierna het gezin compleet zal zijn.
Hier 2 jongens van 10 en 12. 5 jr samen met huidige partner. Twijfelde continue! Nu 20 wrkrn zwanger en zo happy 😍 nog geen moment spijt gehad!!! We wonen wel groot en hebben veel ruimte dus praktisch geen bezwaren en financieel vooral minder vaak uiteten denk ik🤣🤣
Hier onverwachts zwanger van de 3de. De jongste nu is net 4 maanden oud en kriebels had ik nu zeker nog niet. Na de schrik van de positieve zwangerschapstest veel samen gepraat. Mijn man wilde altijd wel een 3de, ik was er nog niet helemaal uit, 2 kids is ook prima. Bij een 3de bang dat er mss iemand buitengesloten wordt ofzo, zelf kom ik uit een gezin van 2.... Na lang praten en overleggen gaan we voor nummer 3, volgens mij moet het nog steeds even doordringen en regelmatig wordt ik nog overspoeld door onzekerheid en angst, is dit wel de juiste keuze? Hopelijk kan ik er binnenkort van genieten als we het wondertje bekend gaan maken...
De kriebels ben ik wel kwijt geraakt. Dat had ik niet verwacht. We zeiden altijd 3 kinderen te willen. Dus tijdens mijn tweede zwangerschap ging ik ervan uit dat ik nog een keer dat zou meemaken als het zou lukken. Maar na de tweede twijfelde mijn man. Hij vond het zo wel al druk genoeg. Hij neigde naar geen kinderen meer, terwijl ik wel wou. Dat vond ik erg moeilijk. Hij liet de deur open staan, maar na zo lang wel/niet wou ik het hoofdstuk afsluiten. Ik heb hem ruim een halfjaar de tijd gegeven om zijn beslissing te nemen. Want als de jongste ook op school zou zitten had ik geen zin om wederom in de luiers te zitten. Ik wou ook wel weer mijn eigen leven leiden en niet alleen maar moeder zijn. De kriebels gingen weg. Baby's zijn heel leuk, maar het is heerlijk om ze ook weer even later terug te geven aan de ouders. 😉 Dus kriebels hoef je echt niet altijd te houden hoor. Dat dacht ik wel eerst, omdat mijn kinderwens zo groot was dat ik er menig traan om heb gelaten toen mijn man (nog) niet een derde wou. Maar nu zou ik echt niet meer willen.
Ik vond de stap van 2 naar 3 niet groot. Maar dat komt ook omdat onze oudste 11 en 9 waren toen onze 3e geboren werd ❤️ Wij hadden ook twijfel maar meer in de zin van oudste twee zijn al zo oud en zelfstandig en dan beginnen we weer van voor af aan. maar ik kan alleen maar zeggen dat we hartstikke blij zijn en het echt een verrijking is met de kleine er bij🥰 broers zijn ook stapelgek op hem . 3 achter elkaar lijkt me wel pittig
Ik heb regelmatig gehoord dat mensen spijt hebben dat ze niet voor een 3e zijn gegaan , en ik heb zelf nog nooit gehoord dat iemand spijt heeft dat ze voor een 3e zijn gegaan. Ja
Mijn derde kindje is net 12 weken. Wij hebben lang getwijfeld, en nu zeggen we bijna elke dag hoe stom we zouden zijn geweest als we het niet hadden ‘ gedaan’; we hadden 100% spijt gekregen, het is zo geweldig om 3 kinderen te hebben, dat ik het zelf nog maar nauwelijks bevat. Ik was benieuwd of na de geboorte een gevoel van ‘ compleet ‘ zijn zou komen: dat is er niet perse. Gek en ook wel grappig. Maar een vierde, denk toch van niet. Dit is de eerste week dat de scholen weer begonnen zijn, ik ben weer begonnen met werken ook; nou: dat is echt wel even wennen!! De overgang van 2 naar drie was prima te doen, maar als alles weer gaat draaien met je eigen werk, werk van man en school en clubjes van kinderen, veel huilende baby etc: vind ik het echt wel ff pittig, en duidelijk drukker dan met 2 kinderen, eerlijk is eerlijk. Maar bij twijfel; doen;).
Hier precies hetzelfde, ook wat leeftijd betreft. Wij hebben de knoop doorgehakt en gaan voor een 3e. Liever “spijt” van de 3e dan rest van mijn leven het gevoel wat als we een 3e gehad hadden... oudste 2 gaan een kamer delen, voorlopig doen we het met onze auto en over paar jaar kopen we dan een 7zitter. Dus, nog geen ervaring met een 3e maar wel helemaal met je gevoel. Want terwijl ik dit typ voel ik de twijfels alweer... ja maar, is het wel praktisch, geld etc haha. Maar ik denk zodra het kindje er is gaat dit allemaal vanzelf.
Herkenbaar ik heb een jaar lang getwijfeld. Toen de knoop doorgehakt. Ik vond van 1 naar 2 pittiger dan 2 naar 3. Middelste en jongste gaan de kamer delen (jongste slaapt nu nog bij ons op de kamer). Na de derde bevalling geen kriebels meer gehad voor nog een kindje. Ik heb ook echt alles beleefd met het idee dat dit de laaste is
Vreselijk die kriebels haha. Hier had ik dat bij wel of geen vierde pff. Lang kunnen uitstellen, maar gevoel heeft het toch gewonnen van mijn verstand haha. Dus nu 4 kinderen, oudste 14 dan 1 van bijna 11 dan 1 van 8 En de jongste wordt bijna 2. Kriebels heb ik niet heel erg meer. Blijf babies prachtig vinden. Maar heb nu veel meer het gevoel dat het goed is zo!
De overstap van 2 naar 3 is niet zo groot. Het kindje gaat mee in de flow van hoe het gezin draait. Wij hebben er 6 en 2 wonen niet meer thuis ( 1 in een woonvorm en de andere al op zichzelf) De jongste 2 ( 4 en 1 jaar) gaan mee in alles. Best simpel hoe ik het typ maar ben er zo blij mee
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (19) Verversen